رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو گفت: «ساختار وزارت بهداشت به دلیل فقدان آگاهی اقتصادی متوجه نیست که چه می‌کند و به نظر می‌رسد که در وزارت بهداشت درک درستی از شرایط و چگونگی واردات دارو وجود ندارد.»
به گزارش سپید، ناصر ریاحی با اشاره به مشکلات واردات دارو پس از نوسانات ارزی اخیر و تخصیص ارز اظهار داشت: «واردات دارو به ‌اندازه ارزی که دولت تخصیص می‌دهد در جریان است. البته چند بانک در اروپا حواله ارز را قبول کرده‌اند و واردکنندگان از تخصیص ارز رضایت دارند، اما همچنان مشکل نقدینگی این واحدها پابرجاست.»
برخی حرف‌ها مردم را جریحه‌دار می‌کند
وی درباره واردات داروی بیماری‌های خاص و نادر حواشی به دلیل اظهارات وزیر بهداشت مطرح شده است، گفت: «در مورد بیماری‌های نادر حرف‌وحدیث‌هایی مطرح شده است و خود وزیر بهداشت هم در برنامه‌ای به این دارو و عدم اولویت آن اشاره کرد. البته میزان تولید داروی بیماری‌های نادر در دنیا بسیار کم است و این داروها فوق‌العاده گران است.» ریاحی افزود: «تا جایی که من اطلاع دارم در دنیا به‌جز کشورهای پیشرفته و ثروتمند مثل سوئد، کانادا و آلمان و ... کشورهای کمی این دارو را پوشش می‌دهند. تعداد بیماران مبتلابه این بیماری‌ها بسیار کم است و گاه می‌بینیم که تنها 2 نفر به یک بیماری نادر مبتلا شده‌اند یا 30 نفر از یک بیماری نادر دیگر رنج می‌برند و این نسبت در دیگر کشورهای دنیا هم به همین ترتیب است.»
رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو ادامه داد: «هزینه درمان یک بیمار مبتلابه بیماری نادر ممکن است معادل هزینه درمان و داروی هزار بیمار مبتلابه بیماری‌های خاص باشد که گستردگی بیشتری دارد؛ بنابراین پوشش این داروها در بسیاری از کشورها بسته به شرایط و اولویت‌ها انجام می‌شود. ضمن اینکه اشاره به اولویت‌ها در صحبت‌های وزیر بهداشت حرف ناروایی نیست اما جای این حرف‌ها در رسانه‌های عمومی نیست و روحیه مردم را جریحه‌دار می‌کند.»
وی با بیان ممکن است داروی مورد نیاز تا پایان سال وارد شود اما در این زمینه هم از سوی وزارت بهداشت و هم از سوی واردکنندگان نگرانی‌هایی وجود دارد، گفت: «یک سناریو این بود که ارز موجود در حساب بانک مرکزی در بانک ایران و اروپا در اختیار واردات دارو قرار بگیرد؛ مثلاً 320 میلیون یورو در بانک EIH، بانک ایران و اروپا در حساب بانک مرکزی موجود بود و نگرانی‌هایی دراین‌باره وجود داشت که شاید در تحریم‌ها امکان حواله آن وجود نداشته باشد؛ اما صحبت این بود که این ارز در اختیار واردات دارو قرار بگیرد و به این شکل که به‌طور اعتبار اسنادی، الی سی 6 ماهه برای کالایی که دیرتر به کشور می‌آید، باز شود. همچنین قرار بود کالایی که برای مثال اسفندماه وارد می‌کنیم را از محل همین ارز سفارش دهیم، ارزی که در قالب 75 میلیون یورو به 4 بانک واگذارشده است.»
ریاحی تصریح کرد: «بانک‌ها می‌گویند شرکتی می‌تواند از این اعتبار استفاده کند که پیش از 14 آبان ماه 10 درصد لازم را پرداخت کند و اعتبار کافی نزد بانک داشته باشد تا بانک 90 درصد دیگر را در قالب اعتبار اسنادی شش‌ماهه اختصاص دهد و در قالب ری فاینانس پول نقد به فروشنده داده شود. درواقع اعتبار تبدیل به دارویی می‌شود که بعد دریافت می‌کنیم.» رئیس کمیسیون سلامت اتاق بازرگانی تهران افزود: «برداشت من از صحبت با بانک‌ها این بود که برای استفاده از این اعتبار باید پیش از 14 آبان اقدام کرد و البته کار درست و انگیزه مطرح کردن این سناریو هم همین است. بااین‌وجود وقتی به وزارت بهداشت مراجعه کردیم اعلام کردند که این ارز را برای روز مبادا نگه داشتیم و الآن در اختیار شما نیست.»
از حمایت دولت خبری نیست
وی در پاسخ به این سوال که برای تهیه داروی مورد نیاز تا پایان سال اقدام دیگری شده است، گفت: «تا امروز که ارزی برای این کار به ما داده نشده و به نظر می‌رسد که دیگر دیر شده است. بعضی واردکننده‌ها که توان مالی داشتند کاری کرده‌اند اما از طرف دولت خیر. هنوز اقدامی نشده است. ما در جلسات با دولت از این گفتیم که دولتی‌ها کاری به ارز نداشته باشند و تنها زمانی که ما دارو را وارد کردیم، به‌محض ترخیص از گمرک به‌طور ریالی با واردکننده تسویه کنند. من حتی به‌طور شفاهی مطرح کردم که مارجین هم نمی‌خواهیم و به قیمت خرید دارو را می‌فروشیم اما هنوز پاسخ نگرفتیم.» ریاحی افزود: «اخیراً هیئت‌امنای ارزی در وزارت بهداشت مناقصه‌ای تدارک دیده که من اسناد آن را بررسی کردم اما از محتوای اسناد متوجه نشدم که قرار است خرید دارو ریالی انجام شود یا ارزی. به‌طور شفاهی صحبت‌هایی شده اما باید به این نکته توجه کرد که زمان از دست می‌رود. نکته مهم این است که دستگاه‌های دولتی به هزار خم واردات دارو چابک عمل نمی‌کنند. از سوی دیگر توان مالی شرکت‌های خصوصی به دلیل موانع متعدد ضعیف شده است و تا 14 آبان ‌هم کمتر از 20 روز باقی است. هیئت‌امنای ارزی پیش‌ازاین در کار واردات تجهیزات سرمایه‌ای پزشکی بوده است و اکنون می‌خواهد دارو وارد کند. مسئولان متوجه نیستند که واردات دارو الزاماتی دارد. ممکن است دولت بتواند از 100 قلم داروی موردنیاز در 15 روز، پنج قلم را از عمده‌فروش بخرد و پول آن را نقد پرداخت کند اما برای ذخیره‌سازی نمی‌توان به مناقصه اتکا کرد.»
رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو در جواب این سوال که اگر تحریم مانع واردات دارو شود، چنین راهکارهایی مناسب خواهد بود، گفت: «در این صورت برای اجرای چنین راهکارهایی هم دیر شده و هم مجری مناسبی برای انجام آن انتخاب ‌نشده است. من بارها اعلام کردم که اگر ریال دارو به‌موقع به واردات کنندگان داده شود، یعنی در فاصله 3 تا 5 ماهه پس از واردات، در زمینه تهیه دارو به مشکل نخواهیم خورد و البته زمانی که از یک سال تاخیر در پرداخت پول واردکنندگان می‌گوییم، منظورمان یک سال پس‌ازاین موعد 3 تا 5 ماهه است. خود ما درخواست کردیم که ارز دولتی به ما ندهند تا بتوانیم ارز را از صرافی تهیه کنیم و اگر راه‌های دیگر بسته بود ارز تخصیص دهند. اگر خواسته‌ها محقق شود، من قول می‌دهم که می‌توانیم داروی موردنیاز را تهیه کنیم. هیچ‌کس در دنیا جرئت تحریم دارو و غذا را ندارد و البته جامعه جهانی هم نسبت به این تحریم واکنش نشان می‌دهد. امیدوارم دولت مطالبات واردکنندگان را ببینید. راه نقل و انتقالات بانکی را هم خودمان پیدا می‌کنیم.»
ریاحی در بیان ریشه مشکلات و موانع واردات دارو گفت: «مشکل اساسی و اصلی در وزارت بهداشت ناشی از رویه و سنتی است که می‌گوید وزیر بهداشت و معاونان او حتی معاون مالی و اداری باید پزشک باشد. حتی معاون حقوقی وزیر بهداشت هم پزشک است که لزوماً چیزی از اقتصاد نمی‌دانند. کسی منکر تلاش‌ها و زحمات آن‌ها نیست اما این دوستان در امور اقتصادی هیچ تجربه و تخصصی ندارند. حتی ممکن است یک مهندس در دانشگاه دو واحد اقتصادی بگذراند اما همین هم برای پزشکان مطرح نیست. رئیس بیمارستان‌ها پزشک است درحالی‌که بیمارستان یک واحد اقتصادی است.»
وی ادامه داد: «در وضعیتی قیمت‌گذاری دارو را وزارت بهداشت انجام می‌دهد که متصدیان آن دید اقتصادی ندارند. برای مثال می‌گوید که 3 درصد سود به شما می‌دهم اما متوجه نیستند که سود اصلاً چطور محاسبه می‌شود و سود یعنی خرید منهای فروش و هزینه‌های اداری و مالی. وزارت بهداشت مطالبه واردکنندگان را یک سال پس از موعد سررسید می‌پردازد و آن‌هم در قالب اوراقی که دوساله است و بعد اعلام می‌کنند که بدهی‌ها داده شده است.»
ریاحی در پایان تاکید کرد: «هیچ واردکننده‌ای نمی‌تواند با اوراق کالا وارد کند. این‌ها چند مثال ساده از آسیب‌های اقتصاد ندانستن متصدیان وزارت بهداشت است. اقتصاد یک علم است و از این منظر فکر می‌کنم ساختار وزارت بهداشت به دلیل فقدان آگاهی اقتصادی متوجه نیست که چه می‌کند. به نظر می‌رسد که در وزارت بهداشت درک درستی از شرایط و چگونگی واردات دارو وجود ندارد.»