خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل - فاطمه دوستدار: «عربستان همچنان به تداوم میانه روی و اعتدال و مبارزه با تندروی و تروریسم پایبند است»، این بخشی از سخنان «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان به مناسبت هشتادو هشتمین روز ملی این کشور است؛ سخنانی که جای تامل و درنگ دارد؛ نه از آن سو که یک مقام ارشد سعودی آن را برزبان رانده است، بلکه از آن رو که آل سعود، خود از حامیان بزرگ تروریسم در منطقه و جهان است.

بن سلمان به گونه از مبارزه با تروریسم سخن می گوید که اگر کسی نداند می اندیشد که عربستان در راس مبارزان با گروه های افراطی و تروریسم قرار دارد؛ درحالی که عربستان نه تنها از حامیان مالی و تسلیحاتی گروه هایی چون القاعده و داعش است، بلکه دستش به خون هزاران بی گناه در یمن، سوریه و عراق آلوده است.

آل سعود همان رژیمی است که با ادعای یک اشتباه تاکتیکی یک اتوبوس از کودکان یمن را هدف قرار می دهد و پس از محکومیت پیاپی کشورها و سران جهان لب به عذرخواهی می گشاید. کشوری که بارها بارها جنگنده هایش به سمت بی گناههان یمنی آتش گشودند و آنها را در خون غرق آلود کردند.

آل سعود همان رژیمی است که دست در دست رژیم صهیونیستی می گذارد و معتقد است که « دشمن دشمن من دوست من است» و در کنار این رژیم و با برقراری روابط پنهانی با سران آن به دنبال ضربه زدن به سوریه و ایران و مقاومت است. آل سعود همان رژیمی است که زمانی که قطر مخالف نظر و رای آن حرکتی انجام داد و از ایران دفاع کرد؛ همه کشورهای متحد خود را ضد دوحه بسیج کرد و روابط با آن را قطع کرد.

آل سعود همان رژیمی است که نه تنها می خواهد در منطقه حرف حرف آن باشد، بلکه در کشورخود نیز اجازه تحرک به مخالفان خود به ویژه شیعیان را نمی دهد. رژیمی که امروز حداقل 150 نفر از علما و ملبغان وهابی را به علت مخالفت با سیاست های آل سعود و بن سلمان در زندان دارد و این تعداد علاوه بر شمار زیادی از شیعیانی است که مسالمت آمیز خواستار اجرای دمکراسی در این کشور هستند.

بن سلمان به گونه ای از واژه «اعتدال» چندین بار در سخنانش استفاده می کند که اگر کسی نداد، می اندیشد که آل سعود اعتدال گرایانه ترین کشور خاورمیانه است و تدابیر اعتدال گرانه در سیاست های خود اتخاذ می کند؛ اما رفتارهای مقامات سعودی با مخالفان خود در عربستان که به اعدام و زندانی های بدون محاکمه منجر می شود، و همچنین رفتارهایش با کشورهای منطقه نشان را نداشتن یک خط میانه رو و اعتدال گرایانه است.

آل سعودی که با ادعای کمک به یک رئیس جمهوری که استعفای خود را داده است، به تشکیل یک ائتلاف عربی برای حمله به کشوری حمله می کند و جنگ را به نقطه اوج می رساند و مردم یمن را به خاک و خون می کشد؛ کجای منطق اعتدال گرایانه جای دارد. آیا به غیراز این است که عربستان می خواهد مرد شماره یک منطقه باشد و برای این هدف خود دست به سمت هرکس دراز می کند و دست به هرعمل ناپسندی می زند.

بن سلمان سخن از مبارزه با افراط گری و تروریسم می کند و می گوید در میان ما جایی برای تندروی و افراطی که می بینم اعتدال را فرومی پاشد، نیست؛ رفتار و کردار آل سعود خود تناقض شدید با سخنان بن سلمان دارد.

بن سلمان می گوید که افراط گرایان از اعتقادات ما برای تحقق اهداف خود استفاده می کند، این سخن بسیار زیبایی است؛ چرا که به واقع تندروها و افراط گرایان از دین اسلام برای اهداف خود استفاده می کنند. آیا «مبلغان سعودی» نبودند که برای دفاع از تروریستهای افراطی به صدور فتواهای عجیب دست زدند و از فتوای «جهاد نکاح» تاسف بارترین فتوایی بود که فتوادهندگان سعودی برآن مانور دادند و حاصل تولد فرزندانی نامشروع و بدون پدر بود.

بن سلمان می گوید که به اصول دین حنیف اسلام پایبند خواهند بود، شاید بتوان گفت پایبندی به دین مبین اسلام بهترین کار برای همه مسلمانان به ویژه عربستان است، اما بن سلمان، اسلام را در وهابیت می بیند؛ فرقه ای که در دهه 12 و 13 قمری به واسطه «محمد بن عبدالوهاب» در نجد متولد شد و امروز می بینیم که ایدئولوژی بسیاری از تروریست ها و افراط گرایان از وهابیت سرچشمه می گیرد. نه از اسلام واقعی، اسلام دین رحمت و مهربانی است و همگان را مهر و دوستی دعوت می کند.

بن سلمان چگونه می خواهد با تروریسم مبارزه کند، درحالی که این کشور از خالقان تروریستهای بزرگی چون بن لادن بوده است؛ بن سلمان که می گوید: اجازه تعدی به حاکمیت کشورمان را نمی دهم؛ پس چگونه پیشتر از این می گوید که «جنگ ضد ایران را به خاک این کشور می کشاند»، پس چرا بن سلمان این مسئله را دخالت در حاکمیت ایران نمی داند.

مقامات سعودی برای مقابله با ایران تاکنون دست حربه ها و ترفندهای زیادی زده اند؛ مسئله «هلال شیعی»، «ایران هراسی»، «موج تشیع سازی ایران از خاورمیانه تا آفریقا» و عبارت های دیگر همه نشان از آن دارد که هدف عربستان در منطقه ایران است و تلاش های زیادی را برای منزوی کردن آن انجام داده است.

وقتی که مقامات سعودی کمک به سوریه را در راستای قطع ارتباط با ایران می دانند و یا دست دوستی به سمت دشمن جهان اسلام یعنی رژیم صهیونیستی می دهند و یا به برخی از کشورهای عربی منطقه اقدامات ضد ایرانی انجام می دهند؛ نشان از ترس وهابیت از شیعه و ترس آل سعود از ایران دارد و می خواهد به جای ایران، کشور شماره یک خاورمیانه باشد.

سخنان روز ملی ولیعهد سعودی، سخنان جالب و تامل برانگیز است، اما تنها سخن است و عملی در کار نیست؛ چرا که هیچ گاه عربستان به دنبال مبارز با تروریسم واقعی نیست، تنها هرکشور و شخصی که با این رژیم و سیاست های آن مخالف باشد و در مقابلش عرض اندام کند، تروریسم و تروریست تلقی می شود./