کشور عراق  پس از برگزاری انتخابات پارلمانی در روز 22 اردیبهشت، شاهد بروز ناآرامی در شهرهای جنوبی این کشور بود و این بحران کم‌کم در استان و شهر بصره متمرکز شد.
مردم بصره که به وجود فساد و ناکارآمدی دولت در خدمات‌رسانی، ناراضی بودند، حدود بیش از سه ماه در خیابان‌های این شهر دست به تظاهرات می‌زدند و کم‌کم این تظاهرات، شکل حمله به نهادهای دولتی، و فرودگاه را به خود گرفت. این وقایع باعث شد که مردم، کف خیابان‌ها را  ترک کنند. ولی عناصر افراطی و مشکوک طی روزهای بعدی هم به حملات خود علیه نهادها و مراکز دولتی ادامه دادند. تا اینکه حمله به کنسولگری ایران در روز 16 شهریور رخ داد و وقوع این اتفاق، یکباره همه‌چیز را عوض کرد. پس از این حادثه، شرایط به قدری برای اخلالگران تنگ شد که آنها مجبور شدند خیابان‌ها را ترک کنند و بدین ترتیب، آرامش به شهر و استان بصره بازگشت.در پی حمله به کنسولگری ایران، بسیاری از معترضان در بصره متوجه شده بودند که از جانب جریان‌هایی خارج از این شهر و حتی خارج از عراق، بازی خورده‌اند. همین مسئله،  به همراه وسعت خرابی‌ها و مرگ 9 نفر از شهروندان، باعث شد که «حیدر عبادی» نخست‌وزیر وقت عراق، یک کمیته حقیقت‌یاب تشکیل دهد و این کمیته را مأمور بررسی وقایع بصره بکند.
بالاخره، دیروز نتایج تحقیقات این کمیته منتشر شد؛ به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن،  در گزارش کمیته حقیقت‌یاب آمده است: پلیس استان بصره در ارتباط با این اعتراضات، به وظایف خود در حمایت از ادارات دولتی عمل نکرده و تعلل فرماندهی عملیات بصره و اکتفا کردن به جمع‌آوری اطلاعات، موجب شدت گرفتن ناامنی‌ها در این استان شده بود.در این گزارش همچنین آمده که حضور «افراد نفوذی وابسته به احزاب مختلف» در جمع نیروهای پلیس، باعث شده که این نیروها وظایف خود را به درستی انجام ندهند.
عدم نقش‌آفرینی استاندار بصره و رئیس و اعضای شورای استانی و همچنین، فقدان هماهنگی و همکاری میان استاندار و فرمانده پلیس، از دیگر عوامل شدت گرفتن خشونت‌ها در بصره اعلام شده است.
کمیته حقیقت‌یاب همچنین، به عملکرد ضعیف دستگاه اطلاعاتی عراق در مهار اعتراضات، اشاره کرده است. با یک نگاه کلی به محتوای این گزارش، به این نتیجه می‌رسیم کمیته حقیقت‌یاب، بسیاری از سؤالات را بی‌پاسخ گذاشته و در مورد دست‌های پشت پرده حمله به کنسولگری ایران و به آتش کشیدن آن، کاملا ساکت است.در هر صورت، کارشناسان محتوای گزارش مذکور را کاملا محافظه‌کارانه می‌دانند و به اعتقاد آنها، لازم بود که کمیته حقیقت‌یاب نام کشورهای خارجی و جریان‌های داخلی حامی فتنه بصره را ذکر بکند.