حمیدرضا صالحی عضو هیات نمایندگان اتاق تهران، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی ایسکانیوز، با اشاره به اینکه بحث ارتباط صنعت و دانشگاه قدمت دیرینه دارد به هرحال همه امیدوار بودیم که با شکل گیری ارتباط درست و نهادینه بین صنعت و دانشگاه قدم‌های بزرگی در صنعتی شدن کشور برداشته شود. با توجه به اینکه منبع دانش در دانشگاه‌ها است به راحتی می توانستیم به تکنولوژی نوین دست پیدا کنیم.

او تصریح کرد: متاسفانه مشکل تاریخی که این دو نهاد با هم دارند، آنطور که باید و شاید نتوانستند تعریف مشترکی از پرژوه های مشترک داشته باشند. به نظر می‌رسد نهاد سوم که دولت است می بایستی نقش تنظیم کنندگی را در اتصال دو نهاد داشته باشد.

عضو هیات نمایندگان اتاق تهران، افزود: طی سال‌های اخیر دولت با حضور و ورد نابجای خود در یکسری از حوزه‌ها در اتصال این دو (دانشگاه و صنعت) به نظر می رسد حرکت‌های نامناسبی در این خصوص انجام داده است و این امر ارتباطات آنها را تحت‌الشعاع قرار داده است. چرا که حضور دولت به عنوان نهاد کارفرمایی که می بایست مسیر درستی را در این بخش‌ها ایجاد کند، برعکس اتفاق افتاد و سبب تخریب صنعت و دانشگاه شد.

صالحی با اشاره به اینکه طی20 سال گذشته شاهد این هستیم که دولت راسا خود با دانشگاه‌ها ارتباط گرفته و منابع نسبتا مناسبی را به ازای پروژه هایی که تعریف کرده به دانشگاه‎ها داده است. این در حالی است که پروژه‌ها عموما هیچ کاربردی در صنعت نداشته و بیشتر از نگاه دولتی و کارفرمایان دولتی مورد حمایت قرار گرفته‌اند.

او تاکید کرد: پروژه‌ها و طرح‌های ارائه شده از لحاظ صنعت و بنگاه‌ها هیچ گونه تناسبی با نیازهای امروز صنعت نداشته است و تنها بودجه‌ زیادی به پژوهش‌های دانشگاهی پرداخته شده است که هیچ‌کدام از خروجی خوبی برخوردار نبودند؛ جز اینکه یک بیلانی برای بعضی از دانشگاه‌ها ایجاد کند، هیچ گونه قدم مثبتی در آن اهداف اولیه که ما در ارتباط با صنعت و دانشگاه برنامه‌ریزی کرده بودیم؛ حاصل نشد که باعث ایجاد دستاوردهای جدید شود و آن را در صنعت اعمال کند.

عضو هیات نمایندگان اتاق تهران، اضافه کرد: نگاه امروز غرب به صنعت و دانشگاه عکس این موضوع است، آنها کاری کردند که کاملا دانشگاه در خدمت صنعت باشد و دولت به عنوان یک نهاد رگلاتوری بخشی از هزینه ها را در راستای بکارگیری پروژه‌های صنعت از دانشگاه پرداخت می‌کرد تا بتوانند سبب ارتقای صنعت و تکنولوژی در کشور شود. هم‌اکنون ما شاهد هسیتم در خیلی از دانشگاه‌های خارجی حتی بزرگترین پروژه‌های کاربردی در صنعت توسط دانشگاهیان تعریف و کاربردی می‌شود و دانشگاه در استخدام صنعت است. اگر نیاز به منابعی برای آرندی و تحقیقاتی است دولت پرداخت می کند.

او تصریح کرد: متاسفانه در کشور ما منابعی که در اختیار صنعت باشد نیست. به همین خاطر صنعت‌گرانی که به دنبال آرندی و تحقیق هستند، خیلی وقت‌ها به دلیل نبود منابع با مشکل مواجه شدند. دولت باید با صنعت ارتباط بگیرید و طرح‌های مورد نیاز را به دانشگاه معرفی و از دستاوردهای آنها استفاده لازم را داشته باشد.

انتهای پیام/