شناسهٔ خبر: 29895561 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه ایران‌ورزشی | لینک خبر

گزارش دو

صاحب‌خبر - پرداخت تهاتری قرارداد یک خانه نیمه‌کاره برای 13 نفر! همیشه پرداخت کالا به جای رقم قرارداد یا پاداش به ستاره‌ها در ورزش ایران رواج داشته. اتفاقی که بیشتر در فوتبال رخ داده است. ماجرای پورشه‌های رویانیان به ستاره‌های پرسپولیس و یا حواله‌های آهن به بازیکنان سپاهان شاید پررنگ‌ترین نمونه از این اتفاق باشد. در سایر رشته‌ها نیز گاها ستاره‌های دانه درشت از این قاعده مستثنی نبوده‌اند اما آنچه در تبریز و برای رکابزنان باشگاه شهرداری رخ داده، یک اتفاق عجیب و غریب است که نمونه مشابهی ندارد. باشگاه شهرداری تبریز برای پرداخت مطالبات خود به دوچرخه سواران این تیم یک واحد آپارتمان نیمه کاره اهدا کرده که با توجه به رکود بازار مسکن تاریخ تکمیل آن مشخص نیست و عجیب‌تر اینکه این واحد را نه برای یک نفر بلکه به تمامی اعضای تیم یعنی 13 نفر در نظر گرفته که در میان این 13 نفر یک بازیکن خارجی نیز حضور دارد که اصلا مقیم ایران نیست و البته رقم قراردادش دلاری است! سعید صفرزاده رکابزن ملی‌پوش شهرداری ابعاد تازه‌ای از این ماجرای عجیب را فاش کرده است. صفرزاده درباره پرداخت نشدن مطالبات رکابزنان تیم شهرداری تبریز بیان کرد: باشگاه شهرداری تبریز برای قرارداد سال ۹۶ و ۹۷ به تیم دوچرخه سواری خود یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان بدهکار است. البته برای قرارداد سال ۹۶ مزایده‌ای یک واحد آپارتمان به ما دادند که ۴-۵ سال دیگر تحویل داده می‌شود و به دلیل گرانی مصالح ساختمانی فعلا ساخت و سازش تعطیل شده است! این واحد آپارتمان برای ۱۳ نفر (ورزشکاران و پرسنل تیم) است. نکته جالب این است که ما یک رکابزن از قزاقستان هم داشتیم که با دلار چهار هزار تومان با او قرارداد بستند. البته چند ماه از حقوقش را قادر میزبانی از جیب خودش دلار خرید و به او داد اما چند ماه دیگر هم طلب دارد و باید با این وضعیت دلار بعد از فروش این واحد آپارتمان طلب او را هم پرداخت کنیم. البته اصلا معلوم نیست این واحد آپارتمان چه زمانی تبدیل به پول شود. بچه‌ها هم به من وکالت دادند که دنبال کارها باشم، هر بار که تماس می‌گیرند و سوال می‌کنند چه زمانی به پول می‌رسند به آنها می‌گویند فعلا روی این پول اصلا حساب نکنند. او ادامه داد: خودم مدتی پیش با پیگیری زیاد توانستم با شهردار نشستی داشته باشم و شهردار هم در نامه‌ای به زیرمجموعه خود دستور داد که با توجه به وضعیت مالی نه چندان خوب رکابزنان، پرداخت مطالباتشان پیگیری شود اما متاسفانه زیر مجموعه شهردار رفتار خوبی نداشتند و همین مساله باعث شد من خودم بی خیال شوم. از طرفی سازمان ورزش شهرداری ۴-۵ ماه است که رییس ندارد از این رو هیچ کسی در آنجا مسوولیت گردن نمی‌گیرد و حتی ۴-۵ میلیون برای اعزام تیم هزینه نشد تا لیگ برتر را از دست دهیم. قهرمان ایران در مورد نگرانی‌هایی که نسبت وضعیت دوچرخه سواری جاده ایران، با توجه به نبود تیم‌های باشگاهی خوب وجود دارد، تصریح کرد: قبلا دو تیم باشگاهی داشتیم که در مسابقات شرکت می‌کردند و هم برای المپیک امتیاز جمع می‌کردند و هم ورزشکاران آماده بودند. به نظرم ۹۰ درصد علت اینکه ما در رقابت‌های جاده بازی‌های آسیایی نتیجه خوبی نگرفتیم به دلیل این بود که در طول سال یکی، دو مسابقه بیشتر شرکت نکردیم. در حالی که دوچرخه سواران استقامتی باید در چند تور پشت سر هم شرکت کنند تا به آمادگی برسند اما ما در هیچ مسابقه‌ای نبودیم چون فدراسیون پول نداشت. از آن طرف هم وضعیت باشگاه شهرداری تبریز و پیشگامان خراب بود. رکابزن ملی پوش ایران در پاسخ به این پرسش که بعد از دو ماه از برگزاری تور ایران - آذربایجان جوایز آن پرداخت شده است یا خیر، تاکید کرد: فعلا خبری از پرداخت جوایز تور نیست. البته قرار بود که بعد از مشخص شدن نتایج آزمایش دوپینگ، جوایز را بدهند و معمولا جواب آزمایش‌ها ۲۰ روز بعد از ارسال، می‌آید و اگر مشکلی باشد به خود رکابزن، فدراسیون و باشگاه ایمیل می‌زنند. پارسال هم بعد از هشت ماه جوایز را پرداخت کردند البته به جای پرداخت ارز، معادل ریالی آن را دادند و در حالی که آن موقع قیمت دلار ۸۴۰۰ تومان بود اما با دلار ۴ هزار تومانی جوایز ما را محاسبه و پرداخت کردند. همچنین سال گذشته می‌خواستند جوایز ما را به حساب باشگاه واریز کنند اما چون ما از وضعیت باشگاه اطلاع داشتیم و می‌دانستیم پول به حساب باشگاه واریز شود نمی‌توانیم آن را بیرون بکشیم، بنابراین با کمک قادر میزبانی توانستیم جوایزمان را خودمان بگیریم اما امسال قادر میزبانی هم نیست و نمی‌دانم تکلیفمان چه می‌شود. حالا باید به اداره کل ورزش و جوانان بروم و ببینم جوایز چه زمانی پرداخت می‌شود. صفرزاده در مورد برنامه خود برای حضور در تیم ملی جاده نیز گفت: فعلا که تیم ملی جاده مربی ندارد و تا وقتی مربی نباشد فکر نمی‌کنم اردویی هم باشد. شاید بعد از مسابقات قهرمانی آسیای پیست وضعیت تیم جاده مشخص شود. البته خود من تا یک ماه و نیم دیگر بدنسازی دارم و اگر در این مدت هم اردویی باشد نمی‌توانم بیایم اما اگر بعد از آن اردو باشد می‌آیم. او در پاسخ به این پرسش که به فکر پیوستن به تیم‌های خارجی نیست، گفت: بله، دارم با تیم‌های خارجی رایزنی می‌کنم، حالا باید دید چه می‌شود.

نظر شما