صاحب‌خبر - هلالی، اجرای طرح ملی 1446 را نیز مشوق خوبی برشمرد. بیست‌وسوم مهرماه برابر با 15 اکتبر به‌ عنوان روز جهانی نابینایان (عصای سفید) شناخته شده است. روزی که نه به‌ دلیل ایجاد ترحم، بلکه توجه و اهتمام بیشتر به این قشر از مردم که در کنار دیگر مردم جامعه زندگی می‌کنند نامگذاری شده است. حافظی که می‌گوید: تشویق‌های والدینش موجب ورود در این عرصه و با دلگرمی دوستان و معلمانش باعث ثابت قدمی و استواری و با استعانت و توسل به اهل‌بیت(ع) موجب اتمام حفظش شد. وی در بدو تولد از قوه بینائی برخوردار بوده است، اما هنگامی که دوماهه بوده است، پس از گذراندن دوره‌ای بیماری دچار نابینائی شده است. * در ادامه گفت‌وگو ایکنا را با حافظ روشندل «زهره هلالی» می‌خوانید. * متولد چه‌ سالی هستید؟ و از خانواده‌تان برایمان بگویید در17 اردیبهشت‌سال 1365 در خانواده‌ای مذهبی متولد شدم. دو برادر دارم و دانشجوی مقطع دکترای ادبیات انگلیسی هستم و در حال اتمام نگارش پایان‌نامه‌ام هستم و فعلاً مشغول به کار نیستم. * از نخستین مشوقتان برای ورود به عرصه قرآنی بگویید پدر و مادرم مهم‌ترین مشوقم در این زمینه بوده و هستند. خاطرم هست که از دوران کودکی و سنین پایین با حضور در جلسات قرآن و با تشویق‌های والدین به دنبال روخوانی و روان‌خوانی قرآن رفتم و هنگامی که وارد مدرسه شدم، تا حدودی تجوید قرآن را فراگرفتم. علاقه‌مند به حفظ قرآن نیز بودم، اما به‌ دلیل درگیری و مشغله‌ درسی‌ حفظم به‌ عقب می‌افتاد تا اینکه در دانشگاه قبول شدم وسپس در مقطع کارشناسی و کارشناسی‌ارشد تحصیلاتم به‌ اتمام رسید و تصمیم گرفتم با هر سختی که بود حفظ قرآن را شروع کنم. البته دوستان خوبی داشتم که سبب شد تا سختی راه برایم کمتر شود. از سال 1391 همزمان با پذیرش در دوره دکتری حفظم را آغاز کردم و به‌ دلیل این تداخل دوران حفظم در حدود چهارسال‌ونیم به‌ طول انجامید. * درباره شیوه حفظتان بگویید جزء سی‌ام قرآن را با طرح قرآنی 1446 آغاز کردم و معتقدم این طرح زمینه خوبی برای ایجاد انگیزه در افراد علاقه‌مند به حفظ قرآن بود. برای حفظ جزء سی‌ام، به مؤسسه مکتب‌القرآن که آن هنگام در میدان امام حسین(ع) بود، مراجعه کردم تا اینکه حدود چهار جزء از قرآن را حفظ کردم و در ادامه نیمه دوم جزء چهارم و نیمه نخست جزء پنج را خودم در خانه با روشی که در آن مؤسسه فراگرفتم حفظ کردم. آیه را از رو می‌خواندم و خط‌‌بری‌ می‌کردم و ترجمه آیه را از قرآن دیگر که حاوی ترجمه بود، می‌خواندم ـ قرآن حفظ نباید ترجمه داشته باشد ـ و سپس آیه را از طریق نوار صوتی و یا لوح فشرده گوش می‌دادم و در ادامه نیز تکرار می‌کردم تا اینکه آیه ملکه ذهنم می‌شد و به‌سراغ آیه بعد می‌رفتم. * از ابتدا چند آیه و یا خط حفظ می‌کردید؟ روزهای اول پنج خط و سپس نیم صفحه و در ادامه روزی یک صفحه حفظ می‌کردم. ادامه در صفحه 2∎​