به گزارش ایرنا برای نخستین بار در چند دهه گذشته پس از جنگ کره، دو کره و سازمان ملل موافقت کرده اند که یک ساختار مشورتی تشکیل دهند که از مهمترین برنامه های آن تامین امنیت مناطق مرزی دو کره است.
از آنجا که سازمان ملل دارای اقتدار وسیعی در برقراری صلح در مناطق مختلف جهان است ورود آن به برنامه 'متارکه جنگ' و 'امضای رژیم دائمی صلح بین دو کره' اهمیت فراوانی دارد و در واقع با ورود سازمان ملل به این فرایند، آمریکا در انزوای بیشتری قرار می گیرد و نمی تواند به تنهایی یکه تاز میدان شبه جزیره کره باشد.
سازمان ملل تا چند سال قبل تحت فشارهای آمریکا نتوانسته بود در این زمینه اقدامی صورت دهد اما وقتی دو کره به یکدیگر نزدیکتر شدند و مشخصا کره شمالی برنامه های هسته ای نظامی و موشکی بالستیک را کنار گذاشت و از آزمایش های بیشتر خودداری ورزید، نشانه هایی هویدا شد مبنی بر اینکه زمان برقراری صلح دائمی بتدریج فرا رسیده است.
در واقع کره جنوبی نیز به این نتیجه رسیده است که اگر بخواهد در انتظار آمریکا باشد، هرگز به صلح دایمی با همسایه شمالی خود دست نخواهد یافت زیرا برقراری صلح برای دو کره مزایای فراوانی دارد اما با راهبردهای نظامی آمریکا همخوانی ندارد.
افزون بر این وقتی سازمان ملل سکان امور را در شبه جزیره کره در دست بگیرد، کره جنوبی می تواند از فشارهای یکجانبه آمریکا برای کاستن از تحریم ها و فشارهای اقتصادی بر کره شمالی رهایی یابد و این باعث می شود تا با حضور و نفوذ این سازمان و کمرنگ شدن نقش آمریکا، اوضاع به نفع کره شمالی تغییر کند.
برقراری رژیم دائمی صلح طبیعتا به مذاق آمریکا خوش نمی آید زیرا این کشور نزدیک به 30 هزار نیروی نظامی را در چند دهه گذشته به دلیل اینکه شبه جزیره کره در حالت شبه جنگی بوده در این منطقه حفظ کرده است و وقتی یک معاهده صلح امضا شود دیگر دلیلی برای این حضور نظامی وجود نخواهد داشت و وقتی آمریکا از منطقه خارج شود کره شمالی هم لزومی به داشتن سلاح هسته ای نمی بیند.
با این حساب ورود سازمان ملل به قضایای شبه جزیره کره و ایجاد این ساختار رایزنی با توافق سه طرف، یک گام بزرگ برای رسیدن به اهداف فوق است و اگر این ساختار وجود نداشته باشد و طرفین در زمینه پایان دادن به حالت شبه جنگی کاری انجام ندهند، امیدی هم به خلع سلاح هسته ای در شبه جزیره کره نخواهد بود و صلحی برقرار نخواهد شد.
بیش از یک دهه قبل بود که سازمان ملل متحد اعلام کرد کره شمالی نمی تواند به طور یکجانبه قرارداد متارکه جنگ را که در سال 1953 (60 سال پیش) به جنگ کره پایان داده است، لغو کند و همان زمان مشخص شد که این سازمان تحت فشار آمریکا چنین موضوعی اتخاذ کرده است.
کره شمالی هم خیلی زود خواستار آن شد که رزمایش های آمریکا و کره جنوبی پایان یابد و وقتی به این هدف نرسید شروع به افزایش آزمایش های اتمی و موشکی بالستیک کرد.
کره شمالی بعد از آن دهها موشک و شش آزمایش هسته ای انجام داد که نهایتا آمریکا را مجبور کرد به میز مذاکره بیاید و با همین فشارها آمریکا و کره جنوبی را قانع نمود که اگر صلح و خلع سلاح اتمی می خواهند باید به این رزمایش ها پایان دهند.
در واقع ایجاد ساختار رایزنی سه جانبه بین دو کره و سازمان ملل تکمیل کننده برنامه کره شمالی برای رسیدن به صلح دائمی با هدف بیرون راندن همیشگی آمریکا از منطقه شبه جزیره کره و نهایتا خلع سلاح هسته ای است.
کره شمالی به تدریج درحال گرفتن تضمین های امنیتی و اقتصادی است بخصوص در زمینه امنیتی با کشاندن سازمان ملل به فرایند متارکه جنگ می خواهد اطمینان حاصل کند که آمریکا دیگر نمی تواند زمام امور را در اختیار داشته باشد و اگر قرار بر خلع سلاح هسته ای باشد باید سازمان ملل نیز پادرمیانی کرده و تضمین های امنیتی آمریکا به کره شمالی را تایید و دوباره تضمین کند.
'چو سونجان' از موسسه 'سیجونگ' کره جنوبی می گوید کره شمالی از لحاظ نظامی بسیار قوی تر از کره جنوبی نشان می دهد و حالا نیز خواستار بهبود روابط دو کره شده است و برای همین دو طرف نمی خواهند این فرصت را از دست بدهند.
وی افزود که طرفین حالا به دنبال بهره گرفتن از فرصت ها هستند و می خواهند به هر طریق شده است با استفاده از ابزارهای مقتدرانه تری به این هدف برسند و در اندیشه برقراری صلح دائمی هستند.
به هر صورت جنگ کره پایان یافت اما شرایط همچنان برای طرفین بحرانی است و همین بحران به آمریکا امکان داده است که تاکنون در این منطقه به یکجانبه گرایی های نظامی خود ادامه دهد.
به نظر می رسد برقراری رژیم دایمی صلح و امضای پیمانی که قدرت های بزرگی چون چین و روسیه نیز در آن مداخله داشته باشند و زیر نظر سازمان ملل انجام شود می تواند به وضعیت بحرانی شبه جزیره کره خاتمه دهد که فعلا با ورود سازمان ملل به این فرایند بخشی از این پازل تکمیل شده است.
آساق**231**1904**