عزت‌الله ضرغامی در ادامه صبحانه‌‌های سیاسی خود این بار با حسن عباسی صبحانه خورده و پنج ساعت با او گپ زده است؛ صبحانه‌ای که می‌توانست به یک ناهار سیاسی هم متصل شود.
ضرغامی طبق معمول گزارشی هم از این صبحانه در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد و نوشت: «آقای حسن عباسی بیشتر به دلیل سخنرانی‌های انقلابی و جنجالی در دانشگاه‌ها و در میان جوانان عدالت‌خواه شناخته می‌شود... . صراحت در بیان نقادانه از مزیت‌های اوست. کارگزاران نظام نباید از این بابت هراسناک باشند. متفاوت اندیشیدن و متفاوت سخن‌گفتن با قرائت رسمی کشور، به معنای اپوزیسیون‌بودن نیست؛ بلکه نشان از قدرت فکری و اندیشه‌ورزی در عقبه نظام است. از او خواستم تا به‌گونه‌ای سخن بگوید که شاکی خصوصی، آن‌هم به لحاظ اهانت یا تهمت فردی پیدا نکند. قبول داشت. البته با تشریح برخی مصادیق شکایات، معتقد بود که این اصل را رعایت کرده است».
نکته تأمل‌برانگیزی که ضرغامی به آن اشاره کرده، مربوط به محکومیت اخیر هفت‌ماهه حسن عباسی است؛ محکومیتی که البته گویا به مرحله اجرا در نیامده؛ اما هم خود عباسی و هم حواریانش در این یکی، دو ماه اخیر جنجال زیادی برای آن به راه انداختند و به دولت به خاطر این حکم حسابی تاختند. این در حالی بود که دولت فقط شاکی عباسی بود و حکم را قوه‌ای دیگر صادر کرده بود و در‌صورتی‌که شکایت بلاوجه بود، حسن عباسی تبرئه می‌شد. دیروز برخی از کاربران توییتری و اینستاگرامی به ضرغامی واکنش نشان داده‌اند که آیا او حاضر است با دیگر محکومان سیاسی در آستانه ورود به زندان هم ملاقات کند و دوم اینکه بعد از آن‌همه جنجالی که عباسی و حامیانش بر سر هفت ماه حکم به راه انداختند، چطور است که او هنوز آزاد است؟
حسن عباسی گویا دیروز درباره حکم صادر‌شده خودش از دستگاه قضا شاکی بوده؛ اما ضرغامی در گزارش خود هیچ اشاره‌ای به گلایه‌های عباسی نکرده است؛ اما درباره موضع خود نوشته: «درباره دستگاه قضا، هم‌نظر بودیم. محاکم فعلی برای بررسی این‌گونه شکایات که پیچیدگی‌های فکری و سیاسی خاص خود را دارد، از بضاعت لازم برخوردار نیست! او معتقد بود مجازات هفت ماه حبس برای عنوان اتهامی او بسیار ناچیز است! به یاد فیلم‌های وسترن افتادم که وقتی رئیس شورشیان اعلامیه (WANTED) و تعیین پاداش برای دستگیری خودش را می‌دید، چند گلوله به سمت آن شلیک می‌کرد و می‌گفت فقط همین! یعنی ارزش ما همین صد دلار است؟!».
همسویی عباسی و ضرغامی درباره نحوه مواجهه دستگاه قضا با عباسی و توصیف‌شان مبنی بر پیچیدگی سیاسی-فکری این‌گونه شکایات در حالی است که در سال‌های گذشته بسیاری از روزنامه‌نگاران یا فعالان سیاسی با طیف فکری متفاوت یا حداقل غیراصولگرا با اتهامات مشابه محاکمه و محکوم شده‌اند؛ درحالی‌که اعتراضات‌شان هم دقیقا مشابه همین نوشته ضرغامی بوده است. آنها هم خواستار این بودند که با عنوان متهم سیاسی و ذیل جرم سیاسی و نه امنیتی شناسایی شوند و به حقوق آنها و ماهیت و موضوع اعتراضی‌شان متفاوت از متهمان عادی رسیدگی شود؛ صدایی که تاکنون به جایی نرسیده است.
ناگزیر به شکایت شدیم
حسن عباسی بابت شکایت دولت به اتهام توهین از سوی دستگاه قضا محکوم شده است. معاون هماهنگی و برنامه‌ریزی امور حقوقی دستگاه‌های اجرائی معاونت حقوقی رئیس‌جمهوری ماه پیش گفته بود این حکم قطعی است و به‌زودی اجرا می‌شود.
علیرضا آذربایجانی گفته بود: «در سال‌های گذشته افرادی که اهل سخنرانی هستند و اغلب از نمایندگان مجلس یا کسانی که به شکل‌های مختلف در دانشگاه‌ها و مراسم‌های مختلف حاضر می‌شوند، مطالب کذبی علیه هیئت دولت یا رئیس‌جمهور مطرح کرده و می‌کنند. ما سعی کردیم همیشه با اغماض از کنار این مسائل بگذریم؛ اما بعضا مواردی پیش می‌آید که سخنرانان محترم در صحبت‌های‌شان رسما نشر اکاذیب یا توهین به مقامات اصلی حکومتی می‌کنند. از‌جمله این افراد آقای حسن عباسی هستند که ایشان بسیار علاقه‌مند به صحبت و سخنرانی در مجموعه موضوعات متفرقه است که در بسیاری از آنها هم هیچ تخصصی ندارد».
معاون هماهنگی و برنامه‌ریزی امور حقوقی دستگاه‌های اجرائی معاونت حقوقی رئیس‌جمهور، گفته بود: «در سال 1395 به دلیل توهین‌های مکرری که ایشان مطرح می‌کرد، ناگزیر شدیم طرح شکایت کنیم که این موضوع تحت دو عنوان «نشر اکاذیب» و «توهین به مسئولان» صورت گرفت. این پرونده در جریان رسیدگی قرار داشت و شکایتی از وزیر راه‌وشهرسازی هم به این مجموعه اضافه شد و بعد از تحقیقات مفصلی که در دادسرا صورت گرفت، در نهایت درباره موضوع «توهین» با کیفرخواست به دادگاه کیفری ارجاع شد. باز هم ما در این فاصله سعی کردیم ببینیم اگر ایشان در صحبت‌های بعدی این رفتار را خاتمه می‌دهد و توهین نمی‌کند، پرونده را پیگیری نکنیم؛ اما متأسفانه ادامه این روند ما را ناگزیر به پیگیری این موضوع کرد».
او در ادامه گفته بود: «حسن عباسی در دادگاه بدوی درباره «توهین»های مکرر محکومیت پیدا کرد؛ اما درباره «نشر اکاذیب» دادگاه بدوی برای ایشان حکم برائت صادر کرد که با تجدیدنظرخواهی ایشان از رأی محکومیت، پرونده به دادگاه تجدیدنظر رفت و بعد از رسیدگی‌های مفصل در نهایت دادگاه تجدیدنظر به استناد ماده 609 قانون مجازات، ایشان به پنج فقره حبس هفت‌ماهه محکوم شد.
براساس ماده 134 قانون مجازات وقتی کسی بابت یک اتهام به محکومیت‌های متعدد محکوم می‌شود، یکی از مجازات‌های او که مجازات اشد است، درباره ایشان اعمال می‌شود؛ بنابراین از مجموعه پنج مورد حبس هفت‌ماهه، یک مورد یعنی یک حبس هفت‌ماهه برای آقای حسن عباسی قطعیت پیدا کرده که عن‌قریب هم اجرا خواهد شد. او گفت: رأی محکومیت از سوی شعبه 68 دادگاه تجدیدنظر استان تهران در مهر سال 97 صادر شد و چون در مقام تجدیدنظر از رأی بدوی صادر شده، رأی قطعی و لازم‌الاجراست که در چند روز آینده اجرا خواهد شد».
اما ماجرای حسن عباسی چه بود؟
هواداران عباسی به او لقب «استاد» داده‌اند؛ استادی که درباره همه موضوعات مانند برجام، سینما، گلشیفته فراهانی، نیروهای نظامی، پژوهش در درصد حرام‌زادگی غربی‌ها و حتی جام جهانی فوتبال صاحب‌نظر بوده و جلسه تشکیل می‌دهد و خود را کیسینجر اسلام می‌داند. او به‌تازگی در یکی از سخنرانی‌های خود ادعا کرده عباس آخوندی، وزیر راه‌وشهرسازی کشور، از طریق رانت به ثروتهای نجومی رسیده است.
او همچنین در این سخنرانی مدعی شده که «آخوندی، وزیر میلیاردی کشور است» و «بیخود کرده» که گفته باید از طریق لیبرالیسم کشور را توسعه دهیم؛ اما این تنها سخنرانی جنجالی عباسی علیه دولت و کابینه نبود. او همچنین در یکی دیگر از سخنرانیهایش ادعا کرده بود «مسئولان نظام، نفوذی، ناکارآمد و ناسالم‌اند و رئیس‌جمهوری با دروغ رأی آورده است».
علاوه‌بر‌این او ادعا کرده که «مجلس و دستگاه قضائی و وزیر صنعت، معدن و تجارت با خباثت عمل می‌کنند». عباسی در این سخنرانی به رئیس‌جمهوری اهانت کرده و به تقلید از او صحبت کرده بود. پس از این سخنرانی‌های جنجالی حسن عباسی در سال 95، معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری با دو عنوان «نشر اکاذیب» و «توهین به مسئولان» از حسن عباسی شکایت کرد. صبح دیروز نیز مهدی جعفرنژاد، وکیل حسن عباسی، از ابلاغ حکم قطعی حبس موکلش به مدت هفت ماه خبر داد.
نظر شما