در این شرایط، ایالات متحده امریکا با طرح اولتیماتوم برای سازمان ملل متحد، تهدید کرده است که در صورت عدم تسریع در تشکیل کمیته قانون اساسی تا 16 دسامبر، واشنگتن هر دو روند «آستانه و سوچی» برای حل و فصل بحران سوریه را متوقف می‌کند.
روند مذاکرات سوچی در تاریخ 30 ژانویه 2018 برگزار شد. این نشست بیشتر نشان دهنده اراده رسمی روسیه برای تأثیرگذاری در امنیت منطقه بود. مذاکرات سوچی با وجود عزم جدی کشورهای عضو، با مخالفت معارضان و بخشی از کردهای سوریه و نیز برخی کشورهای غربی مواجه شد.
مخالفتی که بر حل و فصل بحران سوریه تأثیر منفی داشت و امید کشورهای منطقه برای پایان بحران از سوی این روند از مذاکرات را نافرجام گذاشت. لذا تهدید امریکا بر توقف مذاکرات سوچی، تأثیر چندانی بر آینده سوریه ندارد. اما آنچه در کشور قزاقستان رخ داد، یعنی روند مذاکرات آستانه به دلیل اینکه توافقات مهم و مؤثری برای حل بحران سوریه در پی داشت، بیشتر آماج تهدیدات امریکا قرار گرفته است.
در مذاکرات آستانه برای نخستین بار نمایندگانی از گروه‌های مختلف سوریه پشت میز مذاکره نشستند و در چارچوب آن، تنش در چهار منطقه سوریه کاهش یافت. در سه منطقه غوطه شرقی، شمال حمص و جنوب سوریه آرامش برقرار و بازسازی در آن مناطق شروع شد و مرزهای آن در حال توسعه است.
در روند مذاکرات آستانه، معارضان با نظام سوریه به توافق رسیدند که ضمن مبادله زندانیان، شرایط امنیتی برای بازگشت آوارگان به محل اقامت‌شان را فراهم کرده و مکانیزم اجرای آتش‌بس را در دستور کار قرار دهند. چنین توافقی برای سازمان‌های بین‌المللی بشردوستانه فرصت کمک به مردم سوریه را فراهم می‌سازد.
اهمیت این مذاکرات با بررسی پیامدهای جنگ علیه مردم بی دفاع یمن بیشتر مشهود است. در این کشور بزرگ‌ترین بحران انسانی در تاریخ جهان امروز رخ داد. گرسنگی و مرگ و میر کودکان از سوء تغذیه و نیز گسترش بیماری‌ها، بخشی از این بحران انسانی است.
در سوریه همچنین بحران انسانی دیده می‌شود اما در مقام مقایسه، بحران سوریه کمتر از بحران یمن است. چون دولت سوریه و مخالفان آن از ابتدا حاضر به مذاکره برای تأمین امنیت مردم بودند.
در مذاکرات آستانه نمایندگان و مقامات کشورهای عضو از جمله وزرای امور خارجه کشورهای ترکیه، ایران و روسیه که به عنوان کشورهای ضامن آتش‌بس سوریه هستند، گرد هم آمدند و مذاکراتی در مورد مشکلات کنونی سوریه انجام دادند و برای ایجاد موقعیت‌هایی مشترک به توافق رسیدند. جایگاه ژئوپلتیک محل مذاکرات، عامل موفقیتی شد که در خاک خود سوریه با حضور معارضان مقدور نبود.
جیمز جفری، نماینده ویژه امریکا در امور سوریه بتازگی گفت که امریکا معتقد است روند آستانه باید متوقف شود. علت این ادعا و پیامدهای آن، از آن جهت کانون توجه رسانه‌های متعدد قرار گرفته است که این پیشنهاد ترامپ رئیس جمهوری امریکا تناقضی ذاتی دارد. انتظار امریکا به حل و فصل بحران غرب اوکراین در مذاکرات آستانه، در شرایطی که اعتقادی به حل بحران سوریه در روند آستانه ندارد، پدیده‌ای غیرمنطقی است.
اظهارات متناقض کاخ سفید از جمله تهدید به خروج از سازمان‌های بین‌المللی و هشدار در مورد شکست روابط با شرکای کلیدی و اظهار نارضایتی از فعالیت آنها، امری عادی در ساختار سیاست مدرن واشنگتن شده است.
با بررسی این دیپلماسی معکوس، امریکا بویژه تهدیدات اخیر این کشور علیه مذاکرات صلح سوریه، می‌توان دریافت که این تهدیدات نیز ادامه مداخلات نظامی در سوریه اما از نوع ژئوپلتیک آن است. مداخلاتی که نتیجه آن مشخص نیست ولی هزینه آن به قیمت زندگی میلیون‌ها شهروند یک کشور کاملاً واضح است.
نظر شما