شناسهٔ خبر: 28308787 - سرویس بین‌الملل
نسخه قابل چاپ منبع: جماران | لینک خبر

روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود نوشت:

دست رد تولیدکنندگان نفت در جهان به سینه ترامپ/ افول عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس در اوپک

عربستان سعودی و برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس تولید کننده نفت دیگر به تنهایی قدرت تصمیم گیری برای هدایت تولید و در نهایت تعیین قیمت ها را در اختیار خود ندارند و مجبور شدند که به تفاهم هایی با کشورهای تولید کننده خارج از اپک مانند روسیه برسند تا فروپاشی قیمت های را متوقف کرده و ثبات بازار را حفظ کنند.

صاحب‌خبر -

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،  «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در  سرمقاله روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم  به نشست اوپک در الجزایر و رد تهدیدها و درخواست های ترامپ پرداخت و نوشت: نمی دانیم که «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا به نادیده گرفتن اش توسط بزرگترین تولید کنندگان نفت داخل و خارج از سازمان اوپک طی نشست در سطح وزرا که روز گذشته-یکشنبه- در الجزایز برگزار شد و در این نشست تصمیم گرفته شد که با درخواست های گروکشانه وی برای کاهش بهای نفت از طریق افزایش تولید مخالفت شود و میزان تولید را بدون تغییر باقی نگه داشتند، چگونه واکنش نشان می دهد اما بی تردید ایالات متحده آمریکا که پیش از این نماینده ای به نشست های سازمان اوپک در وین یا ژنو می فرستاد تا خواسته های خود را دیکته کند دیگر قادر به این کار نیست و نمی تواند در نهایت قیمت های نفت را در کنترل خود بگیرد و آن را هدایت کند.

ترامپ در توئیتی در حساب شخصی خود در «توئیتر» بار دیگر تهدید کشورهای نفتی حاشیه خلیج فارس را با این گفته اش تکرار کرد که:« ما از کشورهای حاشیه خلیج فارس حمایت می کنیم و بدون ما امنیت ندارند» وی افزود که زمان حمایت«مجانی» که برای چند دهه ادامه یافته است به سر رسیده است.

عربستان سعودی و برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس تولید کننده نفت  دیگر به تنهایی قدرت تصمیم گیری برای هدایت تولید و در نهایت تعیین قیمت ها  را در اختیار خود ندارند و مجبور شدند که به تفاهم هایی با کشورهای تولید کننده خارج از اوپک مانند روسیه برسند تا فروپاشی قیمت های را متوقف کرده و ثبات بازار را حفظ کنند. ما بعید می دانیم که روسیه بزرگترین تولید کننده نفت خارج از سازمان اوپک اجازه دهد به دیکته های رئیس جمهور آمریکا در سایه تنش میان مسکو و واشنگتن و اعمال تحریم های اقتصادی آمریکا بر روسیه تن داده شود.

ترامپ دو ماه پیش  با ملک«سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه عربستان سعودی تماس تلفنی برقرار کرد و از وی خواست که تولید عربستان سعودی را تقریبا دو میلیون بشکه افزایش دهد تا قیمت ها پایین بیاید و هر گونه کمبود در بازار جهانی که در نتیجه غیبت صادرات نفت ایران(2میلیون و 300هزار بشکه در روز) به دلیل محاصره  و تحریم احتمالی آمریکا  علیه این کشور که از چهارم ماه نوامبر آینده آغاز می شود،جبران کند. رئیس جمهور آمریکا همچنین تأکید کرد که پادشاه عربستان سعودی با این درخواست موافقت کرده است.

قیمت نفت در واکنش به تصمیم نشست الجزایر مبنی بر عدم افزایش تولید به بیش از 80 دلار در هر بشکه افزایش یافت و برخی پیش بینی ها حکایت از آن دارد که اگر آمریکا در تحمیل ممنوعیت بر صادرات نفت ایران هر گونه موفقیتی به دست آورد قیمت نفت هر بشکه بیش از 100 دلار می رسد ؛ امری که بر اقتصاد آمریکا و ثبات آن پیش از انتخابات میان دوره ای کنگره آمریکا تأثیر منفی می گذارد و چه بسا به همین دلیل از جمله تصمیم هایی که نشست وزاری نفت اپک و کشورهای تولید مستقل دیگر  اتخاذ کرد برگزاری نشست مشابهی در 11 نوامبر یعنی یک هفته بعد از به جریان افتادن تحریم نفت ایران توسط آمریکا بوده است.

بر اساس آمارها آمریکا روزانه 11 میلیون بشکه نفت تولید می کند و در همین مدت 19 میلیون بشکه نفت مصرف می کند؛ امری که در صورت بالا رفتن قیمت نفت بار سنگینی بر  دوش بودجه این کشور می گذارد؛ امری که باعث می شود ترامپ از بارزترین دستاوردهای اقتصادی اش که به آن افتخار می کند و بر این باور است که سلاح حزبش یعنی حزب جمهوری خواه در انتخابات میان دوره ای کنگره است محروم شود.

سازمان اوپک دیگر به مانند چهار دهه گذشته تصمیم گیرنده در زمینه مهمترین منابع انرژی یعنی نفت و گاز نیست یعنی اینکه دولت های کنونی و آینده آمریکا دیگر نمی توانند از این سازمان و دولت های حاکم بر آن برای افزایش یا کاهش بهای نفت به مقتضای منافع اقتصادی آمریکا و نه منافع و اقتصاد این کشورهای تولید کننده و ملت های آنها استفاده کنند.

ترامپ تا دلش بخواهد توئیت کند و هر چه دلش بخواهد تهدید کند تصمیم مربوط به تولید و قیمت گذاری نفت دیگر در دستش نیست و نشست اخیر الجزایر بهترین و بارزترین دلیل و مدرک در این زمینه است و این اتفاق به چند دلیل رخ داد که مهمترین آن افول نقش همپیمانش آمریکا در خلیج فارس و بروز قدرت نفتی و گازی روسیه و دیپلماسی الجزایر « مستقل» و بازگشت  این کشور به ایفای نقش کارساز در این زمینه پس از غیبتی طولانی و سلطه «ایادی» آمریکا بر سازمان اوپک در طول دو دهه گذشته است.

 

انتهای پیام

نظر شما