وی افزود: وقتی درباره حماسه عاشورا سخن می‌گوییم تنها نباید به اتفاقات ده روز اول ماه محرم بسنده کنیم چون همه می‌دانیم که نیمی از حماسه عاشورا پس از واقعه عاشورا رقم خورده است؛ زمانیکه حضرت زینب(س) و حضرت امام سجاد(ع) با سخنان خود، بنی‌امیه را رسوا می‌کنند و کاروان اسرا به شام می‌رسد یزید برای برائت جستن از این واقعه تقصیر را به گردن عبیدالله می‌اندازد. نکته بعدی اینکه اگر امروز عاشورایی وجود دارد و ما هر ساله بابت آن عزاداری می‌کنیم به واسطه خطبه‌های امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) است برای همین باید تمرکز ویژه‌ای به روی این بخش از تاریخ عاشورا داشته باشیم.
کارگردان فیلم «طاووس‌های بی‌پر» تاکید کرد: وقتی از کم کاری در حوزه عاشورا سخن می‌گوییم منظورمان چند فیلمی است که طی چهار دهه گذشته ساخته شده، اما جالب است بدانید حداقل ما چند فیلم با محوریت اتفاقات عاشورا داریم، اما متاسفانه حتی یک کار هم وجود ندارد که به اتفاقات پس از عاشورا اشاره کند، درصورتیکه می‌شد با توجه به این موضوع اوج درام پردازی را در یک کار سینمایی یا تلویزیونی داشت.
مزدآبادی درباره ویژگی‌های درام در یک اثر سینمایی گفت: برای اینکه درام در یک کار سینمایی و تلویزیونی شکل بگیرد، گاهی مواقع کارگردان مجبور می‌شود اتفاقاتی را در داستان لحاظ کند که شاید در عالم واقع رخ نداده باشد (این ویژگی در حوزه کار‌های تاریخی صدق می‌کند که در آن بخشی از تاریخ گذشته روایت می‌شود)، اما در اتفاقات عاشورا هیچ نیازی به درام‌پردازی نیست، چون تک‌تک اتفاقات رخ داده خود درام است. در کلامی تراژدی که در واقعه عاشورا رخ داده به اندازه‌ای عظیم و دردآور است که از شدت آن هرگز کاسته نخواهد شد.
این کارگردان با بیان اینکه عظمت عاشورا، تنها در سینمای داستانی خلاصه نمی‌شود، گفت: وقتی می‌خواهیم کارنامه سینما را در پرداختن به موضوعات عاشورایی ارزیابی کنیم، معمولاً سینمای داستانی پایه اصلی مباحث است. این اتفاق تا حدی طبیعی است، زیرا جذابیت‌های این حوزه چنین اقتضا می‌کند، اما حوزه‌های دیگری نیز در سینما وجود دارد که می‌تواند الهام بخش کار‌های سینمایی باشد. برای مثال به عرصه مستند به ویژه مستند داستانی اشاره می‌کنم که انتظار می‌رود محلی مناسب برای ارائه آثار مرتبط در این حوزه باشد.
وی با تاکید بر اهمیت ژانر مستند در این زمینه اظهار کرد: به عنوان مثال مستند «کربلا، جغرافیای تاریخ» که یکی از کار‌های خوب و فاخر در این حوزه است می‌تواند الگویی برای ساخت این دست کارها باشد. این قبیل کارها، جدا از این‌که نیاز به بودجه‌ای همانند سینمای داستانی ندارند به لحاظ واقع‌نگری هم، ظرفیت‌های بیشتری دارند. در کنار مستند‌های داستانی مستند‌های کوتاه هم با به تصویر کشیدن عظمت این حوزه باید ابزاری در جهت اشاعه فرهنگ عاشورا باشند.
مزدآبادی در پاسخ به این سوال که رایج‌ترین آسیب در حوزه مستند‌های عاشورایی چیست؟ گفت: متاسفانه رایج‌ترین آسیبی که در این زمینه وجود دارد، تصویرگری از مناسک است، البته نشان دادن عزاداری خود نوعی ترویج فرهنگ عاشورا است، به شرطی که برای آن هدف و فیلمنامه در نظر گرفته شود، زیرا اگر قرار باشد تنها عزاداری‌ها را تصویربرداری کنیم، کاری سفارشی خلق کرده‌ایم که هیچگونه تاثیرگذاری ندارد.
این کارگردان با تاکید بر اینکه فیلم عاشورایی، محلی برای کسب منفعت مالی نیست، گفت: آسیبی دیگری که در این زمینه وجود دارد این است که بخواهیم این حوزه را محلی برای کسب درآمد بدانیم. عاشورا درس آزادگی است و قطعاً یک فضای روحانی محل مناسبی برای کسب درآمد نیست. این معضل سالهاست وجود دارد، زیرا متاسفانه در این زمینه نظارت کافی صورت نمی‌گیرد؛ منظورم این نیست که ورود افراد را به این حوزه محدود کنند بلکه در حقیقت نیاز است افرادی به این موضوع بپردازند که عشق واقعی به این امر دارند. بهترین مثال در این زمینه روز واقعه است که کارگردان و نویسنده اثری را خلق کردند که در تاریخ سینمای ایران ماندگار شد.
مزدآبادی در پایان تاکید کرد: نکته مهمی که معمولاً کمتر به آن توجه می‌شود سینمای داستانی کودک است و عموماً ما این حوزه را به عنوان سرگرمی صرف نگاه می‌کنیم، درصورتیکه این حوزه اولین قدمی است که در آن مخاطب آینده پا به سینما می‌گذارند، برای همین اگر در این زمینه کار‌های خوبی تولید شود مطمئناً در آینده ژانرهای فلسفی، دینی و معناگرا مخاطبان بیشتری خواهند داشت و ذائقه کودکان و نوجوان را در همان سنین می‌توان به سمت آثار فاخر متمایل کرد. در این زمینه انیمیشن می‌تواند ابزاری خوب برای رسیدن به این هدف باشد.

گفت‌و‌گو از داود کنشلو

انتهای پیام