گروه سیاسی-رجانیوز:
حسن روحانی درحالی که چند روز پیش مدعی شده بود پیوستن به FATF میتواند 20درصد ارزانی برای مردم به ارمغان بیاورد اکنون در خصوص پیمان آب وهوایی پاریس گفته است که این معاهدات آیه قرآن نیست که بخواهیم همه را اجرا کنیم!
شاید باورپذیر نباشد اما رئیس جمهور روز گذشته در جلسه هیئت دولت و در بخشی از سخنان خود به مسائل زیستمحیطی بویژه موضوع پیوستن به معاهده پاریساشاره کرد و گفت:
«برخی مقالاتی که در دنیا نوشتند گویی برای عدم توسعه ما ساخته شده است و الا این مقالات برای خودشان نیست، ما هم گاهی گرفتار یکسری مقاله شدیم و رفتیم پشت سر آن مقالهها و ملت خودمان را به دردسر انداختیم؛ آنها هم خودشان هیچ مراعات نمیکنند؛ مگر آنها این مسئله و بحثهای مربوط به گازهای گلخانهای را که میگویند، خودشان مراعات میکنند»
رئیسجمهور با بیان اینکه باید برای محیط زیست و نیز رفاه مردم تلاش کنیم، گفت:
«این همهآلودگی در دنیا انجام میگیرد اما به خودمان که میرسیم، میخواهیم خط به خط را اجرا کنیم، فکر میکنیم اینها آیات قرآنی است در حالیکه چنین نیست و اینها توصیههایی است که در دنیا شده و ما هم باید به آن توصیهها توجه کنیم ولی زندگی مردم برای ما اصل است.»
ساخته اند که ما توسعه پیدا نکنیم.mp4 | دانلود فیلم
روحانی با بیان اینکه در شمال نیز باید همانند دیگر همسایگان از دریای خزر استفاده کنیم، گفت:
«درحالی که دیگران در حال بهرهگیری از آب دریای خزر هستند اما ما معطل ماندهایم و تماشا میکنیم. کشورهای همسایه در دریای خزر این همهآلودگی درست میکنند به گونهای که در ساحل خزر در مازندران، گیلان و گلستان لایه نفتی روی آب بسته شده است و ما استفاده مشروعمان از این دریا را به بهانههای بسیار جزیی که نادرست و ناصحیح است، انجام نمیدهیم»
صحبت های رئیس جمهور نه تنها درست بلکه بسیار دقیق هم است. نهادهای بین المللی حکم نردبانی را دارند که کشورهای توسعه یافته از آن بالا رفتند و حالا آن را پرت کرده اند که دیگران از آن استفاده نکنند. پیمان آب و هوایی پاریس هم از آن مستثنی نیست، پیمانی که به بهانه آلودگی محیط زیستی محدودیت های سرسام آوری در راه پیشرفت کشورهای در حال توسعه می گذارد بدون آنکه پاسخ دهد مسئولیت وضع کنونی آب وهوای جهان با چه کسی است و چرا آمریکا و چین، بیش از 40 درصد گازهای گلخانهای را تولید میکنند. اما حاضر به کاهش فعالیت های مضر خود نیستند و حتی آمریکا از توافق پاریس خارج شده است. قابل ذکر است که ۸۰ درصد گازهای گلخانهای که در جو زمین رها شده، تنها حاصل فعالیت ۲۵ درصد جمعیت دنیا _کشورهای غربی و پیشرفته) است.
این صحبت های روحانی درحالی است که امضای توافق آب و هوایی پاریس و پذیرفتن برخی تعهدات که ضد توسعه و پیشرفت کشور است را همین دولت انجام داده است!
سند مشارکت ملی مدنظر (INDC) ایران برای توافق پاریس در تاریخ ۲۰ آبان ۹۴ به تصویب هیئت دولت رسید و در تاریخ ۲۰ آذر ۹۴، در دبیرخانه کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل ثبت شد. در نتیجه ثبت این سند کشور بهصورت غیرمشروط ۴ درصد و بهشرط لغو تحریمها و دریافت کمکهای خارجی ۱۲ درصد انتشار دیاکسید کربن خود را کاهش میدهد که عمل به این تعهد بین سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ میلادی رقمی معادل 52/5 میلیارد دلار هزینه برای ایران در بر دارد.
دو روز پس از ابلاغ این مصوبه، معصومه ابتکار رئیسوقت سازمان حفاظت از محیط زیست نسخه انگلیسی آن را به عنوان تعهدات مد نظر ایران در توافق پاریس در کنوانسیون تغییرات آب و هوا ثبت کرد. پنج ماه بعد، اردیبهشت ۹۵، محمدجواد ظریف توافق پاریس را امضا کرد. چهار ماه بعد لایحه الحاق به این موافقتنامه تقدیم مجلس شد، اما این تعهدات ضمیمه لایحه نشد.
مرکز پژوهشهای مجلس هشدار داد که این لایحه یک پیوست دارد که تعهدات ایران در توافق پاریس است و باید به مجلس بیاید، اما مجلس بدون توجه به این هشدار، لایحه دولت را تصویب کرد. وقتی لایحه به شورای نگهبان رفت، شورا نیز پیوست نشدن تعهدات ایران را ایراد گرفت و به مجلس بازگرداند.
خرداد ۹۶ در جلسهای که برای بررسی ردیه شورای نگهبان در کمیسیون کشاورزی تشکیل شده بود، از معصومه ابتکار نیز دعوت شد. اما وی در این جلسه در کمال تعجب وجود هرگونه پیوست و الحاقیهای برای توافق پاریس را منکر شد. کمیسیون نیز با استناد به نظر خانم ابتکار، ایراد شورای نگهبان را وارد ندانست و لایحه را مجددا عینا تصویب کرد.
رئیس جمهور درحالی انتقادات جدی به توافق آب و هوایی پاریس وارد کرده که دولت روحانی درحال پیگیری جدی آن است. اخیرا چند وزیر دولت از جمله وزیر نفت، وزیر امور خارجه و حتی رئیس سازمان محیط زیست نیز در نامهای جداگانه خطاب به مجلس در خواست کرده بودند هرچه سریعتر لایحه پیوستن ایران به معاهده پاریس را تصویب کنند.
فارغ از همه این مسائل سوال اصلی اینجاست که مگر دیگر نهادهای ساخته شده توسط قدرت های جهانی کاری غیر از این میکنند که روحانی فقط به پیمان پاریس می تازد؟ چرا از نظر روحانی پیمان پاریس قرار است راه توسعه ما را ببندد اما fatf قرار است هزینه های ایران را ۲۰درصد کاهش دهد و پولشویی و تروریسم را از بین ببرد؟
با منطق روحانی که معتقد است " مگر آنها این مسئله و بحثهای مربوط به گازهای گلخانهای را که میگویند، خودشان مراعات میکنند " آیا آنها مساله مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم را رعایت میکنند؟ که اگر این بود چرا تامین مالی داعش و سایر تروریستها از جانب آمریکا و اسرائل و اروپا انجام میشود و صدایی از fatf بیرون نمی آید؟ یا چرا هر روز رویترز و وال استریت ژورنال از بیشترین پولشویی های دنیا در اسلونی و کانادا و... دم میزنند ولی سیاست مدارانشان ایران را متهم ردیف اول میدانند؟ (گزارش رسانه های غربی از پولشویی و فساد در غرب را
اینجا بخوانید)
در واقع موسسان پیمان آب و هوایی پاریس موسسان گروه اقدام مالی(FATF) هم هستند. برخورد دوگانه رئیسجمهور با نهادها و گروههای ساخته شده توسط قدرتها نشان دهنده نداشتن مبنای درست در برخورد با آنهاست و همین مساله منجر به این شده است که روحانی یکی را مقدس و دیگری را تکفیر کند.
برخی کارشناسان معتقدند اگر اروپایی ها به جای شفاف سازی اطلاعات مالی ایران پیوستن به پیمان آب و هوایی پاریس را میخواستند رئیس جمهور آب خوردن ایرانیان را به پیوستن به آن پیمان گره میزد و رسانههای دولتی هر روز از سوراخ لایه اوزون و نپیوستن ایران به این پیمان گزارش می دادند تا مردم نقش آن را در سفره خود حس کنند، در این صورت جملات روحانی علیه پیمان آب و هوایی پاریس را در خصوص FATF شنیده میشد.
نظر شما