سخن از اين آشنای ناآشنای همگان در اين سرزمين شعر و ادب و عرفان ، كاري است به غايت دشوار و سخت؛ وحافظ نه تنها در گذشته، كه حتي در تمامي دوران پس از او ، راز و رمزي از تمامي زواياي روح و جسم و آرمان هاي والای انسان در هر كوي و برزن و شهر و ديار و يار بوده است. او كه بر دل هر خواننده و شنونده فارغ از نوع انديشه و مذاق و حال و احوالش نشسته و در هر عصری و نسلی هم زبان آدمي از هر طينت و مزاجي بوده است.

حافظ اين راز بزرگ ما ايرانيان ، كه با هر كس و به هر دليل و با هر انگيزه و نيت و خواسته كه به نزد او مي شتابد، از سر درد و داغ و نياز و راز و حال و اشتياق و طلب به گونه اي و به رنگي سخن مي گويد. اين حافظ كيست كه همه او را مي خواهند و او را مي جويند و در هر لحظه از لحظات ناخوشي و خوشي از او الهام مي جويند و با او در خلوت به راز و نياز مي پردازند و او بي هيچ منتي و هيچ تفاوتي با آنان آن سان كه بايد سخن ساز مي كند و رمز و راز و سرّ او مي گشايد.

حافظ ما ايرانيان كه پرده دار هر رمز و رازي است تا امروز و بي شک تا فردا هاي دور دست و در تمامي ادوار با تمامي رندی به مبارزه با تمامي آناني بر مي خيزد که زهد فروش اند و رياورزي و پنهان خوري و ظلم و ستم و دين فروشي و آدم ستيزي و دروغگويي را دست افشان و پاي كوبان به سخره مي گيرد و رسوا گر همه نامردی ها و نامردمی ها مي شود.

حافظ ما كه قرآن ز بر دارد و يك معما و يك قصه پيچيده از کلام و تاريخ و سرشت آدمي و پري است گاه تا حد بزرگترين أوليا خدا و گاه تا حدي و جايگاهي فراتر از همه شاعران و رندان عالم مي نشيند و برخي كتاب اش را تا بدست مي گيرند، بر آن بوسه مي زنند و بدان توسل مي جويند تا سخن و داوري او را نسبت به آنچه مي انديشند يا آنچه بايد بنمايند جويا شوند.

حافظ هر چه هست و نيست ، يا هر كه هست و نيست لسان الغيب و معماي شگرف تمامي ما در هر عصر و زمانه اي است كه بايد او را پاس داشت و بايد ان را ديد ، خواند ، شناخت و با هر سخن و كلام او تا اوج معرفت پرواز نمود.

حافظ فرزانه اي است كه ديگر امروز تنها متعلق به ما ايرانيان نيست ، حافظ تمامي مرز هاي زميني و آسماني را در نورديده و همه جهانيان از هر مسلك و انديشه و قوم و تاريخ و جغرافيايي او را فهم مي كنند و با او به مغازله و راز و نياز بر مي خيزند.

روز بزرگداشت حافظ شيرين سخن گرامي باد.