خبرگزاری مهر، گروه استانها: آیت الله العظمی سید کرامت الله ملک حسینی بزرگ مردی بود که هیچگاه دستهای پینه بسته مردمان سرزمینش را از یاد نبرد، مردی از جنس آسمان که با دردها و زخمهای مردمانش بیگانه نبود.

مرحوم آیت الله ملک حسینی مبارزی بود که پا به پای استادش بنیان گذار انقلاب، با ظلم و بیداد مبارزه کرد و دردها کشید و رنج ها دید تا نهال انقلاب در جنوب به بار بنشیند و در دوران دفاع مقدس فرزند بزرگوارش را در راه معبود به پیشگاه حضرت حق تقدیم کرد.

آیت الله العظمی ملک حسینی، این بزرگ مرد تاریخ جنوب سحرگاه جمعه ۱۲آبان ماه سال ۱۳۹۱ دار فانی را وداع گفتند و در جوار امامزاده قاسم در زادگاهشان ماوا گزیدند.

آیت الله سید کرامت الله ملک حسینی در سال ۱۳۰۳ هجری شمسی در روستای گوشه از توابع شهرستان بویراحمد در جوار حرم جدش، امامزاده قاسم (ع)، چشم به جهان گشود.

خانواده اش چندین قرن در اقلیم عشایر جنوب، پاسدار شرع نبوی ومروج دین و احکام الهی و مربی و در خدمت مردم نجیب و شریف منطقه و مأمن دادخواهان در مقابل ستم و مانع متجاوزین به حریم مظلومان بوده اند.

سید کرامت الله، پس از پایان تحصیلات ابتدائی در تل خسرو در سال۱۳۱۵ به شیراز رفته و ضمن گذراندن کلاس سوم متوسطه، به فراگیری علوم دینی پرداخت.

مقدمه علوم و ادبیات عرب را در خدمت پدرش پی گرفت و سپس تحصیلات حوزوی خود را در مدرسه منصوریه از محضر اساتید مسلمی چون حکیم احمد دارابی و آقامیرزا عبدالکریم یزدی، ادامه داد.

وی از سال ۱۳۲۵ به قم عزیمت کرد و قریب به ۱۶ سال را در محضراستوانه های فقاهت و اساتید مبارز از جمله آیت الله العظمی بروجردی، مرحوم آیت الله آقا سید محمد تقی خوانساری، مرحوم آیت الله حجت کوهکمری و مرحوم آیت الله سید دامادیزدی گذراند و حدود ۹ سال در حوزه تدریس امام خمینی از مسجد محمدیه تا مسجد سلماسی، مشغول به تحصیل شد و تقریرات درس او را به رشته تحریر در آورد که بدین جهت موردعنایت و توجه خاص حضرت امام (ره) قرار می گرفت.

در سال ۱۳۴۰ به درجه اجتهاد نائل و در اواخر عمر با برکت آیت الله العظمی بروجردی به صلاحدید ایشان به شیراز عزیمت کرد و در مدرسه خان (امام قلی خان) به تدریس طلاب علوم دین پرداخت.

از سال ۴۱ پس از خروش و قیام خمینی کبیر (ره) و به تأسی از استاد خود به صف انقلابیون پیوست

.

وی که یکی از مضروبان حادثه حمله رژیم طاغوت به مدرسه فیضیه قم بود، به موجب بخش به دست آمده از اسنادساواک، ارگان امنیتی انتظامی سابق به زعم آن ها از جمله خطرناکترین شاگردان امام واز افراطی ترین روحانیون تحت مراقبت بود.

تعقیب مداوم و لحظه به لحظه در مسافرتها و بازدیدها به خصوص هنگام ورود به عرصه ایلات و عشایر، تعرض های مکرر به مدارس و بیت ایشان، متواری بودن ۷ماهه، احضار و بازداشت و بازجوئیهای سخت گیرانه، تعطیل کردن مدرسه علمیه و حوزه تدریس توسط رژیم، همگی نمونه ای از سوابق مبارزاتی اوست.

در چند ماهه آخر حیات رژیم، در تجمعی که به دعوت ایشان و با حضورگسترده مردم در مسجد حبیب شیراز صورت گرفت، در حین سخنرانی تند و انقلابی سخنران مراسم، با یورش وحشیانه عمال رژیم از زمین و هوا که منجر به شهادت و مجروح شدن چندین نفر شد به زندان عادل آباد منتقل شد که پس از بروز واکنش شدید و اعلان جنگ عشایر بویراحمد به رژیم و اعتراضات آنها از زندان آزاد شد.

پس از آزادی برای تسریع در روند شکل گیری مبارزات مردم غیور استان به یاسوج آمد و به هدایت و پیگیری تظاهرات پرداخت.

برای تحلیلگران تاریخ انقلاب این نکته حقیقتی انکارناپذیر است که حضور غیرتمندانه او موجب اتصال عشایر جنوب به بدنه انقلاب و یکی از عوامل ناکامی رژیم ستم شاهی بود.

به لحاظ سوابق مبارزاتی و علمی و اعتماد کامل حضرت امام به ایشان حدود ۲۰ روز قبل از پیروزی انقلاب حضرت امام از پاریس طی نامه ای وی را مامور حفظ امنیت منطقه و گرفتن بهانه از اشخاص ماجراجو کرد.

حدود شش ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی حضرت امام طی حکمی وی را موظف به تشکیل دادگاه و اجرای حکم شرع و ایجاد آرامش و امنیت به هرنحو که صلاح بداند و جلوگیری از اختلاف و تفرقه و ارشاد مردم و خنثی نمودن توطئه های دشمنان اسلام نمود.

آیت الله ملک حسینی از آن هنگام به عنوان نماینده امام وسپس نماینده مقام معظم رهبری در استان و نماینده مردم کهگیلویه و بویراحمد در مجلس خبرگان رهبری، با حضور و همراهی مردم در صحنه های انقلاب با تأسیس حوزه های علمیه وپیگیری مشکلات و انعکاس به مسئولین و تلاش در حفظ وحدت و امنیت و رفع معارضات واختلافات محلی و تأکید بر حفظ ارزشها و شعائر اسلامی و پیگیری و تلاش در حریم امکان برای رفع تبعیض و محرومیت و تغییر چهره استان در جهت توسعه، گامهای استواری برداشت.

ایشان در آدینه ای از آبان ماه به دیار معبود شتافتند و مردمان جنوب و به خصوص عشایر غیور این خطه در فراغش  گریستند.

آیت الله ملک حسینی با گریه مردمانش گریست، با شادیهای مردمانش خندید و چونان سروی استوار در مقابل ظلم و جور ایستاد تا چراغ خانه مردمانش همیشه و همواره روشن بماند.

امروز آیین ششمین سالگرد رحلت این عالم مجاهد با حضور خیل عظیم دوستداران مرجعیت در یاسوج برگزار خواهد شد.