به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، چالش‌آفرینی‌های ترامپ تمامی ندارد. نه‌تنها برای ایران، سوریه و ترکیه و نه‌تنها برای روس‌ها و چینی‌ها و حتی متحدان اروپایی آمریکا، که حالا مردم آمریکا هم با چالش مواجهند. سخنرانی شب گذشته ترامپ را ببینید، لب به سخن می‌گشاید و با بیان اینکه خود بهترین رئیس‌جمهور تاریخ آمریکاست از بهبود شرایط اقتصادی این کشور سخن می‌گوید؛ اظهاراتی که بلافاصله با خنده حضار مواجه می‌شود، واکنش توام با تمسخری که از سوی سران کشورها به ترامپ و اظهاراتش صورت گرفت. رئیس‌جمهور آمریکا البته می‌گوید انتظار این واکنش را ندارد ولی مسیر خود را ادامه می‌دهد و آنقدر عجیب و غریب‌گویی‌ها را ادامه می‌دهد که خنده‌ها دوباره تکرار می‌شود. ترامپ در سخنرانی دیشب خود تندی‌ها را نسبت به ایران تکرار کرد.
در همین راستا دیاکو حسینی، عضو ارشد مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری، با اشاره به اظهارات رئیس‌جمهور آمریکا در مجمع عمومی سازمان‌ملل به «فرهیختگان» گفت: «ترامپ طبق همان روالی که از قبل پیش گرفته بود در سخنرانی مجمع عمومی سازمان‌ملل نیز همان اتهامات قبلی‌اش را علیه ایران تکرار کرد و روزنه‌های گشایش احتمالی روابط ایران و آمریکا را تنگ‌تر از گذشته کرد.»
این کارشناس مسائل بین‌الملل تاکید کرد: «ادبیاتی که ترامپ به‌کار می‌برد به‌حدی ناپخته است که برای ما شکی نمی‌گذارد که این عبارات دستپخت گروه‌های تندروی نزدیک به دولت ترامپ است که در گذشته هم چنین ادبیاتی را به‌صورت یکجانبه و قلدرمآبانه علیه سایر کشورها به‌کار برده‌اند.»
حسینی همچنین افزود: «من فکر می‌کنم احتمالا ترامپ بعد از ناامید شدن از دیدار روحانی در نیویورک تصمیم گرفت از همان ادبیات قلدرمآبانه خود استفاده کند و فضا را به‌سمتی ببرد که به‌زعم خود باعث افزایش فشارهای سیاسی علیه ایران پیش از سخنرانی روحانی شود که البته روحانی جواب‌های قاطعی را به ادعاها و اظهارات رئیس‌جمهور آمریکا داد.»
وی با اشاره به ادعای ترامپ مبنی‌بر کاهش فروش نفت ایران و ادعای قبلی وی مبنی‌بر توقف فروش نفت ایران که پیش از این با پاسخ رئیس‌جمهور کشورمان مواجه شده بود نیز تصریح کرد: «به‌نظر من آمریکایی‌ها اگر در برخورد با ایران واقع‌بین هم نباشند حتما با واقعیات روبه‌رو خواهند شد؛ به این معنا که یا باید خودشان واقع‌بین باشند یا واقعیت بر آنها تحمیل خواهد شد.»
این کارشناس ارشد مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری تاکید کرد: «دررابطه با تحریم‌ها امکان خیلی کمی وجود دارد که آرزوی دولت آمریکا مبنی‌بر به صفر رساندن فروش نفت ایران محقق و به واقعیت تبدیل شود. این را به‌تدریج دولت آمریکا متوجه شده که توانایی توقف فروش نفت ایران را نخواهد داشت و از این رو تمام تلاش خود را در راستای کاهش فروش نفت ایران خواهد کرد. از این رو فکر نمی‌کنم این اظهارات به‌معنای عقب‌نشینی دولت آمریکا باشد، این به این معناست که آمریکا به بخشی از واقعیت‌های مربوط به محدودیت تحریم‌ها پی برده و باید ببینیم چه زمانی پی خواهند برد که تحریم‌ها آن تاثیری را که آمریکا تصور می‌کند بر ایران نخواهد داشت و هرگز منجر به تن دادن ایران به خواسته‌های زورگویانه آنان نخواهد شد.»
حسینی همچنین با اشاره به خروج ترامپ از برجام و اظهارات وی درباره شورای حقوق بشر سازمان‌ملل و زیر سوال بردن این نهاد حقوقی بین‌المللی درباره تاثیر این قبیل اقدامات و مواضع بر وجهه آمریکا گفت: «خیلی از کشورها مطلقا مایل به شنیدن این نوع ادبیات و اظهاراتی از این دست نیستند، چون این را می‌دانند که این نحوه برخورد آمریکا نه‌فقط به ایران که به سلسله‌ای از روابط بین‌المللی آسیب خواهد زد و می‌تواند منجر به صدمات جدی‌تری بر ارزش‌ها و مقررات بین‌المللی باشد و به‌نحوی گریبان آنها را هم در آینده و موضوعات مختلف بگیرد.»
وی با تاکید بر اینکه با این اوصاف کشورهای بسیار اندکی هستند که از چنین ادبیاتی حمایت می‌کنند، ادامه داد: «این برخورد آمریکا با مناسبات و قواعد بین‌المللی فصل تازه‌ای در نوع نگاه ایالات متحده نسبت به مسائل جهانی است که در 70 سال گذشته کاملا بی‌سابقه به شمار می‌آید.»
این کارشناس مسائل بین‌الملل تصریح کرد: «ماحصل این رفتار به‌گونه‌ای خواهد بود که حتی اگر دولت ترامپ به‌زودی از قدرت کنار رود و جای وی را در سال 2020 یک رئیس‌جمهور دموکرات و متعهد به قواعد بین‌المللی بگیرد بازهم این استنباط را در جهان ایجاد خواهد کرد که دنیا باید به یک استقلال عمل نسبت به آمریکا برسد و نوعی نظم نوین جهانی را که بیشتر عادلانه و کمتر وابسته به ایالات متحده است طراحی بکند.»
حسینی در توضیح این بخش از گفته‌های خود خاطرنشان کرد: «مقصود این نیست که از همین فردا به نظم جهانی یادشده خواهیم رسید، اما آمریکای ترامپ نشان داد که فکرکردن به یک نظم جهانی بهتر و باثبات‌تر، یک ضرورت است و این احتمال وجود دارد که به‌تدریج و در گذر زمان، نوعی کمپین جدید میان غالب کشورها برای رسیدن به یک نظم جهانی بهتر شکل گیرد.»
عضو مرکز بررسی‌های استراتژیک نهاد ریاست‌جمهوری یادآور شد: «متاسفانه ایالات متحده با وجود آنچه از آن به‌عنوان افول تدریجی آمریکا یاد می‌شود، هنوز قوی‌ترین کشور جهان است و هزینه‌های کوتاه‌مدت بسیار کمی را بابت این ساختارشکنی‌ها، زورگویی‌ها و یکجانبه‌گرایی‌ها پرداخت می‌کند.»
وی افزود: «علم به همین موضوع است که باعث شده دولت آمریکا چندان به این هزینه‌ها توجه نکند؛ اما مشکل آنها این است که نگاه روشنی نسبت به آینده ندارند و نمی‌توانند چشم‌انداز این رفتار‌ها را به‌درستی مشاهده کنند؛ در نتیجه متوجه نیستند که هزینه‌های بلندمدت چنین رفتاری می‌تواند برای آمریکا بسیار سنگین باشد؛ اگرچه در کوتاه‌مدت این هزینه‌ها چندان به چشم نیاید.»
نظر شما