مجله مهر: پای انسانیت که وسط باشد دیگر خبری از نژاد، قومیت یا ملیت نیست. برای همین هم می‌توان گفت که تروریسم در هر جای جهان که باشد محکوم است. حالا می‌خواهد از سلاخی و کشتار همیشگی مردم خاورمیانه باشد یا بر هم خوردن ثبات و آرامش همیشگی اروپائیان با کشتار بی‌رحمانه عده‌ای در کنسرت پاریس و منچستر! اما این قاعده انگار برای خیلی‌ها متفاوت است. آن‌هایی که از یک جایی به بعد شاید خودشان هم ندانند که پسِ افکارشان در برخورد با مقوله‌ای مثل «انسانیت» بعضی‌ها را آدم می‌بینند و بعضی دیگر را آدم‌تر!

همین یکی دو سال قبل بود که حمله وحشیانه داعش به یک کنسرت در پاریس، کشته‌های زیادی را برجای گذاشت. اتفاقی که ابراز همدردی مردم در جهان را با خود به همراه داشت؛ حتی ایرانی‌ها هم به دنبال این اتفاق تلخ با وجود کشتار جمعی هر روزه در خاورمیانه برای ابراز همدردی با قربانیان حادثه پاریس مقابل سفارت این کشور جمع شدند و برای «قد بلندای خوشتیپ و باحال» شمع روشن کردند. اما بعد از اتفاقات تلخ عملیات تروریستی اهواز و کشته شدن ۲۴نفر از ایرانیان شاید خیلی از هموطنانمان منتظر ابراز همدردی مردم در سراسر دنیا بودند. اتفاقی که با تحریف ناجوانمردانه رسانه‌های خارجی هم رو به رو شد.

متاسفانه رسانه‌های بین‌المللی حتی از استفاده عبارت «حمله تروریستی» هم ابا کردند و آن را فقط یک «حمله مسلحانه» دانستند! اما باز با این حال بودند کشور‌هایی مثل لبنان، نیجریه و میانمار که مردمانش برای همدردی با کشته شدگان اهواز در ایران شمع روشن کردند این در حالی بود که خبری از همدردی مردم اروپا با قربانیان حمله تروریستی اهواز نبود. انگار کسی از «قدبلندای خوشتیپ و باحال» از ۲۴ کشته حمله تروریستی ایران خبر نداشت. کسی برای ما شمعی روشن نکرده بود...