نمایندگان بیش از ۱۵۰ دولت از ۱۹۳ دولت عضو سازمان ملل متحد با شرکت در نشست مراکش رسمأ با پیمان جهانی مهاجرت موافقت کردند. این پیمان که از هفته‌ها پیش مورد بحث بود با حضور رهبران و نمایندگان کشورهای مختلف در نشستی در مراکش نهایی شد. پیمان جهانی مهاجرت در برگیرنده ۲۳ هدف در چارچوب سیاستی بین‌المللی برای فراهم کردن امکان مهاجرت امن و ساماندهی شده در سراسر جهان است. از جمله اهداف این پیمان می‌توان به بندهای زیر اشاره کرد که دولت‌های امضا کننده را به اجرای آنها موظف کرده است:
-  حفاظت از  مهاجران کارگر در برابر استثمار، سوء استفاده، نقض حقوق بشر و حقوق کار
- ارائه خدمات حمایتی بر مبنای حقوق بشر
- تلاش برای ادغام کامل مهاجران بر مبنای احترام دوجانبه در جامعه میزبان
- تعقیب گروه‌های قاچاق انسان در امتداد مرزها و مجازات آنها، پرهیز از مجازات مهاجران
- در نظر گرفتن گذرگاه‌های امن و ساماندهی‌شده برای مهاجرت
- تسهیل بازگشت پناهجویان و مهاجرانی که مورد پذیرش قرار نگرفته‌اند
- همکاری کشورهای مبدأ برای پذیرش مجدد شهروندان خود
پیمان جهانی مهاجرت برای کشورهای امضا کننده آن الزام‌آور نیست. با این حال برخی کشورها به بهانه حفظ حاکمیت ملی خود، مخالف آن بودند. لهستان، اتریش، جمهوری چک، مجارستان، بلغارستان، استرالیا و اسرائیل اعلام کردند که این پیمان را امضا نمی‌کنند. آمریکا نیز از این پیمان حمایت نکرده است.
«لوئیزه آربور» نماینده ویژه سازمان ملل در امور پناهندگی و دبیرکل نشست مراکش پیش از آغاز این نشست ضمن ابراز سرخوردگی از مقاومت برخی کشورها برابر این پیمان گفته بود: «تأسف برانگیزتر از همه خروج دولت‌هایی است که پیشتر فعالانه در مذاکرات تصویب این پیمان مشارکت داشتند و با آن موافقت کرده بودند.»
پیمان جهانی مهاجرت علی‌رغم اطلاعات نادرستی که گروه‌های ناسیونالیست‌ در برخی کشورها در مورد آن منتشر کرده‌اند، از کشورهایی حمایت می‌کند که شمار بسیاری پناهجو و مهاجر پذیرفته‌اند.