حجت‌الاسلام والمسلمین محمدتقی محمدیان، کارشناس دفتر مطالعات حوزوی امور مساجد و مسئول بخش الگوی راهبردی فرهنگی در نمایشگاه تخصصی مسجد درباره این الگو به خبرنگار ایکنا گفت: دومین الگویی که مرکز رسیدگی به امور مساجد در فضای راهبردی پیش می‌برد، الگوی فرهنگسازی است. در این بخش، نگاه بیرونی به مسجد و اینکه مردم چه تلقی و انتظاراتی از مسجد دارند، بسیار مهم است. به تعبیر فنی‌تر، اساساً در چارچوب دیانتی ما جایگاه مسجد کجاست؟ می‌شود آدم متدین باشد، نماز بخواند و مسجد نرود؟ پنج مسأله اصلی ذیل الگوی راهبردی وجود دارد که به آن پرداخته شده و در حقیقت مجموعه اقدامات مرکز، پاسخگویی به این پنج مسأله است.

وی افزود: مسأله اول، رونق‌بخشی و تقویت مسجد از حیث حضور مردم است آنگونه که مساجد بیش از گذشته، رونق خود را بازیابند. این مهم محقق نمی‌شود مگر با ترویج این اصول که مسجد، خانه خدا، پناهگاه مردم و پایگاه ولایت است. با توجه به این مثلث معرفتی، چهار مخاطب اصلی را احصا کرده و بر آن متمرکز شده‌ایم: کودکان، نوجوانان، جوانان و بانوان که این چهار مخاطب در حقیقت ارکان خانواده را تشکیل می‌دهند. چون کژتابی‌هایی راجع به حضور کودکان در مسجد وجود دارد، همین منشأ یک دل‌زدگی‌هایی در بچه‌ها می‌شود که می‌تواند تا بزرگسالی همراه آن‌ها بماند.

حجت‌‌الاسلام محمدیان یادآور شد: این کژتابی درباره بانوان هم وجود دارد، با وجود اینکه حضور بانوان از نظر کمی و کیفی در مسجد زیاد است ولی ما تنگ‌ترین و بدنورترین جاهای مسجد را به خانم‌ها اختصاص داده ایم. حتی اگر دقت کنید، آن مساجدی که بین خانم‌ها و آقایان پرده کشیده اند، قسمت خوب پرده رو به آقایان است و آن قسمت دوخت‌خورده که شکیل نیست، رو به آقایان؛ این در حالی است که از نظر زیبایی‌شناختی توجه خانم‌ها به این مسائل بیشتر است، لذا متأسفانه خانم‌ها با وجود حضور کمی و کیفی در مسجد، در استفاده و بهره‌برداری از امکانات مادی و معنوی آن جزو اقشار محروم‌اند. کارهای مطالعات عمیق فقهی و روانشناختی انجام شده است که خروجی آن سند تعامل «مسجد و بانوان»، سند تعامل «مسجد و کودکان» و سند تعامل «مسجد و جوان» است. در این اسناد علاوه بر پشتوانه فقهی، مجموعه پیشنهادهای اجرایی و عملیاتی از راهبردهای کلان گرفته تا اقدام‌های کوچک، موجود است.

این کارشناس امور مسجد ادامه داد: مسأله دوم که مورد توجه قرار گرفت، دغدغه‌آفرینی نسبت به مسجد بین تصمیم‌سازان جامعه است، برای این دغدغه‌آفرینی، مقامات عالی، مدیران اجرایی، نمایندگان مجلس از جهت شأن تقنینی که دارند و ... مورد توجه قرار گرفته‌اند. مسأله سوم تقویت موضوع و جایگاه مسجد در آثار فرهنگی، هنری و افکار عمومی است، مدیران رسانه ملی، نویسندگان، سخنرانان و مبلغان شاخص و ... می‌توانند توجیه شوند تا وقت و محتوای مناسبی را برای تقویت موضع مسجد اختصاص دهند. مسأله چهارم نسبت مسجد با نظام تعلیم و تربیت بود. مسجد چه جایگاهی در آموزش و پرورش ما دارد؟ از سند تحول بنیادین آموزش و پرورش گرفته تا کف مدارس چه اتفاق‌هایی برای اینکه با محبت و انس مسجد بار بیایند، باید رخ بدهد؟ در این مرحله هم چهار مخاطب احصا و نسبت به آن‌ها برنامه‌ریزی خاصی انجام شده است: مربیان مهدهای کودک، مربیان پرورشی، مدیران و اساتید.

وی در پایان اظهار کرد: اما مسأله پنجمی که با آن مواجه بودیم، بحث تقویت جایگاه مسجد در ذهن جامعه نخبگانی ما بوده است. دانشگاه‌های ما، حوزه‌های علمیه، مراکز علمی و پژوهشی چقدر نسبت به مسجد حساسیت دارند؟، مسجد روزگاری کانون تعاملات نخبگان در تمدن اسلامی بوده است و این کارکرد اصیل می‌تواند پررنگ‌تر از گذشته، احیا شود. در شرافت مسجد همین بس که مسجد خانه خداست، امیدواریم چنین الگویی که نگاه جامعه بیرونی را نسبت به مسجد بازآفرینی می‌کند، مطرح و تقویت شود تا بیش از پیش، شاهد رونق‌گرفتن مسجد باشیم.

انتهای پیام