گروه ورزشی آناج: یکی از مهمترین مباحثی که این روزها پیرامون تیم تراکتورسازی وجود دارد، مقوله انتخاب سرمربی برای این تیم است که بعد از باخت سرخ‌پوشان مقابل صنعت‌نفت محتمل به نظر می‌رسد و در همین راستا، در روزهای اخیر این انتقاد نقل محافل بوده که محمد تقوی تجربه لازم برای نشستن روی نیمکت تیم بزرگی چون تراکتورسازی را ندارد و این تیم با فرصت دادن به چنین مربی‌ای در واقع زمان را به هدر می‌دهد. 

از دید عموم باید به بخت و اقبال نیز اشاره کرد، اینکه سرخ‌پوشان در آبادان با بدشانسی نتوانستند به نتیجه لازم برسند با این توضیح که دو ضربه‌ای که در نیمه نخست به تیرک دروازه صنعت‌نفت اثابت کرد اگر با خوش‌شانسی همراه بود می‌توانست سرنوشت بازی را تغییر دهد اما از منظر دیگر آن چیزی که غیرقابل کتمان است این است که تراکتور در این نیمه بسیار خوش‌شانس هم بود که با اختلاف یک گل بازنده به رختکن رفت.

این درحالی است که در نگاهی با زاویه متفاوت نباید از ناکامی تراکتورسازان در این میدان دور از تبریز علیرغم برگزاری این مسابقه بدون حضور تماشاگران هم غافل شد چراکه چنین شرایطی کاملا به سود این تیم بود ولی با این وجود، شاگردان تقوی نتوانستند از این فرصت بهره لازم را ببرند و درنهایت نیز این تیم با از دست دادن 3 امتیاز مهم دیگر به جای ایستادن در رده سوم جدول به رده‌ای تکیه زد که برای این تراکتور کهکشانی ناکامی به حساب می‌آید.

اما از بُعد مسائل فنی باید به چیدمان نادرست تراکتوسازی پرداخت، جایی که انگشت انتقادات به سمت محمد تقوی گرفته می‌شود و خود او نیز در نشست خبری پس از بازی این تقصیرات را بر گردن گرفت. ازاین‌رو، چنانچه که پیش‌تر پس از دیدار با پدیده ذکر شد، بزرگترین اشتباهی که تقوی از زمان بر عهده گرفتن هدایت تراکتور انجام داده، تغییر پست دانیال اسماعیلی‌فر بوده که حالا او را از یک ستاره بی‌بدیل و پرفروغِ اول فصل به یک بازیکن کاملا معمولی تبدیل کرده است.

با اینکه این تغییر در بازی با استقلال خوزستان بحران زده با 6 گلی که سرخ‌پوشان زدند به چشم نیامد اما ضعفِ ناشی از آن در هر دو دیدار خارج از خانه‌ تراکتور مشهود بوده است و برای اثبات این تصمیم اشتباه، بازی‌های تراکتور در زمان توشاک دلایل بسیار محکمی هستند. در آن مقطع، خط حمله سرخ‌پوشان با هماهنگی شکل گرفته بین اسماعیلی‌فر و استوکس از قدرت به مراتب بیشتری برخوردار بود و همان پیکار جام حذفی مقابل صنعت‌نفت نیز خود موید همین موضوع است، بازی‌ای که تراکتور در زمان حضور دانیال در زمین گزارشگر آبادانی را وادار به مرثیه‌سرایی کرد و خط آتش زهردار این تیم هر بلایی که دلش خواست سرِ برزیلی‌های وطنی آورد!

بنابراین، آنچه مبرهن به نظر می‌رسد این است که تراکتورسازان اگر سودای قهرمانی یا کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا در این فصل از رقابت‌های لیگ برتر فوتبال را دارند، باید فکری به حال نیمکت خود بکنند وگرنه در غیر این صورت و با وضعیت حال حاضر که بدون سرمربی رسمی پیش می‌روند، ممکن است هر بازی که می‌گذرد برای این تیم دیر شود و هرچند مدت‌زمان طولانی تا انتهای فصل باقی است اما جبران این امتیازات از دست رفته در هفته‌های آتی نیز سخت و سخت‌تر خواهد بود.

انتهای پیام/