به گزارش خبرنگار مسجد وکانون های مساجد خبرگزاری شبستان، «شهید محمد پورهنگ» متولد سال 56 شهر ری سال 94 روانه کشور سوریه برای مقابله با دژخیمان داعش شد و پس از یک سال و اندی توسط جعده صفتان، مسموم و به دلیل وخامت اوضاع جسمانی، به ایران انتقال یافت اما 31 شهریور در بیمارستان بقیه اللّه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

وی مسئولیت کار فرهنگی مردم سوریه و از طرفی حضور در میدان جهاد را بر دوش داشت، مهرش در دل مردم جا باز کرده بود. تاثیرگذاری فعالیت‌ها در بین مردم باعث شده بود که دشمن به نحوی دیگر او را از ادامه راه باز دارد. ترور بیولوژیکی آن هم از راه «مسمومیت» گزینه‌ برای از میان برداشتن وی شد.

حجت الاسلام ابراهیم اکبری یکی از دوستان این شهید مدافع حرم که  بیش از ۲۰ سال با وی ارتباط دوستانه نزدیکی داشته است در گفت و گو با خبرنگارما با اشاره به ویژگی های اخلاقی این شهید گفت: این روحانی شهید از جمله طلبه هایی بود که در عرصه های فرهنگی و مذهبی در منطقه شهر ری فعالیت های گسترده ای انجام می داد و توجه به شعائراسلامی از خودگذشتگی و دستگیری از نیازمندان از ویژگی های بارز اخلاقی این شهید بود.

 امام جماعت مسجد النبی(س) که بیش از 20 سال رفاقت با این شهید مدافع حرم داشت، به دیگر ویژگی های اخلاقی این شهید اشاره کرد و افزود: این شهید مدافع حرم اهل منبر و خطابه بود و در خطابه هایشان در مورد حضرت مهدی(عج) صحبت در این رابطه تحقیق و مطالعه بسیاری انجام می داد.

وی با اشاره به  شرکت این شهید مدافع حرم در برنامه های مذهبی اظهار کرد: وی به دعا و توسل علاقه زیادی داشت و در بسیاری از کارهای خیر به امام زمان(عج) متوسل می شد و معتقد بود که قدمی که برای حضرت(عج) بر داشته شود، درهای بیشتری از جانب امام به انسان باز می شود.

اکبری اظهار کرد: با توجه به اینکه این شهید مدافع حرم همانند بقیه مدافعان حرم که به سوریه می روند، مستشار نظامی بود وکار تبلیغ فرهنگی هم انجام می داد و در واقع درشهر لاذقیه سوریه کار شهید چمران را انجام می داد.

 وی خاطر نشان کرد: با توجه به هدفی که داشت به مدارسی که افراد جنگ زده در آن تحصیل می کردند، وارد می شد و باشناسایی افراد نیازمند کمک های بهداشتی، تبلیغی، تحصیلی و مالی برای آنها انجام می داد و به جهت همین فعالیت های تبلیغی در شهر لاذقیه نیز شناخته شد.

وی گفت: وی بارها از سوی نهادهای مختلف سوریه از جمله آموزش و پرورش این کشور از زحمات وی تقدیر به عمل آمد و درنهایت به دلیل شناخته شدن وی دشمن در نقشه ای ایشان را مسموم و در نهایت به ایران منتقل و بعد از یک هفته به شهادت رسید.