فرایند نفوذ در انقلاب اسلامی موضوعی پیچیده، اما قابل مطالعه و پیشگیری است؛ چراکه تجربه ۴۰ ساله جمهوری اسلامی نشان می‌دهد راهکار‌های نفوذ و تخریب دشمن عمدتاً در چند راهبرد اصلی قابل خلاصه شدن است، اما تاکتیک‌های استفاده از این راهبرد‌ها مدام به‌روزرسانی شده و توسط آنان به شیوه‌های گوناگون مورد استفاده قرار می‌گیرند. در یادداشت‌هایی در این ستون به مسئله نفوذ در انقلاب اسلامی و فرایند آن با استفاده از ابزار‌های گوناگون توسط دشمنان کشور از ابتدای انقلاب تاکنون پرداخته شد. رواج انواع تفکرات انحرافی و نفوذ در سلسله مراتب تصمیم‌گیری مدیران جامعه از جمله مهم‌ترین اشکال نفوذ و تخریب است که تاکنون در ادوار مختلف تاریخی مورد استفاده قرار گرفته و متأسفانه ضربه‌های سهمگینی را نیز به پیکره انقلاب وارد ساخته است. در آخرین قسمت این یادداشت به صورت اجمالی به آخرین راهبرد دشمن در فرایند نفوذ و تخریب اشاره می‌شود.

ترور شخصیت‌ها، تیر آخر دشمن
ترور شخصیت‌ها بحرانی است که از اول انقلاب اسلامی با آن رو به رو بوده‌ایم و آنقدر نقش ترور در ایران پررنگ است و نام ۱۷ هزار شهید به چشم می‌خورد که بعضی از مردم عادی بودند و برخی دیگر از مسئولان کشوری و عده‌ای هم از دانشمندان مهم عرصه علمی هستند.
مهم‌ترین ترور‌ها بعد از دوران دهه ۶۰ و به شهادت رسیدن شهید رجایی، باهنر و بهشتی رخ داد و پس از آن می‌توان به ترور دانشمندان هسته‌ای در سال‌های اخیر اشاره کرد که ضربه سختی بر پیکره این علم زد که برای بیشتر مطلع شدن از جزئیات این ترور‌ها می‌توانید به مستند Zero Days که در سال ۲۰۱۶ در کشور امریکا ساخته شد، توجه نمایید. این مستند به مسئله ویروس اکستاکس نت اشاره دارد که باعث از بین رفتن تعداد زیادی از سانتریفیوژ‌ها و شهادت دانشمندان هسته‌ای توسط موساد شد.

نوع دیگری از ترور، ترور شخصیت است؛ دشمنان عادت به ترور شخصیت افراد تأثیرگذار در نظام دارند و روششان این است که بیایند و با ایجاد شایعه یا تقطیع یک فیلم سخنرانی و بازتاب آن آبروی یک شخصیت مهم را در بطن جامعه از بین ببرند تا با این کار نگاه مردم نسبت به آن شخص عوض شود؛ همین عمل تأثیرش بیشتر از ترور جانی شخصیت‌هاست. در علوم سیاسی از آنجا که آن‌ها به طور کلی از میدان سیاست خارج و عملاً منجر به حذف آن‌ها از عرصه حکومت می‌شود، اثری برابر یا همسنگ با ترور فیزیکی دارد.

آگروتروریسم نیز گونه مهمی از تروریسم است که تلاش دارد بتواند در تغذیه مردم نفوذ کند؛ در این بین شرکت‌های چند ملیتی مانند مونسانتو در همین راستا در کشور‌های مختلفی از جمله ایران نفوذ کردند و افراد مؤثر مانند عیسی کلانتری، قره‌یاضی و بعضی افراد معلوم‌الحال فعال در این حوزه را وارد کردند تا تغذیه را به مسیری نادرست ببرند.
آگرو به معنای کشاورزی (Agriculture) معنا شده است و تروریسم هم اصطلاحاً به افراد یا گروه‌هایی اطلاق می‌شود که با داشتن مقاصد سیاسی و امنیتی به منظور ارعاب کشور، مردم و دولت در راستای منافع خودشان اقداماتی را انجام می‌دهند. اینجا در راستای اهدافشان از ابزار‌های تهدید زیستی (بیوتروریسم) استفاده می‌کنند.
شرکت‌های غول‌آسای انحصارات بیوتکنولوژی همچون «مونسانتو»، «دوپوینت»، «پایونیر‌های برید»، «سینگتا»، «گروه بین‌المللی تحقیقات کشاورزی» (CGIAR) و حامیان مالی و جهانی آن، خاندان‌های خودبرگزیده‌ای همچون راکفلرها، روچیلدها، فوردها، هریمن‌ها، بیل‌گیتس‌ها و نهاد‌های جهان، همچون «بانک جهانی»، «صندوق بین‌الملل پول»، «سازمان بهداشت جهانی» دولت «امریکا»، به عنوان متروپولیتن شرکت‌های غول‌آسای غذایی، دارویی و تولیدکننده مواد شیمیایی و جنایتکاران نظامی، همچون دونالد رامسفلد از سهامداران بزرگ شرکت داروسازی «Gilead sciences» هستند.

راکفلر‌ها برای مسئله تغذیه به دو دلیل اهمیت زیادی قائل هستند؛ اول سود سرشار محصولات تراریخته و وابستگی بذر‌های کشاورزان به نهاد تولیدکننده بذر تراریخته و دوم کنترل جمعیت و مبارزه بیولوژیک با یک جامعه تا بتوانند به اغراض سیاسی خود دست یابند.
در سال ۲۰۱۴ ایری خود با انتشار یک کتابچه الکترونیکی درباره روابط این مؤسسه با ایران توضیحات درخور توجهی ارائه کرد. در این کتابچه در خصوص تحلیل کلی مصرف برنج توسط ایرانیان اشاره شده است: «برنج یکی از غذا‌های اصلی مصرفی (نیاز‌های اساسی) در ایران است... کشت این محصول در ایران از میزان نیم میلیون هکتار گذشته است؛ ایرانیان با سرانه مصرف ۳۰ کیلوگرم برنج دانه‌درشت و معطر، حدود ۳/۲ میلیون تن برنج تولید می‌کنند.»

تنها مؤسسه ایری برای نفوذ به کشور‌هایی مانند ایران توسط راکفر‌ها ساخته نشده است، بلکه صد‌ها مؤسسه و نهاد و سازمان حتی در ساختار سازمان ملل وجود دارد که به واسطه آن‌ها تلاش دارند تا وارد ساختار کشاورزی ایران شوند که متأسفانه تا حدودی نیز موفق بوده‌اند که این توفیق را مرهون دولت‌های تکنوکرات در جمهوری اسلامی مانند دولت پنجم تا هشتم و همچنین دولت یازدهم و دوازدهم هستند.