میگوید زود است، مبهم است و تا 1400 وقت بسیار؛ تحلیل خود از آینده سیاسی لاریجانی را نه باز میکند و نه میبندد، حواله میکند. نمایندهای «مستقل» است و از حرف گوشکنی به اصطلاح مستقلین از رئیسمجلس سخن به میان میآورد. از اعتراض مراجع تقلید به تصویب CFT در مجلس میگوید اما تاکید دارد اگر نظر لاریجانی رد CFT بود، این لایحه کارش تمام میشد. به نبود اتاق فکری در مجلس برای مدیریت طرحها و لوایح گله میکند و گذری به حرفهای پوپولیستی امیدیهای مجلس میزند. نوبت که به روحانی میرسد، رک و پوست کنده و با گوشه چشمی میگوید: رفیقبازی روحانی دردسرساز شده! اهل سر و صدا نیست اما تاکید دارد که فریاد بیش از سکوت در مجلس جواب میدهد. محکم میگوید: شریعتمداری نمیتواند و راه آخوندی روشن نیست! و البته به مطهری هم توصیه مهمی دارد ...
این بخش هایی از اظهارات احمد امیرآبادی فراهانی نماینده دوره دهم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه «قم» است. وی عضو هئیت رئیسه مجلس دهم است و هم اکنون در کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور مجلس فعالیت میکند. وی در یک عصر پاییزی پس از بازدید از خبرگزاری مهر به گفتگوی تفصیلی با ما نشست که در ادامه آن را میخوانید:
پس از استفسار تلفنی رئیس مجلس شورای اسلامی نسبت به مخالفت یا عدم مخالفت مقام معظم رهبری با بررسی لوایح چهارگانه و کنوانسیونها در مجلس شورای اسلامی، رهبر انقلاب فرمودند: «آنچه من در دیدار با نمایندگان راجع به لوایح چهارگانه و کنوانسیونها گفتم مربوط به اصل کنوانسیونها بود نه کنوانسیون خاص. لذا با بررسی این لوایح در مجلس مخالفتی ندارم تا مسیر قانونی خود را طی کند». پس از این موضوع، آقای لاریجانی فعالتر شد و چند جلسهای را برای بررسی موضوع FATF در دفترش برگزار کرد و نظرش نسبت به تصویب لایحه الحاق دولت ایران به کنوانسیون بینالمللی مقابله با تامین مالی تروریسم ( CFT) مثبت بود.
بله، همین طور است. برای مثال آقای لاریجانی بیان کرد که در سفرهای اخیرش به اروپا، مسئولان برخی از کشورها رسما اعلام کردند که ایران باید خواستههای FATF را اجرا کند و در غیر این صورت در مبادلات مالی طرفین مشکلاتی به وجود میآید.
بله. اگر نظر لاریجانی رد این لایحه بود، حتما رد میشد؛ خصوصا به این دلیل که اعضای فراکسیون مستقلین ولایی خیلی خوب به حرفش گوش میدهند و با او هماهنگ هستند. از قضا تصمیمات مستقلین هم تاثیر زیادی در آرای مجلس دارد و هر جا که طرف فراکسیون ولایی بودند، ولاییها به خواسته خود رسیدند و هرگاه طرف فراکسیون امید رفتند، اصلاحطلبان مجلس به هدف خود رسیدند.
برخی از مراجع تقلید قم با تصویب CFT در مجلس و پذیرش شرایط FATF مخالف بودند اما از پیغامشان به آقای لاریجانی بیاطلاعم.
معلوم نیست که شورای نگهبان این لایحه را خلاف شرع و قانون اساسی تشخیص دهد یا خیر. ممکن است شورای نگهبان به این لایحه مثل لوایحی چون مبارزه با پولشویی و پالرمو ایراد بگیرد اما شاید هم ایرادی به آن وارد نداند.
علی رغم اینکه آییننامه داخلی مجلس اختیارات زیادی به رئیس مجلس داده است اما دیگر اعضای هیئت رئیسه هم مطالبشان را مطرح میکنند، نظراتشان را میگویند و در نهایت آقای لاریجانی مسائل را جمعبندی میکند.
بالاخره رئیس مجلس هر فرد دیگری هم باشد، یکسری مصلحتاندیشیها را در نظر میگیرد اما مواقعی که نمایندگان روی موضوعی اصرار کنند، آقای لاریجانی دیگر نمیتواند مقاومت کند. برای مثال زمانی که میخواستیم وزیر جهاد کشاورزی را استیضاح کنیم، رئیس مجلس میگفت که این استیضاح به صلاح نیست اما وقتی نمایندگان به جایگاه هیئت رئیسه آمدند و با سر و صدا بر این خواسته خود پافشاری کردند، لاریجانی قانع شد و سپس این طرح استیضاح اعلام وصول شد. تجربه بنده در این دو دورهای که در مجلس بودم، موید آن است که نمایندگانی که پیگیرتر و فعالتر هستند و بعضا هم در صحن سر و صدا راه میاندازند، کارشان زودتر پیش میرود. در واقع این مسئله تبدیل به یک رویه در مجلس شده که نمایندگانی که آییننامه به دست بلند میشوند و فریاد میزنند، به خواسته خود میرسند اما نمایندهای که آرام در صحن بنشیند و فریاد نزند، به خواستهاش نمیرسد.
نمیدانم. فعلا معلوم نیست و نمیتوانم پیشبینی کنم که آقای لاریجانی برای آینده سیاسیاش چه میخواهد کند.
تا ۱۴۰۰ خیلی مانده و اظهارنظر در این باره بسیار زود است و باید ببینیم جو جامعه در آن زمان چگونه میشود.
شاید افراد در وزارتخانههای مختلف کارکردهای متفاوتی داشته باشند، اما توانمندی در مدیریت، بحثی عمومی است و کسی که نتواند وزارت صنعت، معدن و تجارت را مدیریت کند، قطعا نمیتواند در وزارتخانه عریض و طویل تعاون، کار و رفاه اجتماعی هم موفق باشد.
رئیسجمهور همان اصراری را دارد که میخواهد نوبخت در سازمان برنامه و بودجه بماند؛ همانگونه بر وزیر ماندن شریعتمداری پافشاری میکند که تا مدتهای طولانی زیر بار عزل سیف از بانک مرکزی نرفت و در نهایت هم او را به عنوان مشاور پولی و مالی خود منصوب کرد.
بله همین طور است. رفاقت رئیسجمهور با برخی دولتمردان به مدتها قبل و زمانی برمیگردد که نماینده مجلس بود و با آنان رودربایستی حزبی و گروهی دارد؛ از سوی دیگر به برخی افراد در زمان انتخابات وعده داده که در دولت به کار گرفته میشوند و ریشه برخی انتصاباتش هم در این است که شاید آن آقایان منویاتش را بهتر اجرا میکنند. به هر صورت رئیسجمهور باید پاسخگو باشد که چرا تا این حد اصرار دارد که این افراد در کابینه باشند و بقیه نباشند؟!
فرهاد دژپسند گزینهای است که به احتمال زیاد برای وزارت اقتصاد و امور دارایی معرفی میشود، رضا رحمانی برای وزارت صنعت، معدن و تجارت و محمد شریعتمداری هم برای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مطرح هستند. البته اگر قرار به معرفی شریعتمداری برای وزارت کار باشد، وی باید حتما از وزارت صمت استعفا دهد و بعد به مجلس برای وزارت کار معرفی شود.
شنیدیم که ممکن است محمدعلی افشانی، شهردار تهران برای وزارت راه و شهرسازی به مجلس معرفی شودآقای آخوندی که هنوز تکلیف را روشن نکرده و نمیدانیم که بلاخره استعفا میدهد یا خیر. اما شنیدهها حاکی از آن است که قرار است آخوندی شهردار تهران شود و پیروز حناچی معاون فعلی شهردار تهران برای وزارت راه و شهرسازی به مجلس معرفی شود. همچنین شنیدیم که ممکن است محمدعلی افشانی، شهردار تهران برای وزارت راه و شهرسازی به مجلس معرفی شود چرا که وزرا مشمول قانون منع بکارگیری بازنشستگان نمیشوند.
حداقل با فراکسیون نمایندگان ولایی مذاکرهای نداشته است.
خیر. با هیئت رئیسه هم در این باره صحبتی نکرده است.
قانون منع به کارگیری بازنشستگان بسیار سخت اجرا خواهد شد چرا که بسیاری از مسئولان علاقمند نیستند این قانون را اجرا کنند اما مجلس باید محکم بایستد و نظارت کند تا این قانون به صورت کامل اجرا شود و بازنشستگان پستهای اجرایی را ترک کنند و به سمت پستهای نظارتی، تقنینی و مشورتی بروند. پستهای اجرایی باید به جوانان برسد که توان جسمی، قدرت خلاقیت و ریسکپذیری دارند و میتوانند با فکری نو کشور را اداره کنند. البته برخی افراد تلاش میکنند که مشمول این قانون نشوند اما تلاششان کاملا بیهوده است و قانون کاملا شفاف، روشن و جامع نوشته شده است.
دیوان محاسبات و سازمان بازرسی پیگیر این موضوع هستند و قرار است تعداد، مشاغل و اسامی بازنشستگان را به مجلس گزارش دهند.
البته دیوان محاسبات لیستی را در این باره تهیه کرده و ما از دیوان خواستهایم که این لیست را برای هیئت رئیسه مجلس بفرستند تا در اختیار نمایندگان از حیث نظارتی قرار داده شود. البته علاوه بر دیوان محاسبات و سازمان بازرسی، کمیسیونهای تخصصی هم به فراخور حوزههای خود باید مدیران بازنشسته وزارتخانهها را شناسایی کنند و نگذارند بازنشستهای در پستهای اجرایی بماند.
بنده مشکلی با مطهری ندارم و باید در هیئت رئیسه کارهای مجلس را پیش ببریم اما بنده برخی از نظرات وی را قبول ندارم. به همین جهت چندین بار به مطهری گفتم که مردم تهران مشکلات زیادی دارند و برای یک بار هم که شده از حقوق این مردم دفاع کن و چرا دائما دنبال دفاع از حقوق برخی آقایان و رفع حصر آنان هستی؟ آیا یک بار پیگیر کردی که چه کسانی در فتنه ۸۸ بیخانمان شدند و فرزندانشان را از دست دادند؟ آیا فقط باید مشکل سران فتنه حل شود؟ از سوی دیگر نمایندگان خبرگان هم نماینده ملت هستند و از مردم رأی گرفتند و باید به مسئولان تاکید کنند که مشکلات مردم را سریعتر حل کنند.
مطرح کردن مباحث حاشیهای از سوی این افراد صرفا برای فرار از پاسخگویی است اما این افراد چه بخواهند و چه نخواهند، این دولت، دولت اصلاح طلبان است و باید پاسخگوی مردم باشند و نمیتوانند با ذکر مسائل حاشیهای از پاسخگویی فرار کنند. اصلاحطلبان مدام از اصولگرایان میخواهند که پاسخگوی عملکرد احمدینژاد باشند که حرفشان درست است چون اصولگرایان از احمدینژاد، ۸ سال حمایت کردند و باید پاسخ دهند اما اصلاحطلبان هم باید پاسخگوی عملکرد دولت روحانی باشند. اما با وجود این، برخی از همکاران ما در مجلس یکسری صحبتهای پوپولیستی و عوامفریبانه را مطرح میکنند تا از پاسخهای اصلی سر باز زنند. موید این مسئله هم آنکه یک روز مسئله رفع حصر را مطرح میکنند و روزی دیگر دغدغه ورود زنان به ورزشگاه و ازدواج دختران بدون اذن پدر را پیگیری
خیر. تا این لحظه چنین جلسهای برگزار نشده است.
چند بار در هیئت رئیسه این بحث مطرح شده که جلساتی با رئیس جمهور و معاون اول وی در جهت تقویت همکاری قوا بگذاریم اما تاکنون که این جلسه تشکیل نشده است.
حتما باید اتاق فکری برای مدیریت طرحها و لوایح وجود داشته باشد که متاسفانه این هماهنگی در مجلس وجود ندارد و در این بخش ضعف داریم.
در هیئت رئیسه مجلس تاکنون شاهد برگزاری جلسهای با دولت برای هماهنگیهای لازم در حل مشکلات مردم نبودهایمما در مجلس طرحها و لوایح را یا بر اساس تاریخ وصول یا بر اساس اولویت که نمایندگان تعیین میکنند، در دستور میگذاریم. در واقع مجلس چارهای ندارد که ابتدا طرحهای دارای فوریت را در دستور قرار دهد. اما بنده از زمانی که مسئول سوالات در هیئت رئیسه مجلس شدم، تقریبا تعداد سوالات را به نصف رساندم. مثلا آقایان مطهری و صادقی از سالیان قبل سوالاتی درباره مباحثی چون رفع حصر و عملکرد قوه قضائیه داشتند که طرح نشده بود اما بنده این سوالات را اعلام وصول کردم و در نهایت هم اتفاق خوبی افتاد و آقای مطهری سوالش درباره رفع حصر را به رأی گذاشت و نمایندگان هم به ادامه حصر رأی دادند.
رئیس مجلس هم باید در این زمینه با رئیس جمهور صحبت کند و از دولت بخواهد لوایح مهم را به مجلس ارائه دهند و هیئت رئیسه را هم در این موضوع بازی دهند، چرا که در حال حاضر بیشتر تصمیمات حیاتی صرفا بین سران قوا در شورای عالی هماهنگی اقتصادی اتخاذ میشود. مسئله مهم دیگر آن است که از زمان پیروزی انقلاب، آقای روحانی به نسبت دیگر روسای جمهور بیشترین اختیارات را دارد و در شورای هماهنگی اقتصادی هم رئیس است و بعضا قوانین را تعلیق و حتی در جاهایی وضع و تفسیر میکند در حالی که مسئولیت قانونگذاری به عهده مجلس است. به هرصورت ما در هیئت رئیسه مجلس تاکنون شاهد برگزاری جلسهای با دولت برای هماهنگیهای لازم در حل مشکلات مردم نبودهایم.
منبع: مهر
مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاعرسانی خود را در این رابطه انجام میدهد.
∎
نظر شما