به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، هنرمندان دلسوز، متعهد و دغدغه‌مند باردیگر ثابت کردند همیشه در بزنگاه‌های تاریخی و موقعیت‌های مهم و حساس اجتماعی طرف مردم ایستاده‌اند و حرف دل آنها را می‌زنند. نکته مهم در این خصوص وجود یک روحیه مشترک ملی است و همه هنرمندان فارغ از هر سلیقه گرایش و نگاه سیاسی و جناحی، این حادثه تلخ و تروریستی را محکوم کردند و نشان دادند در برابر دشمن و هر حرکت و نیت بدخواهانه و مبتنی بر خباثت، بخوبی فعل اتحاد و همدلی و همبستگی را صرف می‌کنند.

ضمن این‌که اعلام موضع پررنگ هنرمندان هنگام چنین حوادث و رخدادهایی باتوجه به وجه شهرت و اعتبار و محبوبیت آنها نزد مردم اثرات مثبت بیشتری هم در روحیه جامعه خواهد داشت. به همین مناسبت هم سراغ برخی واکنش‌های هنرمندان و اهل سینما درباره حادثه تروریستی اخیر رفتیم و هم گپ و گفتی با علی دهکردی، رئیس انجمن بازیگران در این خصوص داشتیم، هنرمندی که در مقام بازیگر هم فیلم مشهوری در همین مایه‌های تروریستی و امنیتی در کارنامه دارد: «روز شیطان» ساخته بهروز افخمی و محصول 1373.

حادثه تروریستی اخیر در اهواز، بازتاب‌های زیادی در جامعه بویژه در رسانه‌ها و فضای مجازی داشت و ما شاهد یک همبستگی و وفاق ملی در واکنش به این اتفاق تلخ بودیم. چقدر هنرمندان و بویژه اهالی سینما و خاصه بازیگران می‌توانند در چنین حوادثی همراه و در کنار مردم باشند؟

وقتی که صحبت از وطن و کشور و ایران می‌شود، ما باید تمام اختلافات شخصی و تفاوت سلیقه‌ها را کنار بگذاریم و در کنار هم یک پیکره واحد باشیم. در این تعریف هیچ‌فرقی میان من بازیگر، پزشک، سرباز، کارگر و... نیست. آن کسانی که در این حوادث آسیب می‌بینند، همه خواهر و برادر و هموطن ما هستند. فکر می‌کنم این همراهی و همدردی با مردم، کمترین و کوچک‌ترین کاری است که ما فعالان سینما، تئاتر و تلویزیون می‌توانیم در قبال این وقایع داشته باشیم. بلکه تسلی‌خاطری برای بازماندگان و آسیب دیدگان این قبیل اتفاقات باشیم.

به عنوان رئیس انجمن بازیگران موضع خودتان نسبت به این حوادث و حرکت‌ها چیست؟

خانه سینما نامه و بیانیه‌ای به مناسبت این اتفاق منتشر کرد که فکر می‌کنم این حرف همه سینماگران کشورمان است. اما من خودم هم واقعا فکر می‌کنم وقتی خبر این حادثه را شنیدم، خراشی به قلبم افتاد و تمام این دو روز را در بهت و انبوه و غم بودیم. ای کاش مجال و فرصتی بود که می‌توانستیم کنار هموطنانمان در خوزستان باشیم تا به شهدای این اتفاق احترام بگذاریم. واقعا زبان در این‌ مواقع قاصر است و هرچه هم که ما تسلیت تسلیت تسلیت بگوییم، واژه کوچکی است در مقابل این اتفاق بزرگی که افتاده است. اما مسلما ترور و تروریسم در هر شکل و لباسی که باشد، چندش آورترین و تلخ ترین و کثیف ترین شکل اختراعات بشر است. امیدوارم جهان از تروریسم، خشونت و جنگ خالی شود.

شما به عنوان بازیگر در فیلم‌هایی مثل روز‌شیطان بازی کرده‌اید که نسبتی موضوعی با چنین حوادث خرابکارانه و تروریستی دارد. با این حال چرا سینمای ایران در مجموع و به جز استتثنائاتی، چندان سراغ بازنمایی این حوادث واقعی و دراماتیک نمی‌رود، بالعکس سطح اول سینمای جهان که استفاده خوبی از رخدادهای واقعی می‌کنند.

مثل همه آدم‌های دیگری که در عرصه فرهنگ فعال هستند، برای خودم هم خیلی تلخ و غم‌انگیز است که به کشور و میهنم انگ تروریست بودن و حمایت از تروریسم می‌چسبانند، اما خود کشور ایران بزرگ‌ترین قربانی تروریسم در طول تاریخ بوده است. اگر شما بدون ملاحظه و نگاه سیاسی و جناحی به آمار موجود در این زمینه نگاه کنید، پی‌می‌برید که ما چقدر شهید ترور در طول انقلاب داریم. اما اصلا از کدام یک از اینها تا به حال فیلم ساخته شده است؟ نه تنها درباره فرد یا افراد ترور شده، بلکه درباره این‌که ایران بزرگ‌ترین قربانی تروریسم است هم هنوز فیلمی ساخته نشده است. منظورم ساخت فیلم با نگاه جهانی است. اگر می‌خواهید چیزی را به جهان ارائه و ثابت کنید، ناچارید زبان جهانی داشته باشید. یک بیانیه داخلی و سخنرانی محفلی در شهر و روستا، در همان محدوده ارزش و احترام دارد. وقتی من می‌آیم به هموطنانم تسلیت می‌گویم، در حوزه همین قومیت خودم جواب می‌دهد. اما اگر می‌خواهم به جهان پاسخگو باشیم، باید به زبان جهانی حرف بزنیم. سینمای ما درباره مظلومیت ایران و ظلم‌هایی که در حق وطن ما شده، هنوز نتوانسته با زبان بین‌المللی با جهان حرف بزند. ما در مورد خیلی از بخش‌های فرهنگی، اجتماعی و انسانی کشور توانسته‌ایم به زبان جهانی دست پیدا کنیم و فیلم‌های ما تا مهم‌ترین جشنواره‌های جهانی رفته و بزرگ‌ترین جایزه‌ها را هم دریافت کرده است. اما متاسفانه درباره بازنمایی مظلومیت‌هایی از این دست، کوتاهی شده است. باید یک سیاستگذاری صحیح و کلان و جدی فارغ از جناح‌بندی درباره این موضوع انجام شود. یعنی من به عنوان مسؤول و سیاستگذار نیایم این سیاست را وضع کنم، اما مسؤولیت فیلم ساختن و تولید اثر را به کسی بسپارم که کارش ضعیف و محفلی است و زبان جهانی ندارد. باید آدم‌هایی که زبان جهانی دارند، وارد این عرصه شوند.

حرف ناگفته‌ای اگر مانده بفرمایید.

باز هم از طرف خودم و همه بازیگران سینمای ایران با تمام وجود و از صمیم قلب، به بازماندگان این حادثه دلخراش تسلیت عرض می‌کنم. می‌دانم یاد و خاطره شهدای این حادثه چه آن کودک خردسال و چه مسن‌ترین فرد شهید، هیچ‌گاه از حافظه فرهنگی و عاطفی ما پاک نخواهد شد.

منبع:جام جم

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه رسانه ها