صاحب‌خبر - محمدصادق امانی: استاد اقلیم‌شناسی ایران اعتقاد دارد بدون اینکه شورای نگهبان نظر قطعی خود را درباره توافقنامه پاریس اعلام کند، دولت تدبیر و امید به صورت غیرقانونی اجرای توافقنامه را شروع کرده است. یوسف قویدل، اقلیم‌شناس و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» درباره ادعای برخی رسانه‌های خارجی مبنی بر عدم اجرای توافقنامه پاریس از سوی ایران، گفت: این ادعاها صحت ندارد و متاسفانه دولت تدبیر و امید در حال اجرای این توافقنامه است و نشانه‌های اجرای آن بر اهل فن این موضوع پوشیده نیست اما غربی‌ها برای افزایش فشار بر ایران این حرف‌ها را می‌زنند. وی افزود: بر عکس آنچه طرفداران این توافقنامه می‌گویند، توافقنامه پاریس یک توافق‌ سیاسی و برای اعضای آن الزام‌‌آور است و در صورت اجرا نشدن می‌تواند تبعات بین‌المللی داشته باشد. وی گفت: طرفداران این توافق حتی دروغ غیرالزام‌آور بودن توافقنامه پاریس را به نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم گفتند و در اقدامی بسیار زشت متن فارسی داده شده به نمایندگان را تغییر دادند. برای مثال در متن تعهدات ایران به کرات از کلمه Should استفاده شده بود اما آن در متن ترجمه شده توسط دفتر ریاست‌جمهوری به عنوان پیشنهاد و غیرالزام‌آور ترجمه شده بود. قویدل ادامه داد: متن توافقنامه‌ای که تحویل نمایندگان مجلس شد با اهداف خاصی ترجمه شده بود و نمایندگان هم عامدانه یا جاهلانه آن را پذیرفتند. این اقلیم‌شناس با بی‌اعتبار دانستن ادعاهای علمی طرفداران توافقنامه پاریس، گفت: این استدلال که گاز دی‌اکسیدکربن عامل گرم شدن زمین است ادعایی بیش نیست و فرضی است که اثبات نشده است. وی با ذکر این نکته که مخالف تغییر اقلیم نیست بلکه مخالف تغییر اقلیم از طریق گازهای گلخانه‌ای است، گفت: بنابراین تکیه بر این اصل که دی‌‌اکسیدکربن عامل گرم شدن زمین است یک تقلب علمی است و در غرب تحت عنوان Gate Climate یا همان رسوایی آب‌وهوایی، این مسأله مطرح است و برای آن کتاب هم نوشته‌اند. وی افزود: امروز برخی دانشمندان معتقدند اقلیم جهان در طول تاریخ متغیر بوده و دوره‌های سرما و گرما را طی کرده است و الان هم بر اساس تحلیل‌های جدید ما در دوره بین‌یخچالی هستیم، یعنی در آینده دوره سرما را پیش رو داریم و برخی دانشمندان حتی از یخبندان در سال‌های 2025 تا 2040 خبر داده‌اند. قویدل گفت: اگر هم فرض کنیم دی‌اکسیدکربن عامل گرمایش زمین است چند نکته مطرح می‌شود؛ نخست اینکه دی‌اکسیدکربن کمتر از یک درصد از سهم گازهای گلخانه‌ای را دارد و 95 درصد آن را بخار آب تشکیل می‌دهد اما توافقنامه پاریس صرفا به محدود کردن دی‌اکسیدکربن اهمیت می‌دهد. وی افزود: دومین نکته این است که اثر گلخانه‌ای متان 80 برابر دی‌اکسیدکربن است در حالی که توافقنامه پاریس دی‌اکسیدکربن را عامل گرمایش زمین معرفی می‌کند. استاد دانشگاه تربیت مدرس در رمزگشایی از پشت‌پرده توافقنامه پاریس ادامه داد: وقتی دی‌اکسیدکربن عامل گرمایش زمین معرفی شود، کشورهای تولید‌کننده نفت مقصر گرمایش زمین می‌شوند، در حالی که اگر متان که اثر گلخانه‌ای بیشتری نسبت به دی‌اکسیدکربن دارد عامل گرمایش زمین معرفی شود، کشورهای اروپایی و آمریکایی که فعالیت‌های کشاورزی گسترده‌ای دارند مقصر شناخته می‌شوند. وی افزود: بنابراین طبق این توافقنامه محدودیت‌های اعمال شده بیشتر شامل کشورهای تولید‌کننده نفت از جمله ایران می‌شود که این موضوع به ضرر منافع کشور است. وی خاطرنشان کرد: سومین نکته با فرض عاملیت دی‌اکسیدکربن در گرمایش زمین این است که اروپایی‌ها از چندین قرن قبل و از دوران انقلاب صنعتی تاکنون تولید‌کننده دی‌اکسیدکربن هستند، در حالی که کشوری مثل ایران تنها حدود 100 سال است که به جمع تولیدکنندگان این گاز اضافه شده است. وی ادامه داد: بنابراین سهم کشورهای مختلف از نظر تاریخی در تولید دی‌اکسیدکربن متفاوت است ولی این نکته در اعمال محدودیت‌ها در توافقنامه در نظر گرفته نشده است. قویدل تاکید کرد: برخی وعده می‌دهند هر کشوری توافقنامه پاریس را امضا و اجرا کند می‌تواند از تکنولوژی کشورهای پیشرفته‌تر استفاده کند اما به این نکته توجه نمی‌کنند که یا مثل سایر توافقنامه‌های اخیر به وعده خود عمل نمی‌کنند یا تکنولوژی را با هزینه بالا در اختیار ما می‌گذارند. وی خاطرنشان کرد: کشورهای پیشرفته در سال‌های اخیر سرمایه‌‌گذاری گسترده‌ای روی انرژی‌های خورشیدی و تجدیدپذیر کرده‌اند و اکنون به دنبال بازار فروش محصولات خود هستند و برای همین هم مدام از ظرفیت‌‌های ایران در حوزه انرژی‌های نو حرف می‌زنند، چرا که به اقتصاد آنها کمک می‌کند. وی اضافه کرد: اسناد بالادستی و قانون اساسی پیش از همه بر کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و ضرر رساندن به طبیعت تاکید دارد و دولت اگر دلسوز است این اسناد بالادستی را اجرا کند. وی با تاکید بر این نکته که مشکل در کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای نیست، بلکه در تعهداتی است که به کشورهای خارجی داده می‌شود، گفت: طبق توافقنامه پاریس کشورهای غربی و اعضای بازرسی اجرای توافقنامه اجازه دارند هر جا را که گاز گلخانه‌ای تولید شده است بازرسی کنند، یعنی حتی صنایع نظامی ما را می‌توانند به بهانه تولید گاز گلخانه‌ای مورد بازرسی قرار دهند. وی در پایان درباره این ادعا که اجرای توافقنامه پاریس سبب کاهش آلودگی هوای تهران می‌شود نیز گفت: متاسفانه مسؤولان این حوزه تخصص لازم را ندارند و مردم را فریب می‌دهند، چرا که آلودگی هوای تهران به دلیل نوع دیگری از گازهاست که به گازهای گلخانه‌ای ربطی ندارد.∎​