چکیده مطلب:

* ظرفيت بالاي کشورهاي اروپايي براي تشکيل ارتشي بزرگ و موثر در نظام بين الملل.

* تمايل کشورهاي اروپايي به کاهش وابستگي نظامي و امنيتي به آمريکا.

* ارتش واحد اروپايي نه جايگزيني براي ناتو بلکه به عنوان بازوي پيمان آتلانتيک شمالي در قاره اروپا.

* استقبال روسيه از تشکيل ارتش مستقل اروپايي.

پژوهش خبری صدا وسیما: نابودي ارتش‌هاي بزرگ و قدرتمند کشورهاي اروپايي نتيجه اجتناب ناپذير دو جنگ بزرگ جهاني خصوصا جنگ جهاني دوم بود. با پايان يافتن جنگ جهاني دوم حتي ارتش­ هاي دول فاتح اروپايي نيز کاملا ازبين رفته بودند و اتحاد جماهير شوروي، فرانسه و انگليس عملاً نيروي نظامي قابل اتکايي نداشتند. بعد از جنگ جهانی دوم و اتفاقات پیش آمده در جنگ و تجاربی که توسط کشورهای اروپایی کسب شد چندین کشور اروپائی تمایل زیادی داشتند که با يکديگر همکاری کنند تا از بروز جنگ‌های جدید و ويراني مجدد اروپا پیشگیری کنند که نتيجه آن تجربه موفقيت‌آميز تشکيل اتحاديه اروپا بود. همزمان با بازسازي خرابي‌هاي جنگ، روند بازسازي نيروهاي نظامي کشورهاي اروپايي در قالب « ناتو» و براي مقابله با نفوذ کمونيسم به سرعت آغاز شد و ديري نپائيد که کشورهاي اروپايي موفق شدند دوباره نيروهاي نظامي خود را بازسازي کنند.

ايده اوليه تشکيل ارتش واحد اروپايي به چند دهه پيش و ريشه آن به دوران زمامداري «مارشال دوگل» باز مي‌گردد. ايده‌اي که همواره زير سايه «پيمان آتلانتيک شمالي» موسوم به ناتو باقي ماند و نتوانست به حقيقت تبديل شود. حالا با به قدرت رسيدن ترامپ و فاصله گرفتن سياست‌هاي آمريکا از اروپا،پايتخت‌هاي اروپايي به اين فکر افتاده‌اند تا اتکاي نظامي و دفاعي خود به آمريکا را کاهش داده و سازوکار مستقلي براي خود بوجود آورند. موضوعي که تحقق آن با وجودي که پيچيده است اما امر غير ممکني محسوب نمي‌شود.

سوال اصلي:  آيا کشورهاي اروپايي قادرند در چارچوب اتحاديه اروپا نيروي نظامي مشترک خود را ايجاد کنند؟

سوال فرعي1:  راهبرد آمريکا درقبال تشکيل ارتش مستقل اروپايي چه خواهد بود؟

سوال فرعي2:  راهبرد روسيه درقبال تشکيل ارتش مستقل اروپايي چه خواهد بود؟

تغيير رويکرد آمريکا نسبت به ناتو

آمريکاي ترامپ ديگر شريکي قابل اتکا و قابل اعتماد براي امنيت کشورهاي اروپايي نيست.ترامپ در جريان رقابت‌هاي انتخاباتي خود بارها تاکيد کرد که «ناتو» سازماني فرسوده است که ديگر کارايي لازم را ندارد. سال پيش دونالد ترامپ رییس جمهور منتخب آمریکا درباره سازمان پیمان آتلانتیک شمالی گفت: ناتو با تغییر شرایط جهان هماهنگ نیست و کارآیی لازم را ندارد. ترامپ افزود، ناتو قادر به مبارزه موثر با تروریسم نیست، زیرا سال‌ها پیش طراحی و اکنون قدیمی شده است. از دیدگاه ترامپ، ناتو دارای مشکلات متعدد است و ساختار و تشکیلات آن با متقضیات کنونی منطبق نیست و حتی اعضای اروپایی آن از پرداخت هزینه‌های این پیمان خودداری می‌کنند. از نظر ترامپ، ناتو، فلسفه وجودی خود را از دست داده و با دشمن تراشی، درصدد یافتن توجیهی برای ادامه بقای خود است. ترامپ خواهان اصلاح ناتو از طریق کاهش شمار اعضای آن و از همه مهم‌تر، تجدید نظر در ساختار ناتو است. مسئله دیگری که ترامپ بارها به آن اشاره کرده، سهم قابل توجه آمریکا در تامین بودجه ناتو است. از دیدگاه ترامپ، هیچ توجیهی برای ادامه این وضعیت وجود ندارد. ترامپ گفته است، آمریکا باید حمایت مالی خود را از ناتو کاهش دهد و همکاری آمریکا با ناتو و عمل به تعهداتش در قبال این پیمان، تحت شرایط خاص ادامه یابد. از دیدگاه ترامپ، ناتو روابط یک طرفه‌ای با آمریکا دارد و آمریکا بار اصلی هزینه های این پیمان نظامی غربی را به دوش کشیده است.از نظر ترامپ باید این سود رسانی دو طرفه باشد و آمریکا نیز به عنوان عضو ناتو، از مزایای آن بهره ببرد.[1]

واکنش اروپا

اين زنگ خطري براي کشورهاي اروپايي بود که در مسائل نظامي و امنيتي خود به شدت به پيمان دفاعي و امنيتي ناتو وابسته هستند. «فرانک والتر اشتاین‌مایر»، وزیر خارجه وقت آلمان اعلام کرد، اظهارات ترامپ درباره ناتو موجب نگرانی در این پیمان نظامی به رهبری آمریکا شده است.اروپائيان اينک دريافتند ديگر نمي­توان به آمريکا اعتماد داشت و خود بايد امنيت خود را بطور مستقل تامين کنند. فشارهاي آمريکا هم کاهش نيافته است. "دونالد توسک" رئیس شورای اروپا، درمورد پیامدهای خطرناک فشارهای شدید دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا برای افزایش هزینه‌های نظامی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی "ناتو" هشدار داد. وی تصریح کرد که فشار شدیدی که دولت ترامپ بر ناتو وارد می‌کند، می‌تواند به فروپاشی این سازمان منجر شود. سران 28 کشور عضو اتحادیه اروپا، در بیانیه نشست اخیر خود در بروکسل تاکید کردند اتحادیه اروپا باید هزینه‌‌های دفاعی خود را افزایش دهد و بتواند به طور مستقل از آمریکا اقدام کند. اکنون تلاش‌ها برای ایجاد نیروی نظامی مستقل اروپا، تدوین راهبرد جهانی اتحادیه اروپا و نیز ایجاد نهادهای نظامی، امنیتی اروپایی روندی فزاینده به خود گرفته است. سران اروپایی، خواستار افزایش هزینه‌های نظامی اروپا و گسترش همکاری‌های مشترک شده‌اند تا وابستگی ناتو به حمایت‌های آمریکا را کاهش دهند. به‌رغم این موارد اما هشدار اخیر رئیس شورای اروپا درباره آینده نامعلوم این سازمان نظامی غربی، حاکی از بیم و نگرانی اروپایی‌ها به تصمیمات و اقدامات آتی ترامپ درباره ناتو است.[2]

ايده ارتش واحد اروپايي

ايده تشکيل ارتش واحد اروپايي موضوع جديدي نيست. پس از فروپاشی شوروی و پایان جنگ سرد «فرانسوا میتران» و سپس «ژاک شیراک» روسای جمهور وقت فرانسه  مجددا پرچم ضرورت تشکیل ارتش واحد اروپایی را بلند کردند. اما این بار هم به دلیل چتر امنیتی ناتو بر اروپا و شکاف عمیق در داخل اروپا، میان آتلانتیک گرایان و فرا آتلانتیک گرایان ، ایده تشکیل ارتش اروپایی به حاشیه رانده شد. اما در دو سال اخیر و همچنین همزمان با مطرح شدن ترامپ در رقابتهاي انتخاباتي و سپس پيروزي وي در انتخابات رياست جمهوري آمريکا اين ايده با قوت بيشتري در محافل سياسي و رسانه اي اروپا مطرح شده است. در پي بروز بحران در اکراين «ژان کلود یونکر»، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا، خواستار تشکیل ارتش مشترک اروپایی شد. او در گفت‌وگو با روزنامه "ولت ام زونتاگ" اظهار داشت: «ما فاقد یک ارتش اروپایی هستیم که بتوانیم آن را به سرعت وارد عمل کنیم.ارتش مشترک اروپایی‌ها به روسیه خواهد فهماند که دفاع ما از ارزش‌های اتحادیه اروپا امری جدی است.» رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا تصریح کرد که چنین ارتشی در رقابت با ناتو نخواهد بود. از نظر او، ارتش اروپایی به همکاری‌های بیشتر در طراحی، تولید و خرید ابزار نظامی خواهد انجامید و بدین‌گونه باعث کاهش چشمگیر هزینه‌های نظامی خواهد شد. اظهارات یونکر، نظر خانم «اورزولا فون در لاین»، وزیر دفاع آلمان را تقویت می‌کند، زیرا او نیز پیش از این، تشکیل ارتشی اروپایی را در چشم‌انداز آینده ترسیم کرده بود.البته این سیاستمدار حزب دمکرات مسیحی آلمان تصریح کرده بود که چنین فکری در کوتاه‌مدت قابل اجرا نیست.با این حال خانم فون در لاین با قطعیت گفته بود: «شاید نه فرزندان من، ولی نوادگان من حتما ایالات متحده اروپا را تجربه خواهند کرد". او همچنین تصریح کرده بود که با چنین چشم‌اندازی، به تشکیل ارتشی اروپایی اعتقاد راسخ دارد.[3] در پی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا هم، چهار ارتش بزرگ این اتحادیه در صدد همکاری‌های بیشتر نظامی و امنیتی برآمدند. وزرای دفاع آلمان، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا پیشنهادات خود را برای تشکیل یک ارتش مشترک اعلام کردند. پیشنهاد تشکیل یک ارتش متشکل اروپایی که ابتدا از سوی آلمان و فرانسه ارائه شده بود، با حمایت‌های بیشتری روبرو شده است. وزرای دفاع آلمان و فرانسه قبلا به طور مشترک طرحی را برای تشکیل یک ارتش واحد اروپایی ارائه دادند و سپس ایتالیا و اسپانیا نیز این پیشنهاد را پذيرفتند. اخيرا«امانوئل مکرون»رئیس جمهوری فرانسه ماه‌هاست که خواستار تاسیس یک ارتش اروپایی شده است. به نظر مکرون تاسیس یک "ارتش واقعی اروپایی" برای حفاظت در مقابل "قدرت‌های خودکامه" در مرزهای اروپا ضروری شده است. رئیس جمهوری فرانسه در مصاحبه با رادیو « اروپا ـ ۱»  با اشاره به این که « روسیه با اتحادیه اروپا هم‌مرز است و به عنوان تهدید قلمداد می‌شود»، گفت که فقط یک « ارتش واقعی اروپایی» می‌تواند از اروپایی‌ها دفاع کند و نباید به آمریکا وابسته بود. مکرون در ادامه سخنانش درباره انگیزه تاسیس ارتش اروپایی گفت که در مرزهای اروپا « قدرت‌هایی خودکامه» شکل گرفتند و مسلح شدند. رئیس جمهور فرانسه ضمن هشدار درباره این قدرت‌ها تاکید کرد که اروپا باید با توجه به وجود قدرت‌هایی چون چین، روسیه و حتی آمريکا بتواند از خود دفاع کند.[4] البته «آنگلا مرکل»، صدراعظم آلمان هم از ایده امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه مبنی بر تشکیل ارتش واحد اروپا حمایت کرده است. مرکل تاکید کرد که وجود ارتش اروپا نه تنها با ناتو مغایرتی ندارد بلکه موجب حضور پرقدرت اروپا در ناتو خواهد شد و ضامن برقراری صلح پایدار میان کشورهای این اتحادیه خواهد شد.صدراعظم آلمان در عین حال خواستار تشکیل شورای‌عالی امنیت اتحادیه اروپا برای اتخاذ تصمیم در شرایط خاص شد. چرا که به گفته مرکل، اروپا دیگر نمی‌تواند بر روی «پشتیبانی دیگران» حسابی باز کند.[5] با اين حال مقامات اروپا معتقدند ارتش واحد اروپايي گزينه جايگزيني براي ناتو نيست. «ینس استولتنبرگ»، در گفتگو با یک نشریه آلمانی اعلام کرده است که تشکیل ارتش واحد اروپایی نمی‌تواند به عنوان جایگزین ناتو به شمار رود. دبیرکل پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو با لحنی محافظه‌کارانه اگرچه نسبت به انجام اقدامات نظامی موازی گوشزد کرده، اما همزمان گفته است اروپایی‌ها نشان داده‌اند که تلاش‌ها برای تشکیل نیروی دفاع مشترک می‌تواند به تقویت ستون اروپایی ناتو منجر شود. در عین حال استولتنبرگ در گفتگوی خود افزود که ارتش مشترک اروپایی جایگزین ناتو نخواهد بود، چون ناتو زمینه همکاری‌های گسترده همه متحدان اروپایی را حتی در مناطقی مانند کزوو و دریای اژه فراهم می‌کند و از همین رو لازم است تا تشکیل چنین نیروی مشترکی در اروپا با هماهنگی ناتو تعریف شود.[6]

ظرفيت‌هاي موجود در اروپا

مؤسسه Global Firepower را می‌توان معتبر و قابل استنادترین ارائه‌دهنده دسته‌بندی ارتش‌های جهان دانست. این موسسه هر ساله لیست برترین ارتش­های جهان، شامل 127 مورد را منتشر می‌کند که مي‌تواند نگاه واقع گرايانه‌اي نسبت به وضعيت ارتش‌هاي بزرگ در اختيار ما قرار دهد. بر اساس پژوهش‌هاي صورت گرفته هم اکنون چهار ارتش از 10 ارتش برتر جهان عضو کشورهاي اتحاديه اروپا هستند.

* در ميان ارتش هاي اروپايي فرانسه بزرگترين ارتش را داراست. فرانسه دارای یک ارتش منظم است که رتبه 5 دنیا در اختیار دارد. 205000 نفر پرسنل ثابت و 195770 نفر نیز پرسنل ذخیره در ارتش این کشور فعالیت دارند. فرانسه دارای 6863 انواع خودروی زرهی مانند تانک است. همچنین 325 فروند 233SPG تریلر توپخانه و 44 پرتابگر چندگانه موشک در اختیار نیروی زمینی آن قرار دارند. در بخش نیروی هوایی، فرانسه از جمله کشورهای سازنده جنگنده بوده و دارای 1305 فروند هواپیمای جنگی است که 269 فروند آن را جنگنده‌های رهگیر مدرن تشکیل می‌دهند. 284 هواپیمای پیش اخطار و بمب افکن، 662 هواپیمای ترابری، 610 هلیکوپتر و 49 هلیکوپتر تهاجمی تشکیل می‌دهند. نیروی دریایی فرانسه دارای 118 کشتی جنگی است که 4 ناو هواپیمابر، 11 ناوچه، 4 ناوشکن، 10 زیردریایی، 17 کشتی دفاع ساحلی و 18 کشتي ضد مین است. 

* دومين ارتش بزرگ اروپا و ششمين ارتش بزرگ جهان متعلق به انگلستان است. این کشور در ارتش خود دارای 150 هزار پرسنل است و در صورت نیاز می تواند 182 هزار نیرو را نیز فراخوانی کند. 5948 فروند وسیله نقلیه زرهی شامل تانک و نفربر، 89 فروند 138SPG  تریلر توپخانه و 48 سیستم چند گانه پرتابگر موشک چند گانه در اختیار نیروی زمینی آن است. نیروی هوایی انگلستان از نظر کیفی در سطح بالایی بوده و از جمله خریداران جنگنده F-35 است. 856 هواپیما در اختیار نیروی هوایی آن است که 88 فروند رهگیر، 168 هواپیماهای دیگر جنگی، 337 هواپیمای ترابری، 329 هواپیمای آموزشی و 347 فروند هلیکوپتر و در نهایت 39 هلیکوپتر تهاجمی آن را شکل می دهند. این کشور در سال‌های اخیر با تلاش جهت کاهش نیروی انسانی خود، تجهیزات پیشرفته تری را به خدمت گرفته است. نیروی دریایی انگلستان متشکل از 76 کشتی جنگی است که 2 عدد از آنها ناو هواپیما بر، 13 ناوچه، 6 ناوشکن، 11 زیردریایی، 4 کشتی دفاع ساحلی و 15 کشتي ضد مین است.

 * سومين ارتش بزرگ اروپا و نهمين ارتش بزرگ جهان متعلق به آلمان است. این کشور به دلیل دستاوردهای تولید سخت افزارهای نظامی خود، بسیار پیشرفته است. از جمعیت 80 میلیونی آلمان، 180 هزار نفر در ارتش به صورت ثابت و 145 هزار نفر نیز ذخیره حضور دارند. 5869 فروند خودروی زرهی و تانک،154 فروند SPG و 50 پرتابگر موشک در نیروی زمینی آلمان هستند. این کشور مدرن ترین تانک جهان (لئوپارد) را در اختیار دارد. از مجموع 698 هواپیمای نظامی این کشور، 92 جنگنده رهگیر، 169 جنگنده و بمب افکن ترکیبی، 345 هواگرد حمل و نقل نظامی، 47 جت آموزشی، 375 هلیکوپتر و در نهایت 47 هلیکوتر تهاجمی در اختیار نیروی هوایی آلمان است. همچنین نیروی دریایی آلمان نیز از 81 کشتی برخوردار است که 10 فروند آن را ناوچه های رزمی، 6 زیردریایی، 4 کشتی دفاع ساحلی و 14 کشتي ضد مین نیز از دارایی های ارتش آلمان به شمار می رود.

* چهارمين قدرت نظامي اروپايي و دهمین ارتش قدرتمند دنیا از نظر Global Firepower کشور ایتالیا است. این کشور بیش از 62 میلیون نفر جمعیت دارد که 320 هزار نفر آنها از پرسنل ثابت ارتش هستند. این کشور 42 هزار نفر نیروی ذخیره آماده فراخوانی دارد و نیروی زمینی آن از 6972 خودرو و تانک زرهی بهره می برد. همچنین 164 فروند  92SPG تریلر توپخانه و 21 لانچر پرتابگر موشک در اختیار نیروی زمینی و پدافند موشکی این کشور است. نیروی هوایی ایتالیا دارای 822 هواپیما است که 79 فروند آن را جنگنده های رهگیر، 185 هواگرد ترکیبی و بمب افکن، 424 هواگرد ترابری نظامی، 189 جت آموزشی، 430 فروند هلیکوپتر و در نهایت 59 هلیکوتر تهاجمی است. این کشور دارای یک نیروی دریایی کارآمد است و 143 کشتی نظامی را در اختیار دارد که از این تعداد 2 ناو هواپیما بر، 14 ناوچه، 4 ناوشکن، 4 رزم ناو، 7 زیردریایی، 10 کشتی دفاع ساحلی و 10 کشتي ضد مین هستند.[7]

رويکرد آمريکا نسبت به تشکيل ارتش واحد اروپايي

جدي بودن اروپائيان براي کسب استقلال دفاعي و امنيتي از آمريکا، موجب خشم آمريکا و جنجال آفريني در اين خصوص شده است.دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا اظهارات رئیس جمهور فرانسه درباره لزوم تشکیل ارتش اروپایی را بسیار توهین آمیز ارزیابی کرد و گفت: «این بسیار توهین آمیز است که پیشنهاد تشکیل ارتش اروپایی برای حفاظت از خودش در برابر دشمنان احتمالی را بشنوم». او در یک توییت همچنين نوشت: « ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه همین تازه گفت اروپا باید ارتش خودش را بسازد تا از خودش جلوی آمریکا، چین و روسیه حفاظت کند. خیلی توهین‌آمیز است، ولی شاید اروپا بهتر باشد اول سهم عادلانه‌اش را در ناتو که آمریکا خیلی زیاد به آن یارانه داده، بپردازد».[9]

«جیمز متیس» وزیر دفاع آمریکا نيز ایده تشکیل ارتش اروپایی را به چالش کشید و ضمن تاکيد بر اينکه حفاظت از قاره سبز فقط و فقط از عهده ناتو برمی‌‏آید گفت:« در حوزه امنیتی، ناتو سنگ زیربنای حفاظت از اروپا است و از اینکه کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی در راستای سبک کردن بار ناتو، اقدامات بیشتری انجام دهند؛ حمایت می‎کنیم» [10]

رويکرد روسيه نسبت به تشکيل ارتش واحد اروپايي

بدون ترديد فاصله گرفتن کشورهاي اروپايي از آمريکا و در پيش گرفتن راهبردهاي دفاعي و امنيتي مستقل از سوي اروپا بدون امريکا يک تحول مثبت براي روسيه است.ناتو در سه دهه گذشته با اتخاذ سياست توسعه طلبي در شرق اروپا خود را به مرزهاي روسيه رسانده است که اين راهبرد سران روسيه را به شدت نگران کرده است.حضور ناتو در مرزهاي غربي روسيه به معناي حضور نظاميان آمريکايي در اين مرزهاست.روسيه اميدوار است تا با جايگزين شدن ارتش واحد اروپايي در قاره سبز عملا نيروهاي نظامي آمريکايي را از مرزهايش دور کند.

«ولادیمیر پوتین» که اخيرا برای شرکت در مراسم یکصدمین سالگرد پایان جنگ اول جهانی به پاریس رفته بود؛ در گفت وگو با راشا تودی، تشکیل ارتش واحد اروپایی را اقدامی مثبت عنوان کرد. رئیس جمهوری روسیه گفت: اتحادیه اروپا یک تشکل اقتصادی قوی است و کشورهای عضو آن حق دارند که بخواهند در عرصه دفاعی و امنیتی مستقل و خودکفا باشند. به نظر می‌رسد در شرایطی که روابط آمریکا و اتحادیه اروپا بیش از گذشته دچار تنش و سردی شده است، حال روسیه در تلاش است تا پیوندهای خود را با اتحاديه اروپا مستحکم‌تر کند.[11]

نتيجه‌گيري

ابهام درخصوص آينده ناتو، اروپا را مجاب کرده است تا خود امنيت قاره سبز را تامين کند.آينده نامعلوم و غير قابل پيش بيني است بطوريکه «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو گفته است: هیچکس نمی‌تواند تضمین دهد که اتحاد دفاعی دو سوی اقیانوس اطلس برای همیشه باقی خواهد ماند. استولتنبرگ همچنين در مقاله­ای نوشت، همه اعضای ناتو باید برای جلوگیری از فروپاشی فاجعه بار اتحاد دو سوی اقیانوس اطلس تلاش کنند. وی هشدار داد که ابرهای توفان سیاسی بر روابط متحدان در ناتو سایه افکنده و هیچ قطعیتی وجود ندارد که رابطه کشورهای دو سوی اقیانوس اطلس بتواند سالم از این وضعیت خارج شود. [12]

مطرح شدن مجدد ايده تشکيل ارتش واحد اروپايي در واقع واکنشي به بي اعتمادي در دو سوي آتلانتيک است. ايده­اي که ظرفيت ­هاي فراوان ارتش ­هاي اروپايي مي­تواند آن را محقق کند. از نگاه مکرون رئيس جمهور فرانسه، اروپا دیگر نمی­تواند برای حفاظت از خود روی آمریکا حساب باز کند. از این رو او چند روز پیش در گفت وگو با روزنامه «وال استریت ژورنال» و همچنین «رادیو اروپا یک» تاکید کرده بود که ما نمی­‌توانیم از اروپایی‌ها حفاظت کنیم مگر این‌ که یک ارتش اروپایی واقعی داشته باشیم. البته این تنها مکرون نیست که خواستار تشکیل ارتش اروپایی است و پس از ماجرای «برگزیت» و رای بریتانیایی­ها به جدایی از اتحادیه اروپا، وزیران دفاع چهار کشور آلمان، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا در ماه اکتبر 2016 پیشنهادات خود را برای تشکیل یک ارتش مشترک اعلام کردند. همچنين دولت­های اروپایی سال گذشته  با امضای طرحی به نام «پسکو» يا «همکاری ساختارمند دائمی» اولین گام را به سمت خود اتکایی امنیتی برداشتند. توافقی است که قرار است سنگ زیربنای ایجاد یک ارتش واحد اروپایی را تشکیل دهد و هدف پایه‌ای آن این است که ازراه تشکیل ارتشی قدرتمند، سیاست دفاعی اتحادیه اروپا را تقویت کند.

اعلام خروج امریکا از پیمان­ های منع تولید موشک­ های میانبرد نگرانی دولت ­های اروپایی را به سیاست ­های نظامیگرانه آمریکا برانگیخته است. دولت های اروپایی خروج آمریکا از این پیمان را تهدیدی برای امینت اروپا می­دانند. بايد توجه داشت حتی انگلیس نیز مثل گذشته مخالف تشکیل ارتش اروپایی نیست. هر چند این کشور در حال آماده شدن برای خروج از اتحادیه اروپا است ولی برای نقش آفرینی در عرصه اروپا و جهان نیازمند سیاست چندجانبه گرایی به خصوص با شرکای خود در اتحادیه اروپا است.با اين اوصاف پر واضح است سیاست های متناقض آمریکا در قبال امنيت اروپا و اراده جدیتر دولتهای اروپایی برای خوداتکایی امنیتی امروزه رویای تشکیل ارتش اروپایی را بیش از هر زمان دیگری در شش دهه گذشته به واقعیت نزدیک تر کرده است.

 پژوهش خبری // پژوهشگر: علی ظریف

منابع در آرشیو پژوهش خبری موجود است.