صاحب‌خبر - اندرو تافت رویارویی با دو تا از چهار تیم اول جام جهانی به فاصله چند روز می‌توانست شروعی صخره‌وار برای لوییس انریکه روی نیمکت تیم ملی اسپانیا باشد. بعد از بازی با انگلیس در ویمبلی قرار بود در الچه میزبان کرواسی باشند و بعد از افتضاح جام جهانی روسیه، احتمال زیادی وجود داشت که اسپانیا وضعیتی شبیه فاجعه پیدا کند. گل زودهنگام مارکوس رشفورد در نخستین بازی لیگ ملت‌های اروپا می‌توانست تیم اسپانیا را از هم بپاشد و چه بسا اگر گل تساوی سائول نیگس بیشتر از دو دقیقه زمان می‌برد، این اتفاق می‌افتاد. نتیجه مطمئن نبود حتی وقتی رودریگو مورنو میهمان را پیش انداخت و با واکنش‌های داوید دخئا پیروزی به دست آمد. کار انجام شد هرچند خیلی نزدیک و خفیف. چند روز بعد نوبت کرواسی بود، نخستین بازی رسمی فینالیست جام جهانی بعد از باختن به فرانسه در مسکو. خاطرات آن تیم درخشان در اذهان زنده بود در تقابل با جدایی ناگهانی خولن لوپتگی از تیم ملی اسپانیا و حواشی‌اش. اسپانیا شاید در خانه در رقابت‌های لیگ ملت‌های اروپا مدعی محسوب شود اما ترکیب توانایی و جسارت کرواسی می‌توانست تحول لاروخا را شروع نشده تمام کند. اتفاقی که افتاد غیرمنتظره و بهت‌آور بود. اسپانیا در یک بازی بی‌نقص تیم دوم جهان را 6 بر صفر در هم کوبید و انریکه بعد از بازی گفت با چنین فرمی کمتر تیمی در جهان یارای رقابت با شاگردانش را دارد. مشکل اینجاست که همه حریفان اسپانیا بعد از یک تجربه عالی در تورنمنت‌های بین‌المللی به پست این تیم نمی‌خورند در حالی که برخی بازیکنان کلیدی‌شان مثل لوکا مودریچ دچار خستگی مفرط تابستانی شده باشند. در واقع آزمون واقعی الان است که چند ماهی از شروع فصل گذشته، مفهوم لیگ ملت‌ها بیشتر در کالبد فوتبال پذیرفته شده و موضوع سقوط از لیگ ملت‌ها واقعی است. کرواسی بعد از فینال جام جهانی در هیچ مسابقه رسمی گل نزده، تنها برد این تیم بعد از پیروزی برابر انگلیس در نیمه‌نهایی جام جهانی، مقابل اردن به دست آمده. با این وجود، پیروزی بر اسپانیا و در صورتی که بازی بعدی‌شان با «سه شیر» را ببرند، باعث صدرنشینی تیم زلاتکو دالیچ در گروه می‌شود. همه چیز برای یک بازی بزرگ مهیا است و حداقل در روسیه، کرواسی ثابت کرد ظرفیت انجام کارهای بزرگ را دارد. اسپانیا همچنین باید با جمعیت پارتیزانی حاضر در زاگرب نیز مقابله کند چون محرومیت دو جلسه‌ای کرواسی تمام شده و این دینامیک بازی را تغییر می‌دهد. چهره‌های جدید تیم انریکه شاید هرگز تجربه آنچه انتظارشان را می‌کشد، نداشته باشند و تجربه سرخیو راموس و سرخیو بوسکتس در میان حمایت‌های وحشتناک میزبان شاید مثمرثمر واقع شود. اینکه در ویمبلی با آن کودکان معصوم و حس جالبش برنده شده باشی، به خاطره‌ای دوردست می‌ماند. باخت 3 بر 2 به انگلیس در سویل باید انریکه و اسپانیا را بیدار کرده و به آنها یادآوری کرده باشد که فاصله زیادی است تا اینکه لاروخا دوباره بر قله جهان فوتبال قرار بگیرد. آن بازی آنقدر هیجان داشت که ثابت کند لحظه قدرتنمایی اسپانیا هنوز نرسیده. اگر بازی‌ها با انگلیس و کرواسی شروع مقتدرانه تیم انریکه را رقم زد، این سفر به کرواسی می‌تواند تیمش را برای آینده بسازد. منبع: فوتبال اسپانیا∎​