به گزارش جهان، «محسن مقصودی» تهیه کننده و مجری برنامه تلویزیونی «ثریا» در پی رفتن «مهدی فرجی» از شبکه یک سیما؛ یادداشتی نوشته و در اختیار فارس قرار داده که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید:
این مطلب را در تقدیر از مردی می نویسم که در شکل گیری و ماندگاری ثریا و بسیاری از برنامه های خوب دیگر نقش اساسی داشت. مدیری که شجاع بود و انقلابی. در دوران مدیریتش شاید، بنده تندترین و بیشترین نقدها را در خصوص برخی از برنامه ها و سریال های شبکه خطاب به او گفته باشم در جلسات خصوصی و عمومی و او در مقابل، نه تنها هرگز ناراحت نشد، بلکه بیشترین حمایت‌ها را از ثریا داشت.
ساخت سریال های سه گانه پایتخت، معراجی ها، پرده نشین، مدینه، زیر تیغ، کیف انگلیسی، صاحبدلان، مدار صفر درجه، میوه ممنوعه و .... همچنین مستندهایی نظیر مستند کم نظیر آخرین روزهای زمستان، رو در رو با شیطان، هفت دقیقه تا تل آویو و.... حاصل مدیریت او و همکارانش بوده است.
در مدت مدیریتش نمی توانستم چیزی بنویسم در تقدیر از این مدیر پرتلاش، متواضع و شجاع. اما حالا که رفته است راحت می نویسم از او، یعنی بی انصافی می دانم اگر ننویسم که در پشت صحنه ثریا چه گذشت در این سالها. از مردی که در مقابل هجمه ها و فشارهای شدیدی که برخی سیاسیون کم تحمل و یا گروهی از رانتخواران علیه ثریا به راه می انداختند مردانه مقاومت می کرد و حتی در موارد زیادی فشارها را اصلا به ما منتقل هم نمی کرد تا کند نشویم و کم نیاوریم. فشارها و انتقاداتی که در این سه سال بعضا از بالاترین مسوول دستگاه اجرایی کشور تا چندین وزیر کابینه در دولتهای دهم و یازدهم و یا برخی قشرهای پرنفوذ و سازمانها و ارگانهای همیشه حق به جانب، علیه برنامه ها و مستندهای ثریا به راه می انداختند، بارها و بارها می توانست ثریا را به تعطیلی بکشاند اما او صبورانه از حرف حق و حقوق مردم و آرمانهای رهبری دفاع کرد و از ثریا مثل فرزندش مراقبت نمود.
از نزدیک شاهد بودم که او مدافع مردم بود. مدافع آرمانهای انقلاب. حتی اگر عده ای از صاحبان قدرت و ثروت هجمه کنند. اینها را سربسته می گویم، که هنوز هم نمی شود خیلی هایش را باز کرد: آنروز که از تعطیلی نساجی مازندران و بیست ماه حقوق نگرفتن کارگرانش گفتیم و عده ای برآشفتند، آنگاه که از محرومیت و مظلومیت سیستان گفتیم و او مجوز پخش مستند «ماهی‌ها در سکوت می‌میرند» را صادر کرد، آن روز که از رانت‌های چند هزار میلیاردی برخی پتروشیمی‌ها در اثر گرفتن گاز به قیمت مفت گفتیم و هجمه کردند، آن روز که از برخی کم توجهی‌ها در حراست از حقوق هسته‌ای ملت ایران گفتیم و برخی مسوولین ناراحت شدند، آن روز که از عدم شفافیت و فسادهای صاحبان قدرت و ثروت گفتیم، آن روز که از طغیان طبقه مرفه و اشرافیت دولتمردان گلایه کردیم، آن روز که مافیای واردات تجهیزات پزشکی گفتیم، آن روز که از زمین خواری، تخریب جنگلها و باغات شهرها، بویژه در تهران، مشهد و شیراز گفتیم و کاشت برج های چندصد میلیاردی عده ای خاص به جای آن درخت ها. آنروزها که از فساد و انحراف شدید نقدینگی در بانکها گفتیم و از حیف و میل بیت المال در پروژه های بانکی و آنروز که از بی عدالتی ها و ضعف های نظام سلامت گفتیم و بسیاری موضوعات حساس دیگر .... در تمام این برنامه ها، بعد از خداوند قادر متعال، مهدی فرجی، مدیر شجاع شبکه یک سیما، اصلی ترین حامی ثریا بود در برابر هجمه ها. مدیری که تا ۲ نیمه شب ثریا را و اکثر برنامه‌های زنده ی شبانه اش را دنبال می کرد تا بتواند حمایت کند از آنها.
او ضربه گیر خوبی بود در مقابل هجمه های زیاده خواهان در سه سال گذشته و در دولتهای مختلف. ضربه هایی که به راحتی می توانند برنامه های چالشی را تعطیل کنند و یا به برنامه هایی بی خاصیت تبدیلشان کنند... گاهی تا چند هفته بعد از پخش یک برنامه ی انتقادی ثریا او درگیر نامه نگاری ها و جلسات و حتی توهین های برخی مسوولین بی ظرفیت بود، اما در عین حال به خاطر همان برنامه تماس می گرفت و تشکر ویژه می کرد از بچه های ثریا و می گفت: "برنامه عالی و کارشناسی بود و من دفاع می کنم و وظیفه رسانه دفاع از حقوق مردم و پیگیری آرمانهاست." حتی گاهی اوقات مسوولینی که در برنامه نقد می شدند از دوستان قدیمی اش بودند و یا گاهی اسپانسر مالی برخی سریالها و سایر برنامه های شبکه در ثریا مورد نقد قرار می گرفت، اما او وقتی نگاه کارشناسی و منطبق بر پژوهش بچه های ثریا را می دید مانع نقد نمی شد و دفاع می کرد. همین منوال برای برنامه های دیگری هم در شبکه یک اتفاق افتاده بود که او مردانه مقاومت می کرد حتی یک بار دادگاهی هم شد که به خیر گذشت! این حمایت ها روحیه بچه های ثریا و سایر برنامه های جدی را مضاعف می کرد. البته او اگر نقصی هم در برنامه ای می دید بسیار دوستانه و محترمانه تذکر می داد تا اصلاحش کنیم. همین رفتار اخلاقی او باعث محبوبیتش در میان اهالی شبکه یک سیما بود.
اعتماد او به یک تیم جوان در برنامه سازی برای تلویزیون، برنامه ثریا را ایجاد کرد. مهدی فرجی در این سه سال همیشه متواضعانه خود را عضوی از تیم و بچه های ثریا می دانست و قدم به قدم به رشد ثریا کمک کرد، گاهی حتی با برخی مدیرانش چالش می کرد تا ثریا آسیب نبیند. او پس از ثریا برنامه مصیر را هم با همان الگو با تیم جوان دیگری آغاز کرد که در آغاز راهش موفق بوده است... اینها را گفتم که بدانید در این ساختار بروکراتیک و سنگین صدا و سیما به این راحتی ها و بدون کمک مدیران شجاع، نمی توان یک برنامه ی آرمانگرا به صورت هفتگی تولید و پخش کرد. ساختاری که البته قرار است به مدد مدیران پرانگیزه ی آقای سرافراز و آقای پورمحمدی، چابک تر و کاراتر بشود ان شالله و راه ورود نیروهای باانگیزه و تازه نفس هموارتر.
اینها که گفتم به معنی بی نقص بودن برنامه ثریا نیست که ما هنوز در آغاز راهیم و ضعف های بسیار داریم. همچنین این نوشته به معنی بی نقص بودن دوران مدیریت مهدی فرجی هم نیست که همانطور که گفتم حقیر بیشترین نقدها را به برخی برنامه ها و شیوه های تامین مالی و تبلیغات زدگی برنامه های اسپانسری، برنامه های سفارشی و مشارکتی، هنرپیشه زدگی برخی شوهای تلویزیونی و... داشته و دارم (که البته برخی از آنها در اختیار مدیر شبکه هم نبود). اما برایند کار ایشان را بسیار مثبت و تلاششان را حقیقتا مجاهدانه دیدم. او مدیری بود، ارزشی و غیر حزبی و غیر جناحی – و باور کنید در این مدت متوجه علایق سیاسی اش نشدم – او تمام سطوح سازمان را از تهیه کنندگی تا مدیر گروهی و مدیر شبکه ای را پله پله طی کرده بود و حقیقتا در این مسیر به پختگی رسیده بود.
او کمک کرد که در این جنگ اقتصادی تمام عیار دشمن، شبکه یک نقش جدی در مطالبه مسائل و مشکلات اقتصادی مردم داشته باشد، برنامه های مناظره، پایش، حرف حساب، سرزمین ما و برخی سریالهایی که مثل «پرده نشین» در این اواخر به موضوع مفاسد اقتصادی ورود خوبی داشتند نشانه‌های خوبی بود که شبکه ملی را از شبکه ای محافظه کار و مجیزگو به سمت شبکه ای آرمانگرا با نقدهای کارشناسانه و تحلیلی از مسوولان کشور سوق می داد که البته هنوز تا نقطه مطلوب رسیدن به «شبکه ای ملی در تراز انقلاب اسلامی» فاصله های بسیار زیادی مانده است، که امیدوارم مدیر جدید شبکه یک که فردی انقلابی و متدین است بتواند این پرچم را با سرعت بیشتری بالا ببرد. مدیر جدید البته راه سخت تری در پیش دارد که امیدوارم موفق تر از مهدی فرجی باشد. چرا که کارهای نکرده زیادی بر روی زمین مانده است و مطالبه مردم هم برای تحول بیشتر از پیش شده است.
پی نوشت۱ : دوشنبه شب مراسمی غیر رسمی، در تقدیر از آقای فرجی به همت تهیه کنندگان و هنرمندان شبکه یک در فرهنگسرای رسانه برگزار شد که مدیر جدید شبکه (آقای احسانی) هم یکی از بانیان اصلی اش بود و این سنت حسنه ای بود که نشان می داد فضای این دو مدیر بسیار صمیمی است و تغییرات مدیریتی بدون دلخوری صورت می گیرد و هدف همه ارتقای رسانه ی ملی در این نبرد رسانه ای است. برایم جالب بود که مهدی فرجی در این جلسه در ابتدای سخنانش، از همه مردم ایران عذرخواهی و طلب حلالیت کرد به خاطر کم کاری ها و ضعف های احتمالی اش در این مسولیت خطیر.
پی نوشت ۲: معمولا برای بچه های جزب اللهی تعریف کردن از یک مدیر فرهنگی خیلی سخت است و گاهی محال. اما امر به معروف و نهی از منکر حکم می کند اگر مدیری در مجموع عملکرد خوبی داشت بر نفسمان غلبه کنیم و پز همیشه منتقد بودن را کنار بزنیم تا خوبی ها بیشتر شود و بدیها مجال تکثیر نیابند. باور کنید برخی مدیران ارزشی سیما را تمجیدها و تشویق های شبه روشنفکران هنرمند، کم کم استحاله کرده است و در این استحاله، سکوت و کوتاهی نیروهای ارزشی در «نقد درست کارهای غلط و تمجید به موقع از کارهای خوب» بی تاثیر نبوده است. (تاکید می کنم هر دویش با هم لازم است). روشنفکرها خوب یادگرفته اند که چگونه مدیران ارزشی را دوره کرده و از راه به در کنند. مدیران غیر ارزشی که دیگر جای خود دارند.
منبع: فارس
∎
این مطلب را در تقدیر از مردی می نویسم که در شکل گیری و ماندگاری ثریا و بسیاری از برنامه های خوب دیگر نقش اساسی داشت. مدیری که شجاع بود و انقلابی. در دوران مدیریتش شاید، بنده تندترین و بیشترین نقدها را در خصوص برخی از برنامه ها و سریال های شبکه خطاب به او گفته باشم در جلسات خصوصی و عمومی و او در مقابل، نه تنها هرگز ناراحت نشد، بلکه بیشترین حمایت‌ها را از ثریا داشت.
ساخت سریال های سه گانه پایتخت، معراجی ها، پرده نشین، مدینه، زیر تیغ، کیف انگلیسی، صاحبدلان، مدار صفر درجه، میوه ممنوعه و .... همچنین مستندهایی نظیر مستند کم نظیر آخرین روزهای زمستان، رو در رو با شیطان، هفت دقیقه تا تل آویو و.... حاصل مدیریت او و همکارانش بوده است.
در مدت مدیریتش نمی توانستم چیزی بنویسم در تقدیر از این مدیر پرتلاش، متواضع و شجاع. اما حالا که رفته است راحت می نویسم از او، یعنی بی انصافی می دانم اگر ننویسم که در پشت صحنه ثریا چه گذشت در این سالها. از مردی که در مقابل هجمه ها و فشارهای شدیدی که برخی سیاسیون کم تحمل و یا گروهی از رانتخواران علیه ثریا به راه می انداختند مردانه مقاومت می کرد و حتی در موارد زیادی فشارها را اصلا به ما منتقل هم نمی کرد تا کند نشویم و کم نیاوریم. فشارها و انتقاداتی که در این سه سال بعضا از بالاترین مسوول دستگاه اجرایی کشور تا چندین وزیر کابینه در دولتهای دهم و یازدهم و یا برخی قشرهای پرنفوذ و سازمانها و ارگانهای همیشه حق به جانب، علیه برنامه ها و مستندهای ثریا به راه می انداختند، بارها و بارها می توانست ثریا را به تعطیلی بکشاند اما او صبورانه از حرف حق و حقوق مردم و آرمانهای رهبری دفاع کرد و از ثریا مثل فرزندش مراقبت نمود.
از نزدیک شاهد بودم که او مدافع مردم بود. مدافع آرمانهای انقلاب. حتی اگر عده ای از صاحبان قدرت و ثروت هجمه کنند. اینها را سربسته می گویم، که هنوز هم نمی شود خیلی هایش را باز کرد: آنروز که از تعطیلی نساجی مازندران و بیست ماه حقوق نگرفتن کارگرانش گفتیم و عده ای برآشفتند، آنگاه که از محرومیت و مظلومیت سیستان گفتیم و او مجوز پخش مستند «ماهی‌ها در سکوت می‌میرند» را صادر کرد، آن روز که از رانت‌های چند هزار میلیاردی برخی پتروشیمی‌ها در اثر گرفتن گاز به قیمت مفت گفتیم و هجمه کردند، آن روز که از برخی کم توجهی‌ها در حراست از حقوق هسته‌ای ملت ایران گفتیم و برخی مسوولین ناراحت شدند، آن روز که از عدم شفافیت و فسادهای صاحبان قدرت و ثروت گفتیم، آن روز که از طغیان طبقه مرفه و اشرافیت دولتمردان گلایه کردیم، آن روز که مافیای واردات تجهیزات پزشکی گفتیم، آن روز که از زمین خواری، تخریب جنگلها و باغات شهرها، بویژه در تهران، مشهد و شیراز گفتیم و کاشت برج های چندصد میلیاردی عده ای خاص به جای آن درخت ها. آنروزها که از فساد و انحراف شدید نقدینگی در بانکها گفتیم و از حیف و میل بیت المال در پروژه های بانکی و آنروز که از بی عدالتی ها و ضعف های نظام سلامت گفتیم و بسیاری موضوعات حساس دیگر .... در تمام این برنامه ها، بعد از خداوند قادر متعال، مهدی فرجی، مدیر شجاع شبکه یک سیما، اصلی ترین حامی ثریا بود در برابر هجمه ها. مدیری که تا ۲ نیمه شب ثریا را و اکثر برنامه‌های زنده ی شبانه اش را دنبال می کرد تا بتواند حمایت کند از آنها.
او ضربه گیر خوبی بود در مقابل هجمه های زیاده خواهان در سه سال گذشته و در دولتهای مختلف. ضربه هایی که به راحتی می توانند برنامه های چالشی را تعطیل کنند و یا به برنامه هایی بی خاصیت تبدیلشان کنند... گاهی تا چند هفته بعد از پخش یک برنامه ی انتقادی ثریا او درگیر نامه نگاری ها و جلسات و حتی توهین های برخی مسوولین بی ظرفیت بود، اما در عین حال به خاطر همان برنامه تماس می گرفت و تشکر ویژه می کرد از بچه های ثریا و می گفت: "برنامه عالی و کارشناسی بود و من دفاع می کنم و وظیفه رسانه دفاع از حقوق مردم و پیگیری آرمانهاست." حتی گاهی اوقات مسوولینی که در برنامه نقد می شدند از دوستان قدیمی اش بودند و یا گاهی اسپانسر مالی برخی سریالها و سایر برنامه های شبکه در ثریا مورد نقد قرار می گرفت، اما او وقتی نگاه کارشناسی و منطبق بر پژوهش بچه های ثریا را می دید مانع نقد نمی شد و دفاع می کرد. همین منوال برای برنامه های دیگری هم در شبکه یک اتفاق افتاده بود که او مردانه مقاومت می کرد حتی یک بار دادگاهی هم شد که به خیر گذشت! این حمایت ها روحیه بچه های ثریا و سایر برنامه های جدی را مضاعف می کرد. البته او اگر نقصی هم در برنامه ای می دید بسیار دوستانه و محترمانه تذکر می داد تا اصلاحش کنیم. همین رفتار اخلاقی او باعث محبوبیتش در میان اهالی شبکه یک سیما بود.
اعتماد او به یک تیم جوان در برنامه سازی برای تلویزیون، برنامه ثریا را ایجاد کرد. مهدی فرجی در این سه سال همیشه متواضعانه خود را عضوی از تیم و بچه های ثریا می دانست و قدم به قدم به رشد ثریا کمک کرد، گاهی حتی با برخی مدیرانش چالش می کرد تا ثریا آسیب نبیند. او پس از ثریا برنامه مصیر را هم با همان الگو با تیم جوان دیگری آغاز کرد که در آغاز راهش موفق بوده است... اینها را گفتم که بدانید در این ساختار بروکراتیک و سنگین صدا و سیما به این راحتی ها و بدون کمک مدیران شجاع، نمی توان یک برنامه ی آرمانگرا به صورت هفتگی تولید و پخش کرد. ساختاری که البته قرار است به مدد مدیران پرانگیزه ی آقای سرافراز و آقای پورمحمدی، چابک تر و کاراتر بشود ان شالله و راه ورود نیروهای باانگیزه و تازه نفس هموارتر.
اینها که گفتم به معنی بی نقص بودن برنامه ثریا نیست که ما هنوز در آغاز راهیم و ضعف های بسیار داریم. همچنین این نوشته به معنی بی نقص بودن دوران مدیریت مهدی فرجی هم نیست که همانطور که گفتم حقیر بیشترین نقدها را به برخی برنامه ها و شیوه های تامین مالی و تبلیغات زدگی برنامه های اسپانسری، برنامه های سفارشی و مشارکتی، هنرپیشه زدگی برخی شوهای تلویزیونی و... داشته و دارم (که البته برخی از آنها در اختیار مدیر شبکه هم نبود). اما برایند کار ایشان را بسیار مثبت و تلاششان را حقیقتا مجاهدانه دیدم. او مدیری بود، ارزشی و غیر حزبی و غیر جناحی – و باور کنید در این مدت متوجه علایق سیاسی اش نشدم – او تمام سطوح سازمان را از تهیه کنندگی تا مدیر گروهی و مدیر شبکه ای را پله پله طی کرده بود و حقیقتا در این مسیر به پختگی رسیده بود.
او کمک کرد که در این جنگ اقتصادی تمام عیار دشمن، شبکه یک نقش جدی در مطالبه مسائل و مشکلات اقتصادی مردم داشته باشد، برنامه های مناظره، پایش، حرف حساب، سرزمین ما و برخی سریالهایی که مثل «پرده نشین» در این اواخر به موضوع مفاسد اقتصادی ورود خوبی داشتند نشانه‌های خوبی بود که شبکه ملی را از شبکه ای محافظه کار و مجیزگو به سمت شبکه ای آرمانگرا با نقدهای کارشناسانه و تحلیلی از مسوولان کشور سوق می داد که البته هنوز تا نقطه مطلوب رسیدن به «شبکه ای ملی در تراز انقلاب اسلامی» فاصله های بسیار زیادی مانده است، که امیدوارم مدیر جدید شبکه یک که فردی انقلابی و متدین است بتواند این پرچم را با سرعت بیشتری بالا ببرد. مدیر جدید البته راه سخت تری در پیش دارد که امیدوارم موفق تر از مهدی فرجی باشد. چرا که کارهای نکرده زیادی بر روی زمین مانده است و مطالبه مردم هم برای تحول بیشتر از پیش شده است.
پی نوشت۱ : دوشنبه شب مراسمی غیر رسمی، در تقدیر از آقای فرجی به همت تهیه کنندگان و هنرمندان شبکه یک در فرهنگسرای رسانه برگزار شد که مدیر جدید شبکه (آقای احسانی) هم یکی از بانیان اصلی اش بود و این سنت حسنه ای بود که نشان می داد فضای این دو مدیر بسیار صمیمی است و تغییرات مدیریتی بدون دلخوری صورت می گیرد و هدف همه ارتقای رسانه ی ملی در این نبرد رسانه ای است. برایم جالب بود که مهدی فرجی در این جلسه در ابتدای سخنانش، از همه مردم ایران عذرخواهی و طلب حلالیت کرد به خاطر کم کاری ها و ضعف های احتمالی اش در این مسولیت خطیر.
پی نوشت ۲: معمولا برای بچه های جزب اللهی تعریف کردن از یک مدیر فرهنگی خیلی سخت است و گاهی محال. اما امر به معروف و نهی از منکر حکم می کند اگر مدیری در مجموع عملکرد خوبی داشت بر نفسمان غلبه کنیم و پز همیشه منتقد بودن را کنار بزنیم تا خوبی ها بیشتر شود و بدیها مجال تکثیر نیابند. باور کنید برخی مدیران ارزشی سیما را تمجیدها و تشویق های شبه روشنفکران هنرمند، کم کم استحاله کرده است و در این استحاله، سکوت و کوتاهی نیروهای ارزشی در «نقد درست کارهای غلط و تمجید به موقع از کارهای خوب» بی تاثیر نبوده است. (تاکید می کنم هر دویش با هم لازم است). روشنفکرها خوب یادگرفته اند که چگونه مدیران ارزشی را دوره کرده و از راه به در کنند. مدیران غیر ارزشی که دیگر جای خود دارند.
منبع: فارس
نظر شما