مجله مهر - عبدالله شهبازی: جرمی هانت، وزیر امور خارجه بریتانیا، در دیدار دوشنبه، ۲۸ آبان ۱۳۹۷/ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۸ با محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، تکرار فاجعه جنگ اول جهانی را برای ایران محتمل دانست. هانت بدینسان تلویحاً ایران را تهدید کرد و در گفتگو با گاردین افزود: «در خاورمیانه ما قدرت کوچکی نیستیم، بازیگر مهمی هستیم.» او تأکید کرد که «سعودی، نه ایران، شریک استراتژیک بریتانیا در خاورمیانه است.» [۱]

معلوم شد که گزارش ۱۸ آبان ۱۳۹۷/ ۹ نوامبر ۲۰۱۸ بی‌بی‌سی فارسی دربارهٔ قحطی بزرگ و مرگ‌ومیر گسترده زمان جنگ اول جهانی در ایران تصادفی نبود و یادآوری یکی از بزرگ‌ترین نسل‌کشی‌های سده بیستم میلادی را بعنوان مقدمه دیدار هانت- ظریف مدنظر داشت. [۲]

ایران بزرگ و قدرتمند امروز مولود مردمی‌ترین انقلاب تاریخ معاصر است.

ایران امروز در کوران جنگ هشت ساله با رژیم صدام آبدیده شده که، طبق اسناد فراوان از جمله گزارش رسمی «رسوایی ماتریکس- چرچیل»، از حمایت تسلیحاتی گسترده و پنهان کمپانی‌های بزرگ بریتانیایی برخوردار بود.

ایران امروز آنقدر قدرتمند است که طرح بالکانیزاسیون کیسینجر - تونی بلر را در سوریه و عراق عقیم کند و بر کارنامه سیاه داعش مُهر ابطال زند.

ایران امروز ایران زمان جنگ اول جهانی نیست که بتوانند در آن قحطی پدیدآورند و با ایجاد بحران عمیق مالی، از طریق بانک شاهی و امثال جیمز مک‌ماری رئیس این بانک در ایران، آن را به جامعه‌ای مرده تبدیل کنند و سپس به دست فوج ۲۵۰۰ نفره قزاق تهران را به اشغال درآورند و طی دوره‌ای چهار پنج ساله «رژیم چنج» کنند.

سعودی و متحدانش، که از گران‌قیمت‌ترین و مدرن‌ترین سلاح‌های ساخت کمپانی‌های تسلیحاتی بریتانیایی- آمریکایی برخوردارند، پس از سال‌ها هنوز از پس عشایر پابرهنه یمنی برنیامده‌اند. چگونه به مخیله امثال جرمی هانت خطور کرده که ایران مقتدر و سرافراز امروز را با یادآوری فاجعه نسل‌کشی جنگ اول جهانی تهدید کند؟

————

۱- گزارش گاردین دربارهٔ دیدار دوشنبه، ۲۸ آبان ۱۳۹۷ جرمی هانت با ظریف:
https://www.theguardian.com/politics/2018/nov/19/jeremy-hunt-warns-of-middle-east-first-world-war-risk-on-iran-visit

۲- یادداشت سه‌شنبه، ۲۲ آبان ۱۳۹۷/ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸ دربارهٔ گزارش بی‌بی‌سی فارسی: «تا دیروز انکار می‌کردند. حالا برای ترسانیدن ما مطرح می‌کنند. البته همچنان نامی از دکتر محمدقلی مجد و کتاب تأثیرگذار او نمی‌برند که شناخت‌مان را از قحطی بزرگ جنگ جهانی اول مدیون آنیم.»