به گزارش بورس نیوز، ارقام صادراتی کالاهای تولیدشده در بخش پایین‌دست صنعت پتروشیمی آنقدر قابل توجه و در عین حال وسوسه‌برانگیز هست که هر نگاه منصف و دلسوزی را به سوی رشد و ارتقا چنین رویکردی معطوف سازد.
آمارهای منتشر شده مبین این نکته است که صادرات محصولات پلاستیک و پلیمر طی سالهای گذشته، رقم‌های قابل‌توجهی را به خود اختصاص داده است.در بازه زمانی 1394 که وضعیت صادرات از شرایط فعلی مساعدتر بود و نوسانات نرخ ارز چندان مانعی بر سر صادرات ایجاد نمی‌کرد 3.1میلیارد دلار محصول از کشور خارج شد که عدد وزینی درحوزه صادرات محصولات غیر نفتی محسوب می‌شود
.
رسانه‌ها خبر دادند در سالهای اخیر هم 70درصد بازار پلیمر کشورهایی مانند پاکستان در اختیار ایران است و این درحالی است که کشورهای دورتر اروپایی هم کالاهای پلیمری تولید ایران را در بازارهای خود دیده‌اند. کشورهایی همچون فرانسه، آلمان، اسپانیا، انگلیس و حتی کشورهای اروپای شرقی همیشه مشتری مناسبی برای محصولات پلیمری ایران بوده اند.
این سهم بزرگ درحالی رقم می‌خورد که کشورهای همجوار همواره خواهان محصولات ایرانی بوده‌اند و به نظر میرسد اگر نهادهای تصمیم گیر در این حوزه، موانع صادراتی را از پیش پای صادرکنندگان بردارند، این اقدام می‌تواند هرروز گسترده تر شده و ارز بیشتری وارد کشور کند.
براساس اعلام حسین دُر دبیر اتحادیه سراسری صنایع پایین‌دستی، این کشورها بازارهدف اصلی محصولات پلیمری ایران هستند و دلیل این گفته نیزآمارهایی است که وزارت صنعت،معدن و تجارت تاکنون ارائه کرده است که بررسی آن نشان می‌دهد در سال 94تنها در بخش صادرات کالاهای پلیمری ولاستیک،32 درصد بازار عراق در دست تولیدکنندگان ایرانی بوده است و در همین حال پاکستان نیز 70 درصد همین بازار را دراختیار ایرانی‌ها قرار داده است.
دُر ادامه داد: که سایر کشورهای همسایه مانند تاجیکستان، ارمنستان، ترکمنستان و افغانستان نیز جزو بازارهای هدف تولیدکنندگان صنایع پایین‌دستی پتروشیمی قرار دارند.
صادرات محصولات یادشده به اروپا نیز در بازه زمانی یادشده رقمی نزدیک به یکصد میلیون دلار را به خود اختصاص داده است و این در حالی است که چنانچه کمترین کاهلی وضعفی در امر صادرات به بازار اروپا بوجود بیاید رقبا،بی شک این بازار‌ها را از آن خود می‌کنند و تجار و بازرگانان و صادرکنندگان این محصولات نیک آگاهند که بدست آوردن دوباره بازار ازدست‌رفته کاری بسیار بسیار سخت و گاهی غیرممکن خواهد بود.
خوشبختانه محصولات ایرانی از استاندارد و کیفیت قابل قبولی برخوردارند که اشتیاق بازار را به سوی خود طلب کنند اما در بخش ارائه و فروش ضعف‌های بسیاری وجود دارد که صادرات محصولات پایین‌دستی پتروشیمی را می‌آزارد
.
صدور محصولات یادشده مانند همه بخش‌های دیگر صادرات از ناحیه تعاملات بانکی آسیب می‌بیند، چرا که هنوز شرایط برای صادرکنندگان ما به گونه ای رقم نخورده است تا محصولات خود را ذیل متد‌ها و مدل‌های بانکی به فروش برسانند و مجبورند به روش قدیمی نقدی، کالا را در اختیار خریدار قرار دهند و به نظر میرسد در این میان اتاق‌های بازرگانی باید به شکلی جدد تر به این حوزه ورود کنند تا اگر ضعفی از سوی متولیان حاکمیتی وجود دارد رفع گردد
.
در حقیقت رفع موانع کسب و کار وصادرات باید از حاشیه پوشه‌های فرومانده در نهادهای دولتی به متن بازار، نقل مکان پیدا کند و همه تئوری‌هایی که در این باب تالیف شده، شکل عملیاتی به خود بگیرد و چنانچه بخشی از این تئوری‌ها، ضمانتی برای توفیق ایجاد نمی‌کند، به سهولت کنار گذاشته شده و روش‌های جدیدتر و منطقی‌تر جایگزین آنها شود
.
نه تنها صاجبنظران و کارشناسان، بلکه خود تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنتی بازار محصولات پتروشیمی نیز معتقدند خودتحریمی داخلی ناشی از سوءمدیریت‌ها و قوانین کهنه باقی مانده از سالیان، بیش از تحریم‌های اعمال شده در عدم توفیق بازار صادرات کشور ما نقش بازی می‌کند.
اواخر سال گذشته، علیرضا زاکانی نماینده سابق مجلس در نامه‌ای به رییس‌جمهور ضمن انتقاد ازفضای رانتی بخش بالادستی پتروشیمی و بی توجهی‌های موجود در بخش پایین‌دستی این صنعت گفت: صنایع پایین‌دستی پتروشیمی در کشور با دارا بودن 13000 واحد تولیدی صنفی و صنعتی و حدود 6000 واحد ثبت شده در وزارت صنعت، معدن و تجارت و اشتغال مستقیم حدود 450.000 نفر، یکی از بزرگترین و گسترده‌ترین صنایع موجود در کشور است و این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران به لحاظ دانش و علوم پلیمری در رده هفتم جهان قرار دارد.
وی در بخش دیگری از این نامه، نوشت: مبلغ صادرات محصولات تولید شده در صنایع پایین‌دستی در سال 93 به 2.8 میلیارد دلار میرسد. همچنین به ازای هر یک میلیون تن مواد مصرفی اولیه در صنایع پایین‌دستی 200.000 شغل مستقیم ایجاد می‌گردد
.
وجود بازار مناسب برای محصولات تولیدی در کشورهای همسایه دارای مرزهای آبی و خاکی با جمهوری اسلامی ایران که به 35.000.000 تن میرسد، فرصت بسیار بزرگی را پیش روی کشور قرار داده است. با نگاهی به ارقام واردات این کشورها در خصوص محصولات پایین‌دستی پتروشیمی در می‌یابیم که چه بازار پرسود و در دسترسی در مجاورت مرزهای ماست که می‌توان با برنامه مدون راه اندازی صنایع پایین‌دستی (کوچک و متوسط) به سهولت به آنها دست یافت.
اینک به نظر میرسد بارفع موانع یادشده، بخصوص مشکلاتی که بانک‌ها در این زمینه برای تولیدکنندگان ایجاد کرده اند می‌توان کمک بزرگی به تولیدکنندگان کرد و آنها را از شرایط سختی که در آن بسر می‌برند وارهاند
.
مشکل اصلی در این زمینه همچنان سختی دریافت تسهیلات بانکی و سودهای بالای آنها است که کمر تولید کنند داخلی را زیر بار خود خم کرده است. تولیدکننده‌ای که باید حدود 25 درصد وامی را که باهزار مشکل دریافت می‌کند به عنوان سود به خود بانک برگرداند هرگز در شرایط فعلی بازار، قدرت عمل قابل‌توجهی نخواهد داشت
.
به نظر میرسد تا این موانع بر سر راه تولیدکنندگان وصادرکنندگان وجود دارد و ردی از بازنگری و اصلاح در قوانین موجود، پیش‌رو نیست، نمی‌توان به چشم‌انداز روشنی در حوزه صادرات محصولات پتروشیمی امیدوار بود
.
نظر شما