به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا مهمترین سناریویی که به مثابه فصل پایانی سریال جنایت ناپدید شدن یا ربودن «جمال خاشقجی» نویسنده عربستانی پس از ورودش به کنسولگری کشورش در استانبول در سه شنبه هفته گذشته است و هیچ مدرکی مبنی بر خروجش به شکل زنده یا «تکه تکه» وجود ندارد را خلاصه و مفید گفت.

پیش از سخن گفتن درباره لب کلام شوک برانگیز  ترامپ برای ما و چه بسا برای بسیاری به جز مایل هستیم که تأکید کنیم رئیس جمهور آمریکا در گفت و گوی روز پنجشنبه  با شبکه«فاکس نیوز»  مورد علاقه اش دو بار دروغ گفت اولی زمانی که گفت بازپرسانی از آمریکا با آنکارا و ریاض در تحقیقات درباره جناب ناپدید شدن خاشقجی کار می کنند زیرا دولت ترکیه بلافاصله این ادعاها را تکذیب کرده و تأکید کرد که اجازه نمی دهد بازپرسان آمریکایی یا غیرآمریکایی در تحقیقات شرکت کنند چون که ترکیه بازپرسان زبردستی دارد. اما دومین دروغش زمانی بود که با قربانی به شکل«سرد» و به دور از هر گونه«شور و احساسی» یا همبستگی، همدردی کرد و در سخنانش نیز سردرگم بود مانند این گفته اش که « ما با ترکیه و نیز با عربستان( تا کنون نشنیدیم که عربستان سعودی تحقیقاتی در این زمینه انجام داده است) همکاری می کنیم. هیچ گونه دلیل و مدرکی بهتر از این سردرگمی یا تمایل نداشتن به گفتن چیزی مفید یا سرنوشت ساز نیست جز اینکه گفت که « وارد کنسولگری شد و به نظر می رسد که خارج نشده است و به نظر می رسد که وجود ندارد» یعنی یک چیز بدیهی را تفسیر کرد و از «خدیجه جنکیز» نامزد خاشقجی دعوت کرد به کاخ سفید سفر کند و در برابر شومینه معروف آن عکس بگیرد و « خداوند مؤمنان را از جنگ بی نیاز ساخت».

به نقطه محوری و مهم در این مقاله برگردیم و آن تأکید بر این است که دولت رئیس جمهور آمریکا سردرگم شده است و نمی خواهد هر گونه تدبیر علیه عربستان سعودی اتخاذ کند حتی اگر دست داشتن ریاض در ناپدید شدن خاقشجی ثابت شود.ترامپ در همین گفت و گو که ما آن را حرف به حرف نقل می کنیم گفت که « توقف فروش سلاح به عربستان به ما آزار می رساند، شغل هایی داریم و بسیاری چیزهای دیگر داریم که از این کشور به دست می آوریم و کشوری داریم که به لحاظ اقتصادی بیش از هر زمانی خوب عمل می کند و بخشی از آن به کاری بر می گردد که در زمینه سامانه های دفاعی مان انجام می دهیم..به صراحت باور داریم که این قرصی است که برای کشورمان بلعیدنش دشوار است.» ترامپ همچنین به شدت از 22 قانونگذار آمریکایی (اعضای کنگره) انتقاد کرد که نامه ای به وی فرستادند و خواستار اعمال تحریم هایی بر عربستان در راستای اجرای قانون«ماگنیتسکی» در زمینه حقوق بشر شدند و گفت که اینها در این اقدام عجله کردند و هشدار داد که این گونه درخواست ها به ضرر ایالات متحده آمریکا است.

این جمله های بسیار مهم که در گفت و گوی ترامپ آمده حکایت از آن دارد که کار واقعی که اکنون در جریان است اولویت دادن به یک«قرارداد» سری روی «تکه پاره های» قربانی و نه گشودن طلسم های است و کانال تماس آمریکایی فعال در این زمینه میان سه مسئول آمریکایی با شاهزاده «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان سعودی وجود دارد که عبارتند از «جان بولتون» مشاور امنیت ملی»،«جارد کوشنر» داماد ترامپ و مشاورش و «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا. در عین حال کانال سری ترکیه و عربستان نیز وجود دارد که حکایت از آن دارد که دولت ترکیه نمی خواهد با عربستان به عنوان قدرت« منطقه ای بزرگ» در بیفتد و تلاش می کند که به راه حل«میانه ای» برای پایان دادن به این بحران برسد.

هر کسی روزنامه های ترکیه که نزدیک به حزب «عدالت و توسعه» حاکم هستند را دنبال کرده باشد می بیند که در پرداختن به جنابت و تحولات مرتبط با آن طی دو روز گذشته بر عکس روزنامه های آمریکایی آرام تر عمل می کنند. این قابل توجه بود که روزنامه «صباح» در شماره دیروز خودنوشت« در زمان عبور چمدان های تیم امنیتی سعودی از برابر دوربین های بازرسی امنیتی پیش از ترک فرودگاه بین المللی استانبول با دو هواپیمای خصوصی هیچ گونه قطعه بدن یک انسان دیده نشده است» امری که اگر درست باشد بسیاری از برگه برنده ها را به هم می ریزد و مسائل بدیهی درباره مساله «تکه تکه کردن» بدن خاشقجی که شایع شد را از بین می برد.

شبکه «ان بی سی» آمریکا روز گذشته-پنجشنبه- به نقل از سه منبع آگاه از تحقیقات ترکیه فاش کرد که آنکارا به واشنگتن اطلاع داده است که سیستم های شنود داخل ساختمان کنسولگری عربستان در استانبول و نوار های ضبط شده دارد که تأکید می کند خاشقجی به دست تیم امنیتی عربستانی متخصص که از ریاض برای انجام این ماموریت به استانبول آمده بود به قتل رسید. برخی گزارش های دیگر نیز تأکید کرده است که سازمان اطلاعات ترکیه آب فاضلاب کنسولگری عربستان را مورد تفحص قرار داده و مدارکی در زمینه این جنایت به دست آورد که چه بسا خون باشد.

از همه مهمتر این است که سازمان اطلاعات ترکیه که اسم ها و عکس های تیم امنیتی را منتشر کرد تأکید کرد که بارزترین آنها فرد متخصص کالبدشکافی است و به عنوان پزشک قانونی در وزارت کشور عربستان کار می کند و میان عکس گرفته شده در زمان ورود تیم امنیتی به کنسولگری و خروج آن گرفته با عکسی که در صفحه اش در فیس بوک وجود دارد مقایسه کرده و آنها را با هم یکی دیده است. وجود این پزشک علامت سووال های زیادی درباره نقش اش به وجود آورد؛ آیا ماموریتش کالبدشکافی بود یا تکه تکه کردن یا تزریق آمپول مخدر به خاشقجی برای انتقالش مانند دیگر شاهزاده و مخالفانی که به ریاض منتقل شدند، بود؟

خلاصه آن که تا زمان نوشتن این سطرها دو تحلیل وجود دارد:

نخست: آقای خاشقجی در عمل کشته شده است ولی سرنوشت جسدش و مکان آن همچنان ناشناخته است.

دوم: خاشقجی به شکل زنده ربوده شد و به مانند دیگر شاهزاده و مخالفان سعودی که برخی از آنها پاک سازی شدند و برخی دیگر همچنان در حصر به سر می برند، به ریاض منتقل شد.

یکی از دوستان بسیار نزدیک به خاشقجی که از رازهایش از جمله رازهای شخصی اش با خبر است به ما تأکید کرد که دلیل اصلی که باعث شد سازمان اطلاعات عربستان وی را به قتل برساند و به لحاظ بدنی پاک سازی اش کند تمایل وی برای ایجاد سازمان حقوقی به نام«الفجر» بود که قرار بود وی دبیر کل اش باشد و شماری از شخصیت های عربی و سعودی مخالف عضو آن باشند و مقر آن ریاض باشد و زیر نظر رسمی ترکیه.

حکومت عربستان اکنون به عنصر زمان دل خوش کرده است که اعتقاد دارد به هر اندازه مدت و تحقیقات درباره آن طول بکشد اهتمام جهانی و عربی و رسانه ای درباره این جنایت فروکش می کند و به نظر می رسد که ترامپ و مشاورانش این مساله را تأیید می کنند و سعودی ها را به آن تشویق می کنند و در این مساله نیز به این استناد می کنند که غرب به دنبال آشتی با عربستان است؛ آلمان از عربستان عذرخواهی کرد و اسپانیا از تصمیمش برای توقف فروش سلاح به ریاض در اعتراض به جنگ یمن عقب نشست و کانادا هم در آستانه انجام همین کار کرد آن هم پس از آن که سفیرش در ریاض به دلیل دخالت دولتش در امور داخلی عربستان از جمله درخواست برای آزادی زنان و مردان بازداشت شده در زمینه آزادی بیان، عذرخواهی کرد.

مختصر و مفید اینکه: از نظر بیشتر دولت های غربی اگر نگوییم همه آنها قراردادها بر حقوق بشر ارجحیت دارد،اگر هم استثناهایی وجود داشته باشد بسیار نادر هستند. هرکسی غیر از این را بگوید دولت های غربی به ویژه دولت آمریکارا نمی شناسد و اگر شک دارید برای این مساله به آن بخش از گفت و گوی ترامپ که این واقعیت را مورد تأکید قرار می دهد مراجعه کنید.