به گزارش خبرنگار ایرنا، در نشستی که عصر چهارشنبه به همت انجمن علمی مدیریت فناوری ایران با عنوان مونتاژ تا نوآوری برگزار شد، صحبت های زیادی در مورد وضعیت توسعه، وضعیت صنایع ایران و نقش نفت در توسعه صنعتی مطرح شد.
در جریان این نشست با حضور دکتر ابراهیم سوزنچی عضو هیات علمی دانشگاه شریف به عنوان دبیر، منوچهر منطقی رئیس انجمن مدیریت فناوری ایران، شهریار طاهرپور سرپرست سازمان گسترش و نوسازی صنایع و همچنین علیرضا کیانی رئیس هیات مدیره گروه صنعتی گلرن، موضوعات متنوع و جنجالی فراوانی از سوی طرفین بحث شد.
پیش از اغاز پنل دکتر سوزنچی ضمن توضیح فرایند رسیدن از مرحله مونتاژ تا فناوری در قالب چهار مرحله مونتاژکار، تقلید، تقلید خلاقانه و نهایتا نوآوری، توضیح داد که بسیاری از کشورها در فرایند توسعه در دام درآمد متوسط گیر می کنند، اما کشورهایی که موفق می شوند از این مرحله عبور کنند فرایند توسعه خود را ادامه داده و به شکوفایی می رسند.
«آیا می توان با تلفیق نوآوری، صنعت و فناوری امید داشته باشیم که بنگاه های کشور به بنگاه هایی عظیم بدل شوند؟» این سوال آغازگر سخنان شرکت کنندگان در پنل در پاسخ به آن بود.

**محدودیت فراوان در ععین ظرفیت اقتصادی مناسب
ریس هیات مدیره موسسه صنعتی گلرنگ در بخش نخست اظهارات خود انواع کشورهای مختلف در فرایند توسعه را برشمرد و گفت: در کشور ما با وجود ظرفیت اقتصادی مناسب با محدودیت های فراوانی روبرو هستیم.
کیانی افزود: در فرآیند تبدیل از مرحله مونتاژکار تا رسیدن به تولید کننده فناوری و خلاقیت، دو بازیگر اصلی داریم که یکی دولت و دیگری همان استارتاپ ها، شرکت های دانش بنیان، دانشگاه ها، پارک های فناوری و ... هستند؛ مشکل ما این است که تا زمانی که دولت بخواهد نقش مستقیم داشته باشد کمتر شاهد موفقیت خواهیم بود و به واقع نقش دولت باید غیر مستقیم باشد.
وی با ابراز تردید در کارایی مفاهیمی مانند خودکفایی و مهندسی معکوس، گفت: خودکفایی در سطح روستا ممکن است، اما من در سطح کلان با آن مساله دارم؛ در مورد مهندسی معکوس هم معتقدم به معنی برگشتن به انتهای صف است.
رئییس هیات مدیره موسسه صنعتی گلرنگ گفت: برای این که در یک چشم انداز 10 ساله طبق خواست رهبری به نقطه مناسبی برسیم، باید مسیری را طی کنیم که قطعا مسیر فعلی ما نیست.
«بازیگری که قرار است نقش هماهنگی یا واسطه را بازی کند دولت نیست بلکه هولدینگ ها، دلال ها و شرکت ها هستند. وقتی به این واسطه ها اجازه ورود دهیم دیگر رانت پیش نمی آید چون محل درآمد آن واسطه یا شرکت همان جا است و مجبورند درامد ایجاد کنند».
کیانی در بخش دوم اظهارات خود گفت که وقتی به شرکت ها و بروکرها اجازه فعالیت دهیم، آنها دیتابیس تولید می کنند، دیتا بیش هایی که عملا در مدیریت دولتی بوجود نمی اید.
وی افزود: در حال حاضر حدود ١٧٠٠ هزار میلیارد تومان نقدینگی در کشور وجود دارد که از این میزان ٨٧ درصد نقدینگی شبه پول و ١٣ درصد ان پول نقد، کارت و... است. اگر فردا رابطه ما با همه دنیا هم خوب شد قرار است با این نقدینگی چکار کنیم؟ اگر یک درصد این نقدینگی یعنی ١٧ هزار میلیارد تومن وارد بازار شود حداقل تا هفته اینده باید با ٢٠ سلطان سکه برخورد کنیم. این کوه یخ بزرگی است که هر روز با ضریب فزاینده در حال بزرگ شدن است.
کیانی با بیان این که ٥ سال دیگر قرار است با این شرایط چه کار کنیم و این پول باید وارد چرخه تجارت شود، تاکید کرد که باید اجازه دهیم بروکر ها هم از مردم پول گرفته به سمت تولید کار حرکت کنند.

**مانعی به نام ناآشنایی با فناوری
رییس انجمن مدیریت فناوری ایران به عنوان سخنران دوم پنل گفت که فضای ایده آل مورد اشاره رییس هیات مدیره شرکت گلرنگ برای فعالیت ها در ایران اماده نیست؛ تنوع صنایع ما نسبت به ٥٠ سال قبل تغییر نکرده و برای خارج شدن کشورمان از تله درامد متوسط که اشاره شد، ابتدا این باید تغییر کند. همه کشورها چهار مرحله از مونتاژ تا فناوری را که ابتدا اشاره شد طی کرده اند.
منطقی ادامه داد: اغلب کسانی که در وزارت صنایع هستند، با مفاهیم فناوری آشنا نیستند.خیلی از وزرا و مدیران سطح بالا هم تخصص و اشنایی مناسب را ندارند. همه صنایع ما بدون استثنا زیانده هستند. وقتی همه ضرر ده هستند هرقدر هم که دولت پول دهد وضعیت بهتر نمی شود.
«در کشور ما فقط در برخی موارد وارد فاز سوم یا چهارم (تقلید خلاقانه و نواوری) شدیم مثلا در حوزه ارایشی- بهداشتی به صورت نسبی در فاز سوم هستیم، بخش دفاعی هم اغلب در فاز سوم است و البته در نقاطی وارد فاز چهارم شدیم با این حال قطعا می توانیم مدرن سازی کنیم.»
منطقی ادامه داد: من هم می گویم خودکفایی محکوم است، خوداتکایی مطرح است. در مورد مهندسی معکوس هم این روشی است که سریع می توان به نتیجه رسید و مهندسی معکوس مد نظر ایشان قدیمی است.

**نواوری با پول نفت محقق نمی شود
طاهرپور سخنران دیگر نشست بود که ابتدا با اشاره به تاریخچه سازمان نوسازی و گسترش صنایع از سال ١٣٤٦ تا به امروز از نقش این سازمان به عنوان یکی از بازوهای دولت در ایجاد و توسعه شرکت های دولتی در گذشته دفاع کرد: «سازمان فقط طی 10 سال اول پس از افتتاح ١١٠ شرکت ایجاد کرد که نقش تعیین کننده ای در توسعه کشور داشتند. این روال بعد از انقلاب نیز ادامه داشت تا با مطرح شدن اصل ٤٤ دولت موظف شد این شرکت ها را واگذار کند. به این ترتیب سازمان گسترش اکنون شرکت های زیادی زیرمجموعه ندارد البته ١٤ درصد از ایران خودرو و ١٧ درصد از سایپا هنوز در اختیار ماست اما نقشی نداریم».
او در بخش دیگری از صحبت هایش در اشاره به شرایط نوآوری گفت که کشوری نفت خیز هستیم. نفت هم درامد ارزانی برای ما بوده و این سفره تا وقتی که هست یک عده باید دور آن باشند. دولت زمانی می تواند خدمتگذار باشد که دستش به واسطه درامدهای مالیاتی و .. به سوی ملت دراز باشد.
«تا وقتی پول مفت هست این بحث های نواوری خیلی جدی گرفته نمی شود. شاید شرایط فعلی تحریم ها را اگر درست مدیریت شود، بتوان به فرصت بدل کرد.'
علمی*م.ج*2017