اسحاق شعبانی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در رشت اظهار داشت: در سال‌های اخیر به‌دلیل وجود برخی موانع و مشکلات از جمله عدم اعطای تسهیلات بانکی مورد نیاز به متقاضیان و کشاورزان، تولید و پرورش ماهیان سرد آبی در مزارع شالیکاری استان گیلان رونق چندانی ندارد.
مدیرکل شیلات گیلان با بیان اینکه حدود 238 هزار هکتار اراضی شالیکاری در این استان وجود دارد افزود: در سال‌های دور و با توجه به اعطای تسهیلات بانکی مورد نیاز، عده‌ای از کشاورزان این خطه پس از برداشت محصول برنج به پرورش ماهی در مزارع خود اقدام می‌کردند.
وی کشت دوم را روشی معمول در استان‌های شمالی به ویژه گیلان و مازندران اعلام کرد و ابراز داشت: این طرح‌های تولیدی در مازندران پس از برداشت محصول برنج بیشتر به سمت کشت انواع صیفی‌جات و در گیلان بیشتر به حوزه پرورش انواع ماهیان سرد آبی گرایش پیدا کرده است.
شعبانی از عدم ادامه پرداخت این‌گونه تسهیلات به کشاورزان سخن گفت و تصریح کرد: یکی از مهم‌ترین موانع اجرای این طرح‌ها، مسائل مالی و اعتباری است زیرا درآمد کشاورزان برای آماده کردن زمین، خرید بچه ماهی و نهاده‌های خوراکی کفاف پرداخت این هزینه‌ها را نمی‌دهد.
وی با اشاره به علاقمندی کشاورزان گیلانی جهت تولید ماهی در زمین‌های شالیکاری عنوان کرد: در سال‌های دور و به دلیل حمایت‌های تسهیلاتی از طرح پرورش ماهی در مزارع شالیکاری و با توجه به ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های موجود، گیلان جایگاه بسیاری خوبی از این حیث در کشور داشت.
مدیرکل شیلات گیلان با بیان اینکه حدود 300 تا 400 تن ماهی در شالیزارهای این استان تولید می‌شد ابراز داشت: کمبود منابع آبی در کشور در کنار توقف اعطای تسهیلات مالی جهت اجرای طرح‌های پرورش ماهی در مزارع برنج موجبات افت جایگاه گیلان در این حوزه را فراهم کرد.
شعبانی رویکرد شیلات استان گیلان برای اجرای چنین طرح‌های تولیدی را بسیار مثبت ارزیابی کرد و اظهار داشت: کشت دوم و پرورش ماهی در مزارع برنج همواره مورد تأکید شیلات استان بوده اما اعتباراتی برای این امر از سازمان برنامه و بودجه کشور اختصاص داده نشده است.
وی برخی از فواید و جنبه‌های مثبت پرورش ماهی در شالیزارهای برنج را برشمرد و بیان داشت: کمک به حاصلخیزی زمین، از بین رفتن علف‌های هرز، مبارزه بیولوژیک با برخی از آفات و جلوگیری از استفاده بی‌رویه کود و سموم شیمیایی از جمله برخی از این فواید مهم هستند.
انتهای پیام/م
∎
نظر شما