به گزارش ایرنا علی اصغر مونسان، شامگاه پنجشنبه در آیین پاسداشت یاد روز حافظ در شیراز با بیان اینکه غزل برای حافظ راهی بود تا ناخوشی‌های زمانه و درد دل‌های خود را ابراز کند،‌ اظهار داشت: هنر حافظ در غزل پیوند عینی جامعه بود و غزل او نوعی بدیع در ادبیات فارسی و در معنا و لفظ جدید بود، چون هم عارفانه بود و هم عاشقانه، او در واقع شعری نو آفرید.
رئیس سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری کشور با اشاره به علاقه یوهان ولفگانگ گوته، دانشمند، شاعر و سخنور مشهور آلمانی، به حافظ، بیان داشت: بیش از 600 سال از مرگ حافظ سپری می شود اما اشعار او در همه جای جهان مطرح است و حافظ شاعری وارسته ای است که خود را از وابستگی رهانیده است.
بارش باران پاییزی در شب یادروز حافظ، سخنرانی این مقام کشوری را خلاصه و وی به همین سخنان بسنده کرد.
در این آیین که با حضور معاون رئیس جمهوری، معاون عمرانی وزارت کشور و مسئولان استان فارس و ادیبان برگزار شد، از دانشنامه جامع حافظ تالیف استاد بهاء الدین خرمشاهی رونمایی گردید.
بیستم مهرماه در تقویم ملی ایران با عنوان یادروز حافظ نامگذاری شده است.
خواجه شمس الدین محمد، ملقب به خواجه حافظ شیرازی و مشهور به لسان الغیب در سال 726 هجری قمری در شیراز تولد یافت.
این شاعر نامی در دوران جوانی بر بسیاری از علوم مذهبی و ادبی روزگار خود تسلط یافت و به یکی از مشاهیر علم و ادب دیار خود تبدل شد. وی در این دوره افزون بر اندوخته عمیق علمی و ادبی، قرآن را نیز کامل از حفظ داشت و از این روی تخلص حافظ بر خود نهاد.
حافظ که در مجامع بین المللی نیز شناخته شده است جز 2 سفر کوتاه به یزد و جزیره هرمز هرگز از شیراز خارج نشد. این غزلسرای شهیر در شعر وامدار شاعران پیش از خود، به ویژه شیخ اجل سعدی است.
این شاعر بلند آوازه در سال 791 هجری قمری در شیراز چشم از جهان فرو بست.
7375 /6118