صاحب‌خبر - فرزانه ناصری- پیوند ایران و زبان فارسی دیرپاست. نفوذپذیری و شیرینی زبان فارسی بر کسی پوشیده نیست و همین ویژگی هاست که آن را به فراسوی مرزهای کشور برده و نویسندگان، شاعران و حتی آهنگ سازهایی را در چهارگوشه دنیا تحت تاثیر خود قرار داده است. در گفت و گویی با احسان رضایی روزنامه نگار و منتقد ادبی درباره الهام بخشی زبان فارسی به شاعران و نویسنده های خارجی، متوجه تعداد بالای نویسندگان خارجی که از ادبیات و زبان فارسی الهام گرفته اند، شدیم. این روزنامه نگار و منتقد ادبی قرار است از این به بعد یک شنبه شب ها در فصل جدید برنامه «کتاب باز» درباره ادبیات به خصوص در حوزه رمان و داستان حرف بزند. او می گوید صحبت درباره تعداد نویسنده هایی که زبان فارسی بر بخشی از آثار آن ها تاثیر گذاشته یا به ایران و زبان فارسی علاقه مند هستند، گزارش مفصلی لازم دارد که ما در این جا به بخش کوتاهی از آن ها اشاره می کنیم و در بخش دوم ، پرسش و پاسخ سایت Quora درباره زبان فارسی و واکنش خارجی زبان ها به آن را خواهید خواند. ایرانی نیستم اما ایران و زبان فارسی را دوست دارم لئو تولستوی نویسنده نامدار روسی، کتابی به نام «محدوده مطالب خواندنی» دارد. او در این مجموعه، پیشنهادهای خواندنی از آثار ادبی کوتاه و برجسته دنیا را جمع آوری کرده است و پیشنهاد می کند که مخاطبانش هر روز بخشی از آن را بخوانند. جالب این که بسیاری از حکایت های این کتاب نویسنده «جنگ و صلح»، حکایت هایی از متون فارسی است. آندره ژید نویسنده دیگری است که دلباخته زبان فارسی است. تاثیر حافظ بر او و علاقه ژید به فارسی باعث شد او در آثارش ارجاعات بسیاری به زبان فارسی داشته باشد. کتاب « آندره ژید و ادبیات فارسی» به نویسندگی دکتر حسن هنرمندی، کتابی است که به تاثیر ادبیات فارسی بر تکامل اندیشه و قلم آندره ژید فرانسوی می پردازد. آگاتا کریستی نویسنده رمان های جنایی و کارآگاهی که به «ملکه جنایت» نیز معروف است، سه بار به ایران آمده. یکی از داستان های آگاتا کریستی «خانه ای در شیراز» نام دارد که به بررسی رویداد مرموزی در شهر شیراز می پردازد. آگاتا کریستی در زندگی نامه اش درباره شهر شیراز و زیبایی‌های آن نوشته است :« خوب یادم است که شیراز چقدر قشنگ بود. باغ‌های شیراز مثل یک زمرد سبز خالص بودند که رگه‌هایی از خاکستری و قهوه ای را در خود جای داده بودند. شیراز یک زمرد سبز زیباست». ادبیات جنایی با خلق شرلوک هلمز جان گرفت و آرتور کانن دویل نویسنده اسکاتلندی این اثر، بخش بزرگی از شهرت خود را به داستان های شرلوک هلمز بدهکار است. دویل که پزشک ارتش نیز بوده است، در شکل گیری شخصیت دکتر واتسن، دستیار و گاهی راوی قصه های شرلوک هلمز، اشاره هایی به ایران دارد. این شخصیت پزشک جنگی ارتش بریتانیاست که به جنگ افغانستان اعزام می شود و به همین دلیل اطلاعاتی از ایران دارد و در قسمت هایی از داستان، بخشی از آن اطلاعات را بروز می دهد. خورخه لوییس بورخس نویسنده معروف آرژانتینی و آمریکای لاتین هم یکی از دلشدگان زبان فارسی است. بورخس در بخشی از کتاب «رز زرد» که مجموعه اشعار اوست، درباره عطار سخن می گوید. البته او در کتاب های دیگر خود درباره خیام و قصه های هزار و یک شب نیز می گوید. او یکی از شخصیت هایی است که از دوردست ترین موقعیت جغرافیایی به ایران، به زبان فارسی علاقه مند است. شاید در نگاه اول به عنوان کتاب «نامه های ایرانی»، نویسنده آن را هم اهل ایران بدانید اما این طور نیست. شارل دو مونتسکیو متفکر و نویسنده فرانسوی این کتاب را نوشته است. او این کتاب را از زبان دو ایرانی به نام های «ازبک» و «ریکا» نوشته است که در مدت سفر خود به اروپا، مدت زمان طولانی را در فرانسه ساکن هستند. زبان فارسی شبیه زبان عشق است سایت Quora یک وب سایت پرسش و پاسخ است که در آن کاربران سوالات خود را مطرح می کنند یا به سوالات دیگر پاسخ می دهند. کاربران در این سایت، می توانند به سوالات مطرح شده پاسخ دهند یا سوال های جدید خود را با کاربران و متخصصان هر حوزه که در این سایت حضور دارند، به اشتراک بگذارند. یکی از سوال های مطرح شده در این سایت این است: «زبان فارسی به گوش یک خارجی چگونه است؟» نظراتی که در جواب این پست مطرح شد، جالب است. یکی از کاربران توییتر فارسی، بخشی از این نظرات را به فارسی ترجمه کرده و در صفحه خود قرار داده است که در ادامه می خوانید. Lara Novakov: زیبا به نظر می‌آید. یک همکلاسی نیمه‌ایرانی دارم که به طور معمول با مادرش فارسی صحبت می‌کند. من همیشه آن شیطانی هستم که خودم را می‌کشم تا به صحبت‌هایشان گوش بدهم چرا که به نظر، آهنگین و احساسی می‌آید. Usama Ahmad : پدربزرگ مادری من به فارسی صحبت می‌کرد و می‌نوشت. او فارسی را «فرانسه آسیا» می‌نامید و همچنین آن را زبان «شاهان» می‌خواند چرا که فارسی‌، زبانی شاهانه برای آن ها به‌شمار می رود. Johnny Zhivago: فارسی و فرانسه آواهای شبیه به هم دارند و هر دو زبان‌هایی زیبایند. Ian Da Silvaاز دانشگاه تگزاس: برای پاسخ دادن به این پرسش، ۳۰ دقیقه بی‌بی‌سی فارسی را روشن کردم تا به صدای این زبان گوش بدهم. زیبا به نظر می‌آید. بسیار ظریف، شیرین و سیال است. نه مانند عربی از گلو می‌آید و نه مانند هندی تودماغی است. Pathak (هندی می‌داند): زبان بیگانه ای به نظر نمی‌آید و آشنا به نظر می‌رسد. زبان ما به شدت تحت نفوذ فارسی بوده و تعداد بسیار زیادی وام واژه فارسی در هندی وجود دارد. korkmaz (ترکی و انگلیسی می‌داند): واقعاً فارسی را دوست دارم و می خواهم آن را یاد بگیرم. ایران برای ترک هایی مانند من مهم است. نقشی که یونان باستان برای اروپا دارد، ایران برای ترکیه دارد. فارسی، آهنگین و شسته و رفته به نظر می‌آید. به ویژه، موسیقی سنتی ایرانی عالی است. Enna (صربستان): بسیار رمانتیک به نظر می‌آید و من برنامه دارم آن را درآینده همراه با روسی و یونانی یاد بگیرم. فردی را درصربستان دیدم که ۱۰ زبان می‌دانست و به من گفت که در میان همه آن ها، فارسی را بیشتر از همه دوست دارد چرا که بسیار شاعرانه است. به من گفت باید آن را یادبگیری. Fabio: در یک‌کلام، عاشقانه. پیراسته، موزیکال و ماساژدهنده تارهای صوتی است. نظرات کاربران فارسی در واکنش به این نظرات درباره زبان فارسی جالب است. آن ها هم تجربه هایی از خاطرات شیرین زبان فارسی را به اشتراک گذاشته اند. -«منم یه بار با دوستم صحبت می کردم. یه آمریکایی رد می شد پرسید کجایی هستین؟ گفتیم ایرانی. گفت زیباست انگار که دارید شعر می خونید. می تونم یه خرده گوش کنم؟» -«مادر من آمریکا مربی مهد کودکه. میگه مادرها دوست دارن من برای بچه هاشون شعر فارسی بخونم و یکی چون بچه هاش خیلی لالایی ایرانی مادرم را دوست داشتن، فارسی یاد گرفته و مادرم از ایران کتاب براش خرید. می گن وقتی تو حرف می زنی، آهنگ زیبایی داره و بچه ها دوست دارند.»∎​