جایزه آکادمی جدید و جایگزین نوبل یک میلیون کرون معادل با 112 هزار دلار است. این در حالی است که برنده نوبل ادبیات 9 میلیون کرون دریافت می‌کند.
خانم کُنده نویسنده‌یِ «من، تیتوبا، ساحره سیاه‌پوست سِیلم» است؛ رمانی تاریخی درباره زنی ساحره که در دادگاه سِیلم به مرگ محکوم می‌شود. خانم کُنده پس از دریافت جایزه طی ایمیلی نوشت: «روزی تصمیم گرفتم کتابی قدرتمند و زیبا بنویسم.» با این حال تا 40 سالگی هیچ کتابی منتشر نکرد «زیرا به خودم اعتماد نداشتم و جرئت نداشتم نوشته‌هایم را به دنیای بیرون ارائه کنم. احساس می‌کنم این جایزه برای روحیه‌ام خیلی خوب است.»
کیم توی از کانادا، نیل گایمن از انگلیس، و هاراکی موراکامی از ژاپن از دیگر نامزدهای دریافت جایزه بودند اما موراکامی، که بخت اصلی دریافت جایزه بود، از آکادمی سوئدی عذرخواهی کرد و از حضور در فهرست نهایی انصراف داد.
جایزه نوبل ادبیات از سال 1901 هر ساله به نویسنده‌ای اهدا می‌شود که بنا به وصیت آلفرد نوبل «در حوزه‌ی ادبیات برجسته‌ترین اثر را به شیوه‌ای ایده‌آل تولید کرده است.» تأکید نوبل بر کلمه‌ی «ایده‌آل» تا سال‌ها یکی از موارد مورد مشاجره اعضای آکادمی سلطنتی علوم سوئد برای انتخاب بهترین اثر بوده است و عده‌ای می‌گویند یکی از دلایل اینکه آکادمی در دو دهه‌ی نخست نویسندگانی مانند آنتوان چخوف، لئو تولستوی، امیل زولا و مارسل پروست را نادیده گرفته، اختلاف سر تفسیر همین کلمه بوده است. شاید دلیل عدم انتخاب موراکامی در سال‌های اخیر را نیز بتوان با این توضیح کمی توجیه کرد.
آلفرد نوبل در 27 نوامبر 1895 در باشگاه نروژی‌ها ـ سوئدی‌ها که در پاریس مستقر بود وصیت‌نامه‌اش را مقابل چشم حاضران امضا کرد. او 94 درصد کل اموالش را (حدود 186 میلیون دلار) برای تأسیس و اهدای پنج جایزه نوبل به میراث گذاشت. پارلمان نروژ این وصیت‌نامه را 26 آوریل 1897 تأیید کرد.
اجرای این وصیت به آکادمی سلطنتی علوم سوئد واگذار شد که در مرکز شهر استکهلم قرار دارد و اکنون به یکی از مراکز توریستی این شهر نیز تبدیل شده است.
نظر شما