شناسهٔ خبر: 29775505 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه تعادل | لینک خبر

دوتارنواز ۱۰۰ ساله همه را شگفت زده کرد

چهارمین شب پنجمین دوره فستیوال موسیقی آینه‌دار به ۲ مجموعه آواز گالشی و ساز گوداری استرآبادزمین استان گلستان و دِتار، للِوا و شادیانه‌های طبری استان مازندران اختصاص داشت.

صاحب‌خبر -

چهارمین شب پنجمین دوره فستیوال موسیقی آینه‌دار به ۲ مجموعه آواز گالشی و ساز گوداری استرآبادزمین استان گلستان و دِتار، للِوا و شادیانه‌های طبری استان مازندران اختصاص داشت.

چهارمین شب پنجمین دوره فستیوال موسیقی آینه‌دار دوشنبه شب دوازدهم آذر به ۲ مجموعه آواز گالشی و ساز گوداری استرآبادزمین استان گلستان و دِتار، للِوا و شادیانه‌های طبری استان مازندران اختصاص داشت. این در حالی است که حضور نوازنده ۱۰۰ ساله در آخرین روز اجراها یکی از نکات جالب توجه برنامه‌ها بود. نوبت اول از آخرین شب پنجمین فستیوال موسیقی آینه‌دار با اجرای قربان میرشکاری نوازنده دُهل و پرویز میرشکاری نوازنده سُرنا آغاز شد. سپس حسین بندگی نوازنده کمانچه، احمد نظری خواننده، نعمت اصلانی نوازنده دوتار، علیرضا شکارچی نوازنده ضرب حلبی و حسین خسروی نوازنده نی موسیقی مراسم آیینی حنابندان در علی آباد کتول را اجرا کردند.

عباس علاالدین (عمو عباس) هم راوی حکایتی از روستای زیارت استان گلستان شد. او تمام آنچه از آواز گالشی می‌داند را از ۱۲ سالگی از پسر عمویش یاد گرفته است. این هنرمند که از ارتفاعات روستای زیارت برای اولین‌بار اجرای صحنه‌ای را تجربه می‌کرد در دو شاخه محلی استرآبادی به زبان طبری و فارسی آواز خواند. البته در مدتی که عباس علاءالدین ترانه‌های «لیلی جان»، «سوری جان»، «نازنین»، «لاله» و «بانو غریبم» را اجرا می‌کرد، تصاویری از پُرتیکه گلیم بافی همسرش پشت سر او پخش شد که در نهایت ترانه‌ای را هم به همسرش تقدیم کرد. قربان میرشکاری نوازنده ویولن و پرویز میرشکاری نوازنده ضرب حلبی نیز از گرگان به روی صحنه رفتند و بخش دیگری از موسیقی گوداری را به نمایش گذاشتند

علی مغازه‌ای دبیر فستیوال آینه‌دار در توضیح این گروه گفت: این اجرا نمونه‌ای از موسیقی گوداری‌هایی است که در کوچه پس کوچه‌های تهران می‌چرخند و اجرا می‌کنند که گونه‌ای از موسیقی است که ظرفیت تغییر در خودش را در کمترین زمان دارد. گودارها شبیه به «بارباپاپا» هستند که با مسائل مختلف فرهنگی و اقتصادی تغییر کرده و سازهایشان را نیز عوض می‌کنند. این اتفاق برای کولی‌ها در همه دنیا نیز مرسوم است. گودارها قرن‌هاست که حامل موسیقی در مناطق مازندران هستند.

آخرین گروهی که در سانس اول به روی صحنه رفتند گروه شادیانه‌های گوداری از مازندران بودند که قرار بود روز گذشته اجرا کنند اما به تهران نرسیدند. عشقعلی شکارچیان نوازنده دِتار و خواننده، بخشعلی شکارچیان نوازنده دِتار و آواز، نادعلی شکارچیان نوازنده کمانچه و حسن شکارچیان نوازنده تنبک بخشی از شادیانه‌ها را به شکل گروه نوازی و تک نوازی به نمایش گذاشتند.

نوبت دوم از آخرین روز پنجمین فستیوال آینه‌دار گروه موسیقی «نیما» که فضل‌الله دهقان خواننده، ارسلان طیبی نوازنده للوا، مصطفی محسنی راد نوازنده دِتار، سید باقر اسدی نوازنده نقاره و محمد ابراهیم عالمی خواننده آن را تشکیل می‌دادند، آوازها و ترانه‌های مازندران را روی صحنه بردند.

 

نظر شما