شناسهٔ خبر: 29402399 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه ابتکار | لینک خبر

معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل:

استفاده از سلاح غذا و دارو ضد شهروندان جنایت علیه بشریت است

صاحب‌خبر - سفیر ایران در سازمان ملل متحد، استفاده از غذا و دارو به عنوان سلاحی علیه شهروندان را جنایت علیه بشریت برشمرد و گفت: نیروی مخربی با ایجاد جنگ تمام‌عیار اقتصادی علیه ایرانیان به دنبال ناکام گذاشتن یا انحراف تلاش ایران برای ارتقای حقوق بشر است.
به گزارش ایرنا، اسحاق آل‌حبیب روز پنجشنبه پیش از رای‌گیری درباره قطعنامه پیشنهادی کانادا علیه ایران در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد این مطلب را مطرح کرد.
وی افزود: در یکصد سالی که از مجاهدت ایرانی‌ها برای حقوق بشر و دموکراسی می‌گذرد دقیقا همان نیروهای مخربی که پشت این قطعنامه هستند تمام توان خود را به کار بسته‌اند تا آن را ناکام گذاشته یا از مسیر خود منحرف سازند.
سفیر ایران در سازمان ملل متحد ادامه داد: برپا کردن کودتای نظامی در 1953 علیه دولت دمکراتیک ایران، حمایت بی‌قیدوشرط برای دو دهه و نیم از دیکتاتوری که جانشین آن دولت کردند، حمایت از جنگ نظامی علیه ایرانیان در دهه 1980، تامین تسلیحات شیمیایی برای صدام جهت هدف قرار دادن ایرانیان، سرنگونی هواپیمای مسافربری ایرانی و قتل همه 290 سرنشین آن، همدستی با گروهک‌های تروریستی شناخته‌شده و برقراری یک جنگ تمام‌عیار اقتصادی علیه ایرانیان در تعارض با قطعنامه 2231 شورای امنیت و حکم الزام‌آور دیوان بین‌المللی دادگستری تنها نمونه‌هایی اندک از این سیاست‌ها بوده‌اند.
آل‌حبیب اضافه کرد: در واقع از سال 1953 حتی یک روز سپری نشده است که در آن، همین کشورها ایرانیان را آزار و شکنجه نداده باشند. بزرگترین دشمنان حقوق بشر و دموکراسی کسانی هستند که از آنها به عنوان ابزارهای سیاست خارجی خود علیه ملت‌ها و دولت‌هایی که دوستشان ندارند، سوءاستفاده می‌کنند. برای این کشورها یک دوگانگی اساسی در موضوعات مربوط به حقوق بشر وجود دارد.
وی با بیان اینکه «برای آنها قربانیان برابر نیستند، آنها یا خوبند یا بد»، اظهار کرد: درحالی که به قتل مخالفان صلح‌جوی سیاسی رضایت می‌دهند، یک قاتل که عامدا با اتوبوس از روی نیروهای پلیس در خیابان‌های تهران رد می‌شود و آنها را می‌کشد علنا از سوی وزیرخارجه آمریکا تقدیر شده و بزرگ داشته می‌شود.
سفیر ایران در سازمان ملل متحد یادآور شد: تصور کنید اگر همین شخص جرات می‌کرد در خاک آمریکا چنین جنایتی را مرتکب شود با وی چه برخوردی می‌کردند. در حقیقت مردمانی که توسط این کشورها و متحدان آنها قربانی می‌شوند، شایسته توجه نیستند. آل‌حبیب تصریح کرد: این قربانیان بی‌اهمیت از منظر سیاسی را می‌توان به فراموشی سپرد. در عین حال هرکسی که به مقابله با دولت‌های دشمن برخیزد شایسته بزرگداشت به عنوان فعال حقوق بشر است. حتی یک فرقه تروریست را می‌توان در عالی‌ترین سطوح سیاسی در واشنگتن برای فشار بر ایران مورد پذیرایی گرم قرار داد.
وی تاکید کرد: در عین حال، همین دولت‌های منافق، غیرنظامیان را در حد نسل‌کشی به کشتن می‌دهند. تحریم‌های کشتارجمعی یکجانبه سبب مرگ تعداد بیشتری از غیرنظامیان در سراسر جهان در مقایسه با همه تسلیحات کشتار جمعی در طول تاریخ شده‌اند. بخش اعظمی از قربانیان کودکان بوده‌اند.
معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد با طعنه به آمریکا گفت: از آنجا که این کشتارها نتیجه سیاست‌های این دولت‌ها است، قربانیان آن هم شایسته توجه نیستند. وزیر خارجه آمریکا در مصاحبه‌ای که در تاریخ 7 نوامبر انجام داد بی‌شرمانه همه ایرانیان را تهدید به گرسنگی کرد.
آل‌حبیب افزود: وی گفت «خوب به خاطر داشته باشید، خیلی‌خب، رهبران ایران باید تصمیم بگیرند که آیا می‌خواهند مردم کشورشان غذا بخورند». استفاده از غذا و دارو به عنوان اسلحه علیه غیرنظامیان فقط یک نام دارد؛ جنایت علیه بشریت. بله جنایت علیه بشریت. آشکارا برای مدعیان حقوق بشر حتی کل یک ملت را می‌توان برای رسیدن به اهداف سیاسی به قتل رساند.
وی ادامه داد: حمله بزدلانه تروریستی به شهر اهواز در 22 سپتامبر یک مورد مرتبط و پندآموز است. در این حمله شهروندان بی‌گناه متعددی از جمله کودکان به قتل رسیدند. یک گروه جدایی‌طلب که بیرون از ایران اقامت دارد بلافاصله مسئولیت حمله را که از شورای امنیت به عنوان حمله تروریستی محکوم شد، برعهده گرفت.
سفیر ایران در سازمان ملل متحد اضافه کرد: عکس‌العمل بانیان این قطعنامه چه بود؟ در اقدامی تهوع‌آور اسم شهر اهواز و بعدا اسم گروه تروریستی را به عنوان یک اقلیت به قطعنامه اضافه کردند! چنین حرکتی فقط به معنای حفاظت و شناسایی گروه‌های تروریستی در پوشش قطعنامه حقوق بشر است.
آل‌حبیب خاطرنشان کرد: هرچند اقدام مذکور تنفربرانگیز بود اما از این نحوه برخورد با قربانیان تروریسم در خیابان‌های اهواز متعجب نشدیم، چراکه بانیان قطعنامه آنها را شایسته توجه نمی‌دانند ولی تروریست‌هایی که آنها را به قتل رسانده‌اند مستوجب حمایت و شناسایی به عنوان فعال حقوق بشر یا اقلیت قومی هستند. شرم‌آور است!
وی تصریح کرد: دوگانگی مذکور، دموکراسی را هم شامل می‌شود؛ دموکراسی پذیرفتنی در مقابل دموکراسی ناپذیرفتنی. انتخابات با توجه به نیاز سیاست خارجی این دولت‌ها می‌تواند واقعی یا تقلبی باشد. وقتی مردم در کشورهایی که مشتری آنها هستند برای همیشه با صندوق رای و دموکراسی بیگانه نگه داشته می‌شوند؛ انتخابات در کشورهای دشمن، نامشروع و تقلبی خوانده می‌شوند چراکه رای مردم علائق و اولویت‌های سیاست خارجی آنها را منعکس نمی‌کند.
آل‌حبیب خاطرنشان کرد: اینکه این مدعیان منافق، کاملا در مقابل صدای شکستن میلیون‌ها نفر که برای هفت دهه در فلسطین تحت اشغال خارجی زندگی می‌کنند، کاملا کر می‌شوند. صداهایی برای آنها مرجح است که برای سیاست خارجی‌شان مفید باشد.
وی تاکید کرد: به هرحال اشتهای اندکی در شنیدن صدای کودکان مهاجری دارند که در قفس زندانی شده‌اند یا قربانیانی که در حمله آمریکا به هواپیمای مسافربری ایران در خلیج‌فارس جان خود را از دست دادند. قربانیان آن حمله وحشیانه که در حمایت از صدام متحد آن روز آنها به عمل آمد از جمله ده‌ها کودک هرگز فرصت نیافتند تا از حقوق بشر خود از مقامات آمریکایی یا فرمانده ناوی بپرسند که بی‌شرمانه توسط واشنگتن به خاطر ارتکاب این جنایت، مدال افتخار گرفت.
سفیر ایران در سازمان ملل متحد یادآور شد: برای این مدعیان از خود راضی، استقلال و حاکمیت نیز فقط برای قدرتمندان معتبر است. برای آنها دخالت در دیگر کشورها اگر توسط ایشان یا نوکرانشان صورت پذیرد بلامانع است. آمریکا برای مدت طولانی در پروسه‌های دموکراتیک در ایران نه برای حمایت از آن بلکه برای تخریب آن و برای بازگرداندن دیکتاتوری دخالت کرده است.
آل‌حبیب با تاکید بر اینکه «حتی امروز هم بزرگترین متحد آمریکا علیه دموکراسی در ایران یک فرقه شناخته‌شده تروریست است»، گفت: حتی امروز هم آمریکا بزرگترین دشمن دموکراسی و حقوق بشر در تمام خاورمیانه از جمله ایران است.
وی افزود: در همین راستا صدای جامعه مدنی باید تشویق و شنیده شود مشروط بر آن که علیه دولت‌هایی کار کنند که آنها دوست‌شان ندارند. آنها به خود حق می‌دهند از جامعه مدنی سوء‌استفاده کنند از جمله اینکه آنها را ایجاد و بی‌دریغ تامین مالی کنند تا در خدمت نهادهای جاسوسی و اهداف سیاست خارجی ایشان باشد.
معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد ادامه داد: در غیر این صورت باید این صداها را ساکت کرد. آمریکا به طور مرتب مانع مقام مشورتی سازمان‌های مردم‌نهاد ایرانی در سازمان ملل می‌شود در حالی که برای یک نهاد ضدایرانی که وزارت خارجه آمریکا آن را ایجاد و همچنان تامین مالی می‌کند حتی به رای‌گیری در شورای اقتصادی-اجتماعی (اکوساک) متوسل شد. نکته‌ای درس‌آموز!
آل‌حبیب اضافه کرد: آزادی بیان تا زمانی که منافع آمریکا و همپیمانانش را تضمین می‌کند مورد حمایت قرار می‌گیرد. در غیر این صورت، تحت عنوان تهدید برای امنیت ملی تعریف‌شده و خفه می‌شود. در ماه اوت 2018، صدها حساب رسمی متعلق به ایرانیان توسط شبکه‌های اجتماعی تحت فشار آمریکا مسدود شد. چرا؟ چون آنها جرات کرده بودند در مورد اسرائیل افشاگری کنند. در حالی که هزاران حساب و ربات ضدایرانی، آزادانه در حال پمپاژ کردن اخبار نفرت‌افکنانه و غلط بودند، آنها به بحث درخصوص جنایت‌های اسرائیل در فلسطین مبادرت می‌کردند.

برچسب‌ها:

نظر شما