به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ ۲۷ آذر بود که اسحاق جهانگیری، معاون اول رییس‌جمهور، در مراسم رونمایی از ۱۰ طرح فناورانه جهاد دانشگاهی که در دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد، پیرامون نحوه تقسیم بودجه کشور گفت: برخی با نفوذی که در ریاست جمهوری، سازمان برنامه و بودجه یا مجلس داشتند امروز تبدیل به عضوی از بودجه کشور شده اند. بودجه آنها اگر در ابتدا یک میلیارد بود، بعد به پنج میلیارد و در حال حاضر تا 20 میلیارد رسیده است.

جهانگیری در این میان بلافاصله به انواع موسسات آموزشی و دانشگاه‌های خصوصی اشاره کرد و چنین گفت: این همه دانشگاه در کشور وجود دارد و قرار نبود فردی دانشگاهی راه اندازی کند و بودجه کمکی بگیرد.

این سخنان معاون اول رییس‌جمهور را می‌توان رمزگشایی از یک روند عادی میان سیاسیون کشور دانست که سبب شده تا حتی داد جهانگیری دربیاید؛ اینکه بسیاری از سیاست‌مداران کشور بعد از حضور در ساختار قدرت دست به راه‌اندازی چندین دانشگاه خصوصی می‌زنند و به نوعی برای دوران بعد از مدیریت برای خود حیاط خلوت درست می‌کنند و از این طریق بودجه‌هایی از دولت درخواست می‌کنند.

«خبرنامه دانشجویان ایران» در سلسله گزارش‌هایی قصد دارد به بررسی حضور سیاسون در هیات‌های موسس و امنای دانشگاه‌ها و موسسات خصوصی کشور بپردازد.

«خبرنامه دانشجویان ایران» منتظر پاسخگویی افراد مشهور سیاسی معرفی شده در این گزارش‌ها به سوالات زیر است و آمادگی خود را برای انتشار آن اعلام می‌کند.

موسسه آموزش عالی ارشاد دماوند در سال 75 و دردو رواحد دوماوند (پسران) و دختران (تهران) /اغاز به کار کرد. این دانشگاه را باید محصول مشارکت فعالین سیاسی دهه شصتی دانست که بعدها با نام چپ قدیمی در عرصه سیاسی کشور شناخته شدند. اعضای مهم هیات موسس این دانشگاه عبارتند از عبدالواحد موسوی لاری (وزیر کشور دولت خاتمی و از حامیان جدی روحانی در برابر عارف)، سید کاظم اکرمی (وزر آموزش وپرورش در ولت میرحسین موسوی)، فخرالدین حجازی، اسدالله بیات (حامی پروپاقرص سران فتنه و کسی که بعد از سال 88 توسط سایت خود به عنوان مرجع تقلید شناخته شد)، گوهرالشریعه دستغیب (نمایده دوره‌های اول تا سوم مجلس، مادر زن مصطفی معین واز اعضای احزاب اصلاح‌طلب همچون مشارکت و از حامیان دی محکومین امنیتی همچون مصطفی تاجزاده) و اصغر نوروزی (از مبارزان قبل از انقلاب در منطقه دماوند).

برخی از رسانه‌ها مالک اصلی این دانشگاه‌ را موسوی لاری معرفی کرده‌اند و حضور سایر اعضا را تنها برای رعایت مواد قانونی تاسیس دانشگاه غیرانتفاعی می‌دانند.

از جمله حواشی این دانشگاه باید اعتراضات ممتد دانشجویان به وضعیت صنفی دانشگاه علیرغم دریافت مبالغی اضافه بر شهریه است که البته با پاسخ‌های نه چندان مرتبط مسئولان آن مواجه شد است.

۱- بسیاری از این افراد در مشاغل مدیریتی کلان کشور مشغول به فعالیت هستند، برخی نیز خود جزو روسای دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی هستند. از سویی در سخنرانی‌های خود از وضع مدیریت کشور گله‌مند هستند و از سوی دیگر خود همزمان مدیریت چندین مجموعه را برعهده دارند. به راستی چگونه این افراد هم به مشاغل دولتی خود سروسامان می‌دهند و هم در امر آموزش فعالیت می‌کنند؟

۲- چرا تاکنون هیچ‌یک از موسسات و دانشگاه‌های غیرانتفاعی وابسته به سیاسیون صورت وضعیت مالی خود را منشر نکرده‌اند تا دید چند درصد از بودجه سالانه آنها از محل بودجه عمومی کشور تامین می‌شوند؟

۳- بسیاری از مسئولان از کیفیت بسیار پایین آموزشی در دانشگاه‌های غیرانتفاعی گله دارند اما خود دست به راه‌اندازی چنین دانشگاه‌هایی می‌زنند. هر یک از این دانشگاه‎های معرفی شده در رتبه‌بندی علمی چه وضعیتی دارند؟

۴- در حالیکه به گفته محمدحسین طیرانی، نایب رئیس اتحادیه‌ دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی غیرانتفاعی، تاکنون چندین دانشگاه و موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی در سراسر کشور تعطیل شده است، مراکز وابسته به سیاسیون چگونه و از چه راهی سودآوری دارند که در این شرایط نیز به فعالیت خود ادامه می‌دهند؟

* گزارش از سعید درویشی