به گزارش ایسنا، احسان محمدی در عصر ایران نوشت: «در آخرین بازی دوستانه تیم ملی ایران مقابل ترینیداد و توباگو تعداد هواداران حاضر در استادیوم کمی بیشتر از عکاسان پشت دروازهها بود و گزندهتر آن که تعدادی از همان اندک هم برانکو ایوانکوویچ را تشویق کردند! این موضوع را باید نشانهای از کمفروغ شدن ستاره اقبال کیروش قلمداد کرد یا بازیهای کمرمق تیم ملی؟ یا حریف بینام و نشانی که سخت حتی میشود روی نقشه پیدایش کرد؟
کمتر از ۵۰ روز دیگر به آغاز جام ملتهای آسیا مانده؛ جامی که قریب به نیمقرن است در حسرت فتح آن هستیم. حاشیههای تیم ملی هر روز بیشتر میشود. دوگانه هواداران کیروش - برانکو با صراحت بیشتری به هم میتازند و کار به جایی رسیده که دستیاران کیروش هم وارد مشاجرههای بیحاصل و خسارتبار شدهاند.
در آخرین نمونه درگیری لفظی اوسیانو کروز، دستیار کیروش رسانهای شد. او که ۱۰ ماه پیش با خطیر، مشاور ساکت درگیری لفظی شدیدی پیدا کرد بود وقتی مقابل پرسش یک خبرنگار قرار گرفت با الفاظ زننده به سوی او حمله کرد و به نظر میرسد اگر پادرمیانیها نبود از اتوبوس تیم ملی پیاده شده بود و ... .
برخی نوشتند که پرخاشگری کیروش به اطرافیانش هم سرایت کرده و آنها هم اندازه نگه نمیدارند و باید مثل لوئیس روبیالس، رئیس فدراسیون فوتبال اسپانیا که وقتی قانونشکنی لوپتگی را دید او را در آستانه اولین دیدار این تیم در جام جهانی برکنار کرد، باید عذر کروز را خواست.
مخالفان اما بر این باورند که خبرنگاران همسو با برانکو، پیراهن باشگاه را از تیم ملی بیشتر دوست دارند، به صورت هدفمند در پی عصبانی کردن کیروش هستند و اتفاقاً در به وجود آمدن این ماجرا خودمان مقصریم وگرنه کیروش و همراهانش حرفهای هستند، در این شرایط نباید آب را گلآلود کرد و باید با آرامش تا پایان جام ملتها کنار کیروش ماند.
منتقدان میگویند نباید به بهانه «مصلحت» و «این مقطع حساس کنونی» اجازه داد به ما توهین شود. آنها گلن هادل را مثال میزنند. اسطوره تاتنهام با بیش از ۵۰ بازی ملی در لباس سهشیرها. او سرمربی انگلستان در جام جهانی ۱۹۹۸ بود. همان بازی جنجالی مقابل آرژانتین که دیگو سیمئونه باعث اخراج دیوید بکام شد و انگلیسیها در ضربات پنالتی شکست خوردند.
هادل در حالی که تیمش را برای حضور در یورو ۲۰۰۰ آماده میکرد، در گفتوگویی با مت دیکنسون از «کارما» حرف زد و گفت، باور دارد «کسانی که ناتوانی جسمی و ذهنی دارند، تاوان گناهانشان در زندگی گذشتهشان میدهند!»
این سخنان بازخورد تلخی در جامعه انگلستان داشت. تونی بلر، نخستوزیر وقت، دستور اخراج او را داد. وزیر ورزش این سخنان را شرمآور و غیر قابل دفاع عنوان کرد و در کمتر از یک روز او به دلیل توهین به بخشی از جامعه از کارش برکنار شد. هادل بارها سعی کرد بگوید که برداشت غلطی از صحبت هایش شده است اما کسی نپذیرفت.
در ایران هم فضا تند و تلخ شده و حالا تعداد بیشتری میگویند کیروش و همراهانش که دستمزد بسیار خوبی میگیرند، هیچ ایرانی را قبول ندارند، علیه همه بیانیه صادر میکنند و میگویند همه مدیران و مربیان و کارشناسان و منتقدان در پی شکست دادن تیم ملی هستند و خودشان را بزرگتر از وزیر ورزش و رئیس فدارسیون بدانند شرمآور نیست که کتکزدن را هم به آن افزودهاند؟ ما ایرانیها خودمان بد هستیم اما پولمانخوب است؟
در انگلستان که از سوی تریبونهای رسمی بارها سیاستمداران و بالطبع مردمانش فریبکار و متقلب و گناهکار و روباهصفت لقب داده شدهاند یک قهرمان ملی را به واسطه به زبان راندن چند جمله در مورد معلولان بیهیچ تعارفی از کار اخراج میکنند و اینجا هنوز برای کارلوس کیروش گریبان چاک میدهیم!
اگر ورزش و فوتبال ایران مدیران لایقی داشت تا امروز با صدور یک بیانیه کارلوس کیروش را به خاطر رفتارهای پرخاشگرانه اخراج کرده، یا یادش داده بودند با ما محترمتر برخورد کند. حتی اگر به نظرش ما جهانی سومی هستیم وقتی حقوقش را میدهیم حداقل به رویمان نیاورد! اما ۵۰ روز مانده به آغاز جام ملتها وقت این خودزنیهاست؟
پرتغالیها ضربالمثلی دارند که میگوید: «مدیریت خوب بهتر از درآمد خوب است.» کیروش واقعاً دارد خوب مدیریت میکند؟ چه چیزی او و تیمش را این همه عصبانی کردهاست؟ این عصبانی شدن به زیان چه کسی است؟
تیم ملیمان هر روز دارد تنهاتر میشود. در به وجود آمدن این فضا کیروش به تنهایی مقصر نیست. مجموعهای از عوامل دست به دست هم دادهاند تا تیم در آستانه اعزام به جام ملتها تنها شود. آن قدر تنها که کمتر از ۳هزار نفر برای آخرین بازی تیم به ورزشگاه رفتند.
کیروش مثل هر مربی دیگر از این کشور خواهد رفت اما ما میمانیم و حسرتهایمان با تیمی که اندازه کافی بازیکن درخشان دارد تا بعد از نیمقرن ما را به یک افتخار آسیایی برساند.
به آرام کردن فضا کمک کنیم. هر کس در هر جایی هست، تلاش کند آرامش را به تیم ملی برگرداند. این تیم دلخوشی مردمی است که مدتهاست دلخوشی ندارند.»
انتهای پیام
نظر شما