خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها – محمد صالحی: وقتی فقط ۱۶ سال داشت احمد صفرخانی از مسئولان تربیت بدنی آموزش و پرورش گنبد کاووس استعدادش را در مدرسه کشف کرد و در کمتر از یک سال به اردوی تیم ملی کاراته جوانان ایران راه یافت.
در نخستین تجربه برون مرزی‌اش برای حضور در مسابقات بین المللی به همراه تیم ملی کاراته جوانان راهی ترکیه شد و در این رقابت‌ها دو مدال طلای تیمی و انفرادی کسب کرد.
مدال برنز مسابقات بین المللی مالزی، مدال برنز مسابقات گوجوریو جوانان جهان در آفریقای جنوبی و مدال طلای تیمی مسابقات آسیای میانه در ازبکستان از جمله افتخارات «علیرضا هاشم زاده» کاراته کای گنبدی تیم ملی است.
هاشم زاده که اکنون ۲۳ ساله است می‌خواهد یکی از ورزشکارانی باشد که در نخستین حضور کاراته در المپیک موفق به کسب سهمیه شود، اما در این مسیر مشکلات زیادی پیش رو دارد.
وی در گفتگویی مفصل با خبرنگار مهر از مشکلاتش برای حضور در رقابت‌های کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۰ توکیو سخن گفته که در ادامه می‌خوانید:
* کاراته برای نخستین بار وارد المپیک شده، از روند کسب سهمیه این رقابت‌ها بگویید.
برای کسب سهمیه المپیک توکیو هشت رقابت مختلف برگزار می‌شود که یکی از آنها در چین برگزار شد و من نتوانستم شرکت کنم، هفت رقابت دیگر در کشورهای مختلف برگزار خواهد شد و در صورت موفقیت در چهار رقابت می‌توان سهمیه المپیک را به دست آورد.
* چرا در انتخابی چین شرکت نکردید؟
اعزام به این رقابت‌ها ۱۲ میلیون تومان هزینه داشت، فدراسیون کاراته هم اعزام ورزشکاران را به هیئت‌های استانی واگذار کرده که برای اعزام به چین حمایتی از من نشد.
* پس یکی از شانس‌های کسب سهمیه المپیک را از دست دادید، برای هفت رقابت باقی مانده چه برنامه‌ای دارید؟
اگر بخواهیم در چهار رقابت از این هفت رقابت شرکت کنم بیش از ۵۰ میلیون تومان هزینه دارد، من مسابقات برون مرزی زیادی رفته‌ام و از تجربه لازم برای موفقیت برخوردار هستم. حتی مربیان تیم ملی هم به من اعتقاد و از من انتظار مدال المپیک دارند اما هیئت کاراته و مجموعه ورزش استان باید به من کمک کنند.
* یعنی توانایی لازم برای کسب سهمیه المپیک را در خودتان می‌بینید؟
من در مسابقات آسیای میانه به راحتی مبارزه کردم اما کسی از استان حتی نمی‌دانست من به این مسابقات اعزام شدم و تجلیلی هم از من نکردند، این نخستین حضور ایران در مسابقات آسیای میانه بود و نفرات اصلی تیم ملی در آن حضور داشتند. تمام اردونشینان تیم ملی کاراته در صورت حمایت می‌توانند سهمیه کسب کنند زیرا در المپیک سهمیه کشورها محدود نیست و به ورزشکار سهمیه می‌دهند. من در خودم می‌بینم که موفق به کسب این سهمیه شوم و تمام تلاشم را برای رسیدن به آن انجام خواهم داد. کسب مدال کاراته در المپیک از کسب سهمیه آن راحت است و من در صورت کسب سهمیه حتی شانس کسب مدال را هم دارم.
* از هیئت کاراته استان کسی برای پیگیری برنامه کسب سهمیه المپیک با شما تماس نگرفت؟
پس از مسابقات آسیای میانه در ازبکستان مسئولان فدراسیون برنامه من را پرسیدند اما اعلام کردند که اعزام به رقابت‌های انتخابی را به هیئت‌های استانی و اسپانسرها واگذار کرده‌ایم و تمام استان‌ها با کمک اسپانسر ورزشکاران منتخب خود را اعزام می‌کنند اما مسئولان هیئت کاراته استان گلستان از من سوالی نکردند که چه برنامه‌ای برای کسب سهمیه المپیک دارید. حتی به من قوت قلب هم نداند که از لحاظ روحی و روانی در شرایط مناسبی قرار بگیرم.
* حضور در رقابت‌های انتخابی المپیک در کنار کسب سهمیه می‌تواند تجربه فوق العاده‌ای هم به همراه داشته باشد.
بله، سطح کاراته ایران بسیار بالاست و اردونشینان در حد قهرمانی آسیا هستند. از هشت رقابت انتخابی برای کسب سهمیه المپیک، سه رقابت لیگ جهانی سری A است و مابقی هم رقابت پریمیر بوده که ورزشکاران دارای رنکینگ یک تا ۵۰ در آن شرکت می‌کنند. این رقابت‌ها اعتبار زیادی دارد و موجب ارتقای رنکینگ می‌شود و در کنار کسب سهمیه جوایز خوبی هم دارد.
مسئولان هیئت کاراته استان گلستان از من سوالی نکردند که چه برنامه‌ای برای کسب سهمیه المپیک دارید حتی به من قوت قلب هم نداند که از لحاظ روحی و روانی در شرایط مناسبی قرار بگیرم
* پس انتظار اصلی شما از رئیس هیئت کاراته استان است.
شاید آقای جبله رئیس هیئت کاراته استان ناراحت شوند اما من حقیقت را می‌گویم. از ایشان انتظار پیگیری داشتم اما حتی برای کسب اطلاع از وضعیت من تماس هم نگرفتند، زیرا هر ورزشکاری که می‌خواهد به رقابتی اعزام شود آخرین امیدش رئیس هیئت استان است. و پیگیری نکردن وی موجب ناامیدی ورزشکار خواهد شد.
* انتظارتان از اداره کل ورزش و جوانان استان چیست؟
خوشحالم که آقای طیبی مدیری جوان است و خودش ورزشکار بوده پس بهتر ما را درک می‌کند. باید از ایشان تشکر کنم که از زمان حضورشان ورزش استان رونق بیشتری گرفته اما باید به ورزشکارانی که شانس حضور در المپیک دارند اهمیت بیشتری دهند و به درد دل‌های آنها گوش کنند. در این راه باید تمام مسئولان استانی حتی استاندار دست به دست هم دهند و پشت ورزشکار باشند، من اگر بدانم قرار است به مسابقات اعزام شوم تمرینات جدی‌تری انجام خواهم داد اما همواره فکرم درگیر این است که آیا اسپانسر پیدا می‌شود؟ آیا کسی کمکم می‌کند؟ من باید در چهار مسابقه از هفت مسابقه باقی مانده برای کسب سهمیه المپیک شرکت کنم اما خودم تا حدی می‌توانم هزینه کنم و باید حمایت شوم. بسیاری از رقبای من در استان‌های دیگر به دلیل حمایت‌های مسئولان آن استان در حال پیشرفت هستند اما من حمایتی نشده‌ام.
* نگاه مسئولان ورزش گنبد به شما چگونه است؟
متاسفانه نگاه مسئولان ورزش گنبد فقط معطوف به رشته‌هایی مانند والیبال، فوتبال و سوارکاری شده و نگاه مناسبی به رشته‌های انفرادی ندارند. باید دید مسئولان شهرستان بازتر باشد زیرا خودم نمی‌توانم دنبال اسپانسر بروم و باید مسئولان در این راه به من کمک کنند زیرا توانایی و انگیزه لازم برای کسب سهمیه المپیک را دارم و می‌توانم نخستین المپیکی گلستان در رشته‌های رزمی، نخستین المپیکی گنبد در رشته‌های انفرادی و حتی نخستین مدال آور استان در المپیک باشم.
* ایمان سنچولی یکی از کاراته کاهای ملی پوش استان بود که ایران را ترک کرد. امکان دارد شما هم راه او را در پیش بگیرید؟
هیچ ورزشکاری دوست ندارد کشورش را ترک کند و تنها انگیزه من از ورزش قهرمانی به احتزاز درآوردن پرچم ایران و خوشحالی مردم کشورم است. در حال حاضر تصمیمی برای رفتن از ایران ندارم اما وقتی با بی مهری و قول‌های دروغ مواجه می‌شوی و جیبت هم خالی می‌شود به ناچار برای کشور دیگری مبارزه می‌کنی. فکر می‌کنم به ایمان سنچولی با وجود مدال ارزشمندی که داشت توجهی نشد و به نقطه‌ای رسید که از ایران برود و اکنون شرایط بهتری دارد.
* درآمد یک کاراته کای ملی پوش چقدر است؟
متاسفانه درآمدزیادی نداریم و مبلغ قراردادهای لیگ هم بسیار پایین است. تصمیم داشتم یک سال در لیگ امارات یا قطر بازی کنم که پس از قطع ارتباط با ورزش این دو کشور دیگر ورزشکار ایرانی نگرفتند.
هیچ ورزشکاری دوست ندارد کشورش را ترک کند و تنها انگیزه من از ورزش قهرمانی به احتزاز درآوردن پرچم ایران و خوشحالی مردم کشورم است
* چندی پیش به همراه چند کاراته کای دیگر در اردویی به میزبانی ماکائو حضور داشتید، از این اردو بگویید.
رضا رشیدنیا مربی تیم ملی کاراته ماکائو هر سال یک یا دو تیم از ایران را به کمپ این کشور دعوت و مسابقه بین المللی برگزار می‌کند و این سومین اردویی بود که در آن حضور یافتم و دلیل آن هم کسب مقام نخست در دوره گذشته بود. در مجموع اردو در شرایط خوبی برگزار شد و تاثیر زیادی در آمادگی من داشت.
* در حال حاضر با کدام مربیان تمرین می‌کنید؟
من در گنبد با احمد صفرخانی که از پایه مربی من بوده تمرین می‌کنم، البته با آقای سلیمانی که از رده جوانان به من تمرین می‌داد و حسین روحانی مربی تیم ملی هم کار می‌کنم.
* شرایط ورزش کاراته در گنبد چگونه است؟
خانه رزمی گنبد که در محوطه برج قابوس وجود داشت به دلیل ثبت جهانی این برج تخریب شد و پس از آن هر روز قول می‌دهند که خانه کاراته احداث می‌شود اما هنوز این اتفاق نیفتاده است. حتی قرار بود به من کمک کنند تا با هزینه خودم خانه کاراته احداث کنم که این اتفاق هم رخ نداده است.
* پس شما در چه مکانی تمرین می‌کنید؟
من قسمتی از خانه خودمان را تبدیل به باشگاه کرده‌ام و آقای صفرخانی به من تمرین می‌دهد. کاراته پس از ورود به المپیک علاقمندان بسیاری پیدا کرد اما اکنون در گنبد هیچ کلاس کاراته‌ای وجود ندارد و مربیان هم خانه نشین شده‌اند.
* گلستان سال‌هاست تیمی در سوپرلیگ کاراته کشور ندارد، به نظر شما این استان توانایی حضور در سوپرلیگ را دارد؟
صد در صد، استان گلستان دارای ورزشکار و مربیان خوبی است که می‌توانند در قالب یک تیم باشند، به نظر من در صورت حضور در سوپرلیگ شانس کسب مقام هم داریم.
* تا چه زمانی کاراته را ادامه می‌دهید؟
کاراته ورزش سخت و سنگینی است و فشار زیادی به بدن می‌آورد. من ۲۳ ساله هستم و فکر می‌کنم تا ۲۸ سالگی در اوج باشم.
* در خصوص اقدام خیرخواهانه‌ای که برای دانش آموزان نیازمند انجام دادید بگویید.
تصمیم گرفتم که اول مهرماه امسال لوازم التحریر تهیه کنم و به دانش آموزانی که در مناطق محروم استان زندگی می‌کنند کمک کنم. به هیچ وجه قصد ریا نداشتم و هدفم این بود تا دیگر ورزشکاران هم برای انجام کارهای خیر تشویق شوند. از انجام این کار خیلی خوشحالم و امیدوارم هر سال بتوانم این کمک را انجام دهم.
* در پایان اگر صحبتی باقی مانده بفرمایید.
باید از خانواده خودم بابت حمایت، آقای صفرخانی مربی عزیزم بابت زحماتش و مردمی که به من لطف دارند تشکر کنم. حضور در المپیک و کسب مدال سقف آرزوهای یک ورزشکار است و امیدوارم مسئولان کاراته و ورزش استان گلستان برای رسیدن به این هدف من را تنها نگذارند.
نظر شما