به گزارش ورزش سه ، اینها تنها تعدادی از بازیکنانی هستند که گرگهای رم در سه فصل اخیر فروخته‌اند. نگاهی اجمالی به حد فاصل سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ نشان می‌دهد پایتخت‌نشینان مبلغی حدود ۹۰۰ میلیون یورو در این سالها بازیکن فروخته‌اند. فکرکردن به حتی نیمی از این مبلغ هم رویای بسیاری از مدیران باشگاهی در اروپاست. اما آیا آثار این فروش رویائی در شمایل تیم امروزی رم هویداست؟

 حقیقت اما این است که عملکرد بی‌نظیر تیم ورزشی رم و شخص مونچی هر قدر کام مالک آمریکایی ایتالیایی گرگها را شیرین کرده، برای هواداران چیزی جز نا امیدی به همراه نداشته است. تیم باشکوه رم که دو فصل پیش تنها با ۴ امتیاز اختلاف و در عین شایستگی قهرمانی را به یوونتوس واگذار کرد حالا به تیمی میانه جدولی تبدیل شده که زورش به کالیاری ۹ نفره و ویتوریا پیلزن هم نمی‌رسد. شب تلخ رمی‌ها اما در خانه پیلزن نکات فنی مشخصی داشت که به سختی می‌توان آنها را ندید.

گرگها در این بازی با توجه به حتمی بودن صعودشان با ترکیب زیر پای به خانه حریف گذاشتند. کولارف، مانولاس،مارکانو ، استانتون در خط دفاعی، انزونزی و کریستانته در مقابل خط دفاعی، پاستوره، چنگیز،کلایورت در مقابل آنها و پاتریک شیک به عنوان تک مهاجم ترکیب ۴-۲-۳-۱ پایه رمی‌ها را شکل می‌دادند.

در عمل این ترکیب در زمانهای مختلف دچار تغییراتی می‌شد که به آن می‌پردازیم. ذکر این نکته ضروری است که چینش‌های پایه با توجه به شرایط بازی و خلاقیت بازیکنان دچار دگرگونی‌هایی می‌شوند که در صورت تجاوز از تک صحنه‌ها و ادامه‌دار شدن نمی‌توانند از دید مربی تیم دور بمانند. این به این معناست که تیمی که در دقایق طولانی الگوی مشخصی را در زمین مسابقه شکل می‌دهد در واقع در حال اجرای پازل ذهنی آن مربیست و نمیتوان تصمیمات و کیفیت بازیکنان را در آن عامل اصلی دانست.

 رم تقریبا در تمام طول نیمه اول چنین تصویری را به نمایش می‌گذاشت. اگرچه چینش  پایه تیم ۴-۲-۳-۱ به نظر می‌رسید اما در عمل تیم ۳-۴-۳ ( به طور دقیق ۳-۴-۲-۱) در حال بازی بود. این اتفاق نه در زمان انتقال از حمله به دفاع و بالعکس که پیوسته در حال شکل‌گیری بود. اینگونه که کولارف عملا در تمام طول نیمه اول جلوتر از انزونزی و حتی کلایورت در باکس هجومی تیم و پشت محوطه جریمه حریف حضور داشت. این بازیکن به همراه انزونزی و چنگیز پایه گذار تمام حرکات هجومی تیم رم طول نیمه اول بودند. اما این موضوع مشکلات فراوانی را برای رومی‌ها ایجاد کرد. اول اینکه کولارف در برگشت‌ها بسیار کند و ضعیف عمل می‌کرد .

 عدم حمایت مناسب انزونزی در پوشش دادن فضای پشت سر کولارف که به عنوان فول‌بک چپ که وظیفه سازمانی دفاع را به کلی انجام نمی‌داد، همچنین عدم سرکشی انزونزی به نیم فضای سمت چپ، فضای بسیار مناسبی به حریف گمنام رم داده بود که بارها در نیمه اول ( حداقل ۵ حمله خطرناک ) از این منطقه با توجه به برتری عددی خطرات مهمی را متوجه دروازه گرگها نمایند.خطراتی که فقط خوش‌شانسی مانع دریافت حداقل دو گل از سوی رمی ها گردید.

انزونزی در شروع حملات مسلط و باهوش عمل می‌کرد اما در برگشت‌ها بسیار کند و سردرگم به نظر می‌رسید که ترکیب این کندی و عدم هماهنگی آنقدر نمایان بود که در تمام طول بازی خط دفاعی متزلزل رم را تحت فشار قرار داده بود مخصوصا از جناح چپ. نکته دوم اینکه چنگیز به عنوان وینگر راست در تمام طول نیمه اول چسبیده به کلایورت و پشت سر پاستوره بازی می‌کرد. این اصرار بی‌دلیل علاوه بر اینکه بال راست تیم را به طور کلی از کار انداخته بود عملا کلایورت را نیز دچار سردرگمی می‌کرد. به طور سازمانی چنگیز می‌توانست خودش را روی دست کریستانته و کاملا در عرض کلایورت قرار دهد.

این کار علاوه بر افزایش تنوع حرکتی تیم در زمان طراحی حمله، آزادی عمل بیشتری به پاستوره و کلایورت بدهد و همچنین به باز شدن خط دفاعی حریف بی‌انجامد. اتفاقی که در نیمه اول به طور کلی نیافتاد و در نیمه دوم اصلاح شد. به نظر می‌رسید چنگیز تحت تاثیر موقعیتی که در بازی رئال از دست داده بود در تمام طول نیمه اول سعی در انجام حرکات مهم داشت ، تلاش بی‌دلیلی که به از دست رفتن انرژی خودش و تیم انجامید.

انزونزی و کریستانته به تناوب در زمان شروع حملات آغازگر حرکت حملات بودند اما هرگز در پوشش دادن به نیم فضاهای دو جناح موفق عمل نکردند به همین دلیل هرگاه رم توپ را از دست می‌داد بازیکنان حریف به راحتی موفق به وارد کردن فشار از کانالهای کناری به طور مشخص می‌شدند. تصور کنید زمانی که توپ از دست می‌رود دفاع کناری کاملا جا مانده،جاستین و چنگیز با فاصله در حال بازگشتند و دو هافبک محور ناهماهنگ و کند حفره بزرگی مقابل خط دفاع و کانال باز همیشگی ( مخصوصا پشت سر کولارف) در جناحین ایجاد می‌کنند.مجموع این نکات چه مقدار زمان و فرصت به حریف می‌دهند که با ۳ پاس سریع به راحتی از نیم فضا‌ها عبور کرده و وارد محوطه جریمه شوند.

این اتفاق در تمام طول بازی و به خصوص در نیمه اول تکرار شد. گذشته از این از کیفیت پایین استانتون و مارکانو نیز نمی‌توان گذشت که تقریبا در تمام موارد تسلیم مهاجمین حریف شدند. مشکلات به همین جا ختم نشد ، پاتریک شیک به عنوان گران‌ترین خرید تاریخ باشگاه رم با ۴۰ میلیون یورو در ادامه نمایشهای ضعیفش شب تلخ هواداران گرگها را تکمیل کرد تا نه تنها جای خالی ژکو به شدت به چشم بیاید بلکه این سوال را نیز دوباره مطرح کند که آیا اساسا چنین خریدی توجیه منطقی و اقتصادی داشت؟

 تصوری بین عامه وجود دارد که مهاجمی که خوب تغذیه نشود را نمی‌توان برای گل نزدن ملامت کرد. شوخی عجیبی که در فوتبال امروز حتی به آن نمی‌توان خندید. شیک به عنوان یک مهاجم دینامیک در سیستم‌های تک مهاجمه پیوسته و به تناوب میبایست در عمق وینگرها  و حتی ترکوارتیستا قرار بگیرد که علاوه بر امکان ارسال پاسهای تو در فضای مورد نیاز را برای خود و وینگرها ایجاد کند. همچنین در زمان از دست دادن توپ وظیفه پرس از بالا ابتدا به عهده اوست که در بازی دیشب هرگز موفق به انجام آن نشد. شیک بسیار بی‌اثر و فاقد اعتماد به‌نفس انگار فقط سرگرم ایجاد شکل هندسی ۴-۲-۳-۱ بود و هرگز از سایه مدافعین ویتوریا خارج نشد. 

در نیمه دوم اوضاع کمی بهتر شد به این شکل که چنگیز کاملا به سمت راست متمایل شد و با حرکت در کانال سازمانی‌اش علاوه بر ایجاد توازن در حرکت تیم حملات مناسبی را از سمت راست پایه‌ریزی نمود. انزونزی اگرچه دیر اما از بازی خارج شد که البته نه تنها نظم میانه میدان هرگز برقرار نشد بلکه شروع حملات را نیز دچار مشکل نمود ( حداقل کاری که انزونزی در نیمه اول خوب انجام می‌داد). حضور فلورنزی اندکی به سمت راست استحکام بخشید اما درب سمت چپ( کولارف ) تا انتها بر همان پاشنه چرخید و باز هم شد. در مجموع نمایش نیمه دوم رم علی‌رغم دریافت دو گل قابل قبول تر از نیمه اولی بود که با خوش‌شانسی مساوی به پایان برد. 

سخن پایانی اینکه نمایش دیشب رم هر قدر هم با جدی نگرفتن بازی توسط آنها توجیه شود بیانگر این نکته است که این تیم با این شرایط چیزی بیشتر رتبه‌های میانی سری آ را نصیب نخواهد داشت و تیمی که در این سالها همواره در کورس قهرمانی بوده باید رویای سهمیه لیگ قهرمانان در سال‌های آینده را در سر بپروراند.

فرید تهرانی