مسعود خوانساری
رئیس اتاق بازرگانی تهران
اقتصاد ایران به عنوان عضوی مؤثر در نظام اقتصادی جهانی باید بیش از گذشته برای بهره‌مندی از دانش روز جهانی تلاش کند. در حال حاضر نظام آموزشی ایران، هم متخصصان و دانش آموختگان در تراز بین‌المللی و هم کارآفرینان سختکوش را به جامعه عرضه می‌کند. اما موضوع این است که سرعت رشد دانش، تکنولوژی و تمام مظاهر توسعه در کشورهای صاحب صنعت و اقتصاد با آنچه در ایران صورت می‌گیرد، برابر نیست. علاوه بر این، چند دهه تحریم موجب شده تا در حوزه‌های تکنولوژیک و همچنین موضوعات روزآمد جهان به نسبت سایر کشورهای منطقه با عقب‌افتادگی مواجه باشیم.
این که در هر دوره زمانی برای دستیابی به بالاترین بهره وری از دانش روز جهانی استفاده کنیم، گزینه‌ای منطقی و قابل توجه است. تمام خبرگان اقتصاد ایران تایید می‌کنند که یکی از بحران‌های اقتصاد کشور موضوع بهره وری پایین و توسعه نیافتگی روابط اقتصادی بنگاه‌های ایرانی با نمونه‌های مشابه بین‌المللی است. با توجه به این موضوع می‌توان از روش‌های مختلف برای ارتقای سطح مدیریت بنگاهی اقتصاد کشور استفاده کرد. این بهره‌گیری ممکن است با رجوع به دانش روز جهانی از طریق کتاب‌ها و نشریات تخصصی، همکاری با شرکای خارجی به جهت بهره‌مندی از تکنولوژی آنها و یا دریافت مشاوره مستقیم از متخصصان خارجی باشد. به هر حال اقتصاد ایران در برخی حوزه‌ها دارای مزیت نیست که می‌توان این نقاط را شناسایی و در تعامل با متخصصان آنها را به سطح مطلوب رساند. آنچه در نگاه برخی از مدیران تحت عنوان استفاده از مستشاران خارجی جا افتاده، تحلیلی دقیق و فراگیر نیست. نظام جهانی اقتصاد در عصر کنونی، متکی به هم افزایی تمام نیروهای متخصص و صاحب صلاحیت است. اساساً مفهوم جهانی شدن در عرصه اقتصاد متکی به مزیت به جای توجه به ملیت است. بنابراین اگر امروز سرمایه‌گذار خارجی یا متخصص بین‌المللی بتواند در زنجیره ارتباط ایران با نظام جهانی اقتصاد بخشی از صنعت ایران را به سطح توانمندی و قابلیت عرضه در بازارهای جهانی برساند، باید از آن استقبال کرد.
به نظر می‌رسد در حال حاضر، مقدمه حرکت در این مسیر پذیرش اصل جهانی شدن در اقتصاد ایران است. تا این مفهوم جا نیفتد، نگاه ما به دانش و تخصص از میان فیلترهای مختلف و بازدارنده‌ای عبور می‌کند. طی چند سال گذشته و به خصوص در دوره اجرای برجام، نقص بسیار مهمی درک و فهم شد. بخش خصوصی و صنایع ایران به جهت قطع ارتباط چندین ساله با نظام جهانی اقتصاد، قدرت مذاکره، تفاهم و همکاری با شرکای خارجی را از دست داده بودند. بنابراین در دوره مذاکرات اقتصادی هم نتیجه قابل لمسی برای اقتصاد ایران به دست نیامد. بنابراین امروز با این نتیجه عملی مواجه هستیم که برای حضور در نظام اقتصادی جهانی باید زبان اقتصاد را بیاموزیم. این آموزش پذیری هم بدون ارتباط و بهره‌گیری از دانش مدیریتی روز جهان ممکن نیست. در صورت تحقق این هدف تحصیلکرده دانشگاهی ایرانی هم در تعامل با همکار بین‌المللی خود می‌تواند دانش و مهارتش را به تراز بین‌المللی برساند. خروجی این همکاری مشترک، بهره‌مندی اقتصاد ایران از مزیت‌های متخصصان خارجی و سرعت بخشی به توسعه کشور است.
∎
رئیس اتاق بازرگانی تهران
اقتصاد ایران به عنوان عضوی مؤثر در نظام اقتصادی جهانی باید بیش از گذشته برای بهره‌مندی از دانش روز جهانی تلاش کند. در حال حاضر نظام آموزشی ایران، هم متخصصان و دانش آموختگان در تراز بین‌المللی و هم کارآفرینان سختکوش را به جامعه عرضه می‌کند. اما موضوع این است که سرعت رشد دانش، تکنولوژی و تمام مظاهر توسعه در کشورهای صاحب صنعت و اقتصاد با آنچه در ایران صورت می‌گیرد، برابر نیست. علاوه بر این، چند دهه تحریم موجب شده تا در حوزه‌های تکنولوژیک و همچنین موضوعات روزآمد جهان به نسبت سایر کشورهای منطقه با عقب‌افتادگی مواجه باشیم.
این که در هر دوره زمانی برای دستیابی به بالاترین بهره وری از دانش روز جهانی استفاده کنیم، گزینه‌ای منطقی و قابل توجه است. تمام خبرگان اقتصاد ایران تایید می‌کنند که یکی از بحران‌های اقتصاد کشور موضوع بهره وری پایین و توسعه نیافتگی روابط اقتصادی بنگاه‌های ایرانی با نمونه‌های مشابه بین‌المللی است. با توجه به این موضوع می‌توان از روش‌های مختلف برای ارتقای سطح مدیریت بنگاهی اقتصاد کشور استفاده کرد. این بهره‌گیری ممکن است با رجوع به دانش روز جهانی از طریق کتاب‌ها و نشریات تخصصی، همکاری با شرکای خارجی به جهت بهره‌مندی از تکنولوژی آنها و یا دریافت مشاوره مستقیم از متخصصان خارجی باشد. به هر حال اقتصاد ایران در برخی حوزه‌ها دارای مزیت نیست که می‌توان این نقاط را شناسایی و در تعامل با متخصصان آنها را به سطح مطلوب رساند. آنچه در نگاه برخی از مدیران تحت عنوان استفاده از مستشاران خارجی جا افتاده، تحلیلی دقیق و فراگیر نیست. نظام جهانی اقتصاد در عصر کنونی، متکی به هم افزایی تمام نیروهای متخصص و صاحب صلاحیت است. اساساً مفهوم جهانی شدن در عرصه اقتصاد متکی به مزیت به جای توجه به ملیت است. بنابراین اگر امروز سرمایه‌گذار خارجی یا متخصص بین‌المللی بتواند در زنجیره ارتباط ایران با نظام جهانی اقتصاد بخشی از صنعت ایران را به سطح توانمندی و قابلیت عرضه در بازارهای جهانی برساند، باید از آن استقبال کرد.
به نظر می‌رسد در حال حاضر، مقدمه حرکت در این مسیر پذیرش اصل جهانی شدن در اقتصاد ایران است. تا این مفهوم جا نیفتد، نگاه ما به دانش و تخصص از میان فیلترهای مختلف و بازدارنده‌ای عبور می‌کند. طی چند سال گذشته و به خصوص در دوره اجرای برجام، نقص بسیار مهمی درک و فهم شد. بخش خصوصی و صنایع ایران به جهت قطع ارتباط چندین ساله با نظام جهانی اقتصاد، قدرت مذاکره، تفاهم و همکاری با شرکای خارجی را از دست داده بودند. بنابراین در دوره مذاکرات اقتصادی هم نتیجه قابل لمسی برای اقتصاد ایران به دست نیامد. بنابراین امروز با این نتیجه عملی مواجه هستیم که برای حضور در نظام اقتصادی جهانی باید زبان اقتصاد را بیاموزیم. این آموزش پذیری هم بدون ارتباط و بهره‌گیری از دانش مدیریتی روز جهان ممکن نیست. در صورت تحقق این هدف تحصیلکرده دانشگاهی ایرانی هم در تعامل با همکار بین‌المللی خود می‌تواند دانش و مهارتش را به تراز بین‌المللی برساند. خروجی این همکاری مشترک، بهره‌مندی اقتصاد ایران از مزیت‌های متخصصان خارجی و سرعت بخشی به توسعه کشور است.
نظر شما