به گزارش گروه بین‌الملل دفاع پرس، جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران یکی از بزرگ‌ترین وقایع قرن بیستم بوده و آسیب جدی به منابع انسانی و اقتصادی 2 کشور وارده کرد؛ اما هشت سال پایداری و مقاومت مردمی ایران اسلامی در این جنگ، برگ زرین دیگری به کتاب افتخارات بشریت افزود. دفاع جوانمردانه‌ای که بار دیگر پیروزی کرامت و انسانیت در مقابل شقاوت و ددمنشی را همچون عاشورای حسینی (ع) به گوش جهانیان رساند.

در این جنگ، صدام و حامیان جهانی‌اش با انگیزه‌های شیطانی کشتار و سلطه در یک طرف کارزار بودند و در طرف دیگر ملتی که تازه رژیم استبدادی و دست‌نشانده حاکم بر خود را با انقلابی اسلامی واژگون کرده بود، قرار داشت. حامیان رژیم بعثی با دادن تسلیحات، پول، اطلاعات کاربردی و حتی اعزام نیروی انسانی در طول هشت سال، از آن حمایت و جانبداری می‌کردند؛ اما ملت غیور ما بدون اتکا به احدی در این هشت سال توانستند از تمامیت ارضی کشور خود دفاع کنند.

در این میان، جنگ روانی دشمن یک طرف دیگر ماجرا بود؛ چرا که نحوه پوشش و انعکاس این جنگ در رسانه‌های جهان قابل تامل بود. سلطه‌گران جهانی با به کارگیری طیف وسیع رسانه‌ها از طریق جعل اخبار، وارونه جلوه دادن حقایق و نشر اکاذیب در تمامی ابعاد از ابتدای جنگ به تشویق و حمایت از متجاوز می‌پرداختند.

روزنامه «دیلی تلگراف» یکی از رسانه‌هایی بود که در 18 مهرماه 1359 گزارشی را با این عنوان «به بن بست کشاندن جنگ خلیج فارس از سوی ایرانی‌ها» منتشر کرد که در ادامه می‌خوانید:

جنگ ایران و عراق، روز گذشته به نظر رسید که به یک بن بست تبدیل می‌شود. طرفین سعی کردند نیرو‌های خود را بازسازی کنند و پس از ۱۸ روز جنگ، تاکتیک‌های خود را تغییر دهند. به گفته‌ی منابع غربی به مسائل عمده‌ی تعجب آور در این جنگ عبارتند از: «کندی حملات عراق و بی‌میلی فرماندهان آن برای استفاده از پیاده نظام برای پاکسازی شهر‌ها و همچنین سرسختی و مقاومت شدید مدافعان ایرانی.»

مساله‌ی تعجب آور دیگر فقدان هرگونه حرکتی از سوی کرد‌های شمال عراق است. کرد‌ها در سال ۱۹۷۵ بعد از آنکه ایران ارسال تدارکات برای آن‌ها را متوقف کرد شکست خوردند و مجبور شدند نوعی خودمختاری را تحت حکومت بغداد بپذیرند، اما از آن زمان سعی کرده‌اند که بجنگند.

در نتیجه گزارش رسیده است که عراق پرسنل کادر مستقر در آنجا را فراخوانده و به جای آن‌ها نیرو‌های شبه نظامی را مستقر می‌کند. همچنین عراقی‌ها مطمئن می‌شوند که ایران نمی‌تواند ارتش بزرگ خود را به خارج از کردستان ایران – منطقه‌ای که ایرانی‌ها در حال نبرد با کرد‌ها هستند- انتقال دهد.

عراقی‌ها به شهر مریوان، که یک مقر عمدهی نظامی است، حمله و به این ترتیب از حرکت نیرو‌های ایران به طرف جنوب جلوگیری کرده‌اند. در بخش مرکزی، نیرو‌های عراقی در حال پیشروی به سوی گیلان غرب و در تلاش برای تصرف دزفول هستند؛ در ضمن یک ستون به سوی اهواز در حرکت است. این شهر همچنین از سوی نیرو‌های دیگری از سمت خرمشهر، مورد حمله قرار دارد. عراقی‌ها بخش شمالی خرمشهر، از جمله بندر آن را در اختیار دارند، در حالی که هنوز بخش جنوبی در کنترل ایرانی‌هاست.

تلفات سنگین

گزارش رسیده که عراقی‌ها متحمل تلفات سنگینی در خرمشهر شده‌اند. قسمت اعظم دفاع بر عهده‌ی پاسداران انقلاب ایران بوده و نشان داده‌اند که تا سر حد جان آماده‌ی جنگ هستند. برآورد‌های نظامی حاکی از آن است که تنها امید عراق برای موفقیت در اهداف اولیه‌ی خود و مجبور کردن ایران به نشستن پشت میز مذاکره، آن است که ارسال سوخت به نیرو‌های ایران را متوقف کند.

انهدام یکصد فروند هواپیما

تصور می‌شود که ایران حدود ۱۰۰ فروند هواپیما از دست داده در حالی که تعداد هواپیما‌های ساقط شده‌ی عراقی حدود ۷۰ فروند است. در نبرد زمینی، هر یک از طرفین حدود 60 دستگاه تانک از دست داده‌اند، هرچند که تعداد نیرو‌های کادر عراق سه برابر نیرو‌های کادر ایران است؛ اما احتمالا با احتساب تعداد پاسداران انقلاب، این اختلاف از بین می‌رود. در نبرد دریایی، یک واحد از نیروی ضربت ایران متشکل از سه فروند ناوشکن هنوز در تنگه‌ی هرمز است، در حالی‌که نیروی دریایی اندک عراق ظاهرا هنوز در بندر است. ما ناظران غربی معتقدند ایران می‌تواند جلوی پیشروی عراق را بگیرد؛ اما نمی‌تواند آن را به عقب براند. آن‌ها معتقدند جنگ، حداقل چندین هفته‌ی دیگر ادامه خواهد یافت.

انتهای پیام/ 441