به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، ناکامی آمریکا از به بن بست کشاندن و نابودی توافق هسته ای در ماه های اخیر جای خود را به فشار علیه برنامه موشکی ایران داده است؛ تکرار تاکتیکی که در چند روز پیش «محمدجواد ظرف» وزیر امور خارجه کشورمان را به موضع گیری علنی و شفاف واداشت.
ظریف در حاشیه نشست «مجمع دوحه» ضمن رد اظهارات مقام‌های آمریکایی درباره نقض قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل توسط ایران، تاکید کرد که «واشنگتن به وضوح این قطعنامه را نقض کرده و در موقعیتی برای اتهام‌ زنی به ایران قرار ندارد. ما از همان اول هم گفته ‌ایم که موشک ‌های ما قابل مذاکره نیستند.»
از سال 2015 که شورای امنیت قطعنامه ای را به این منظور از تصویب اعضا گذراند، کار برای کارشکنی دشمنان دشوار شد. ضمن این که اعضای شورا در قطعنامه 2231 محدودیت زمانی برای توسعه موشک های بالستیک ایران تعیین کردند. در قطعنامه 2231 شورای امنیت که اواخر تیرماه 1394 صادر شد، مسائل تسلیحاتی و موشکی ایران نیز مورد توجه قرار گرفت.
در بند 3 بخش «پیوست ب: اعلامیه» قطعنامه 2231 آمده است که «از ایران خواسته می شود تا هشت سال پس از «روز قبول توافق» یا تا زمانی که آژانس گزارشی مبنی بر تایید «نتیجه گیری گسترده تر» ارایه کند، هرکدام زودتر حادث شود، هیچ فعالیتی مرتبط با موشک های بالستیکی طراحی شده برای قابلیت حمل سلاح های هسته ای، شامل پرتاب با استفاده از چنین فناوری های موشک های بالستیک، صورت ندهد.»
همان طور که از متن بند فوق برمی آید، تهران تنها از ساخت و کاربرد موشک هایی با توانایی حمل سلاح های هسته ای منع شده است. از این رو مقامات جمهوری اسلامی ایران معتقدند همان گونه که «یوکیا آمانو» مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی در 14 گزارش خود ایران را پایبند کامل به برجام معرفی کرده، در خصوص قطعنامه نیز چنین موضوعی صادق است. موشک های ایران با هدف تقویت بنیه دفاعی کشور تولید شده و از قابلیت حمل کلاهک های هسته ای برخوردار نیستند.
سخنان ظریف در دوحه نیز در همین راستا قابل ارزیابی است و وزیر امور خارجه کشورمان در این ارتباط یادآوری کرد که «موشک‌های ایران، برای دفاع هستند و ما به آنها برای بازدارندگی نیاز داریم. ما در منطقه‌‌ مان بسیار کمتر از هر کشوری منابع برای هزینه‌ های نظامی صرف می ‌کنیم و به همین دلیل است که ما از همان اول هم گفته‌ ایم که موشک ‌های ما قابل مذاکره نیستند.»
از همان تقاضاهای اولیه ترامپ در بدو ورود به کاخ سفید مشخص بود که وی با طرح و برجسته سازی فعالیت های موشکی ایران، مذاکرات مجدد را هدفگذاری کرده تا به توافقی ثانویه بین تهران- واشنگتن بیانجامد؛ موضوعی که به شدت از سوی مقامات جمهوری اسلامی ایران رد شده و آنها هر نوع مذاکره مجددی را تنها به شرط بازگشت آمریکا به برجام و در قالب مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 می پذیرند.
بنابراین آمریکایی ها با هدف فشار بر ایران برای نشستن پشت میز مذاکرات دوجانبه تلاش می کنند تا فعالیت های موشکی ایران را در تعارض با قطعنامه 2231 نشان دهند. از نگاه آنان موشک های ساخت ایران می تواند اروپا را هدف قرار دهد؛ سیاستی که برای همراه سازی اروپا با ایالات متحده در پیش گرفته شده است.
تاکتیک هراساندن اروپا از برنامه موشکی ایران را می توان در سخنان اخیر «برایان هوک» نماینده ویژه وزارت امور خارجه آمریکا در ایران مشاهده کرد که به گزارش تارنمای خبرگزاری روسی «اسپوتنیک» وی گفته است «براساس برآوردهای ما، در ماه ژانویه 2017 ایران یک موشک برد متوسط با قابلیت حمل کلاهک هسته ای را راه اندازی کرده است. این موشک قابلیت حمل بیش از 500 کیلوگرم را دارد. محدوده تخمینی شلیک آن بیش از 1.2 هزار مایل است (حدود 2000 کیلومتر). برخی از پایتخت های اروپایی با این برد می تواند مورد هدف موشک های ایرانی قرار بگیرند.»
با تلاش های هوک، سیزدهم آذرماه فرانسه و انگلیس نیز با ایالات متحده هم رای شده و نشستی را به منظور بررسی برنامه موشکی ایران پشت درهای بسته برگزار کردند؛ نشستی ناموفق که حتی با انتشار یک بیانیه نیز همراه نبود چه رسد به قطعنامه. از این رو «واسیلی نبنزیا» نماینده روسیه در سازمان ملل، هدف از نشست انجام شده را «برای تشدید ایران هراسی» عنوان کرد.
تلاش کاخ سفید با هدف تهدید نشان دادن ایران برای صلح و امنیت منطقه در حالی صورت می گیرد که «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل آشکارا از توسعه و تقویت موشک های تهاجمی خود سخن به میان می آورد. وی به تازگی در جریان بازدید از مرکز صنایع فضایی اسرائیل گفته است موشک های تهاجمی آنها به حدی گسترش یافته اند که هر جایی را در منطقه می توانند هدف قرار دهند؛ موضوعی که از سیاست یک بام و دو هوای کاخ سفید در حمایت از صلح و امنیت خاورمیانه حکایت می کند.
پژوهش**9242**1552