رئیس‌جمهوری آمریکا برای دومین بار در افتتاحیه نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی خواهد کرد. اما پیش‌بینی می‌شود مخاطبان بدبین‌تری از سال گذشته در انتظار او هستند.
آواخر هفته گذشته بود که سفیر آمریکا در سازمان ملل محورهای سخنرانی «دونالد ترامپ» را در نشست مجمع عمومی و شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرد. بربنا به گفته «نیکی هیلی» قرار بود ترامپ در این نشست به موضوعات منع اشاعه تسلیحات کشتار جمعی و به طور خاص درباره ایران، حمله شیمیایی به «سرگئی اسکریپال» در انگلیس، استفاده از تسلیحات شیمیایی در سوریه و مذاکره با کره شمالی بپردازد، اما مدت زیادی نگذشت که رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا در توئیتری خلاف آن چه پیش از این اعلام شده بود، نوشت که نشست شورای امنیت به ریاست او درباره ایران خواهد بود. بلومبرگ در همین خصوص نوشته است که این اظهارات ضد و نقیض نشان می‌دهد آشفتگی شدیدی در کاخ سفید حاکم است به طوری که بر سر موضوع یک نشست ساده در خاک امریکا که قرار است امریکایی‌ها خود برگزار کننده آن باشند، اختلاف نظر شدیدی وجود دارد. «جاستین سینک» در بلومبرگ می‌نویسد: «هنوز مشخص نیست که توئیت ترامپ از تغییر رسمی موضوع نشست روز چهارشنبه خبر می دهد یا خیر؛ اما نکته برجسته درباره این پیام این است که نشان می دهد آشفتگی و اختلافات بر سر وسعت موضوع انتخابی همچنان ادامه دارد.»
کاربران توئیتر در واکنش به این آشفتگی نوشته‌اند: «آیا ترامپ برای این نشست با سازمان ملل هماهنگ کرده است؟»
«جان الترمن»، نائب رئیس مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی نیز معتقد است که رهبران جهان در نشست امسال مجمع عمومی سازمان ملل در ظاهر برخورد خوبی با رئیس‌جمهوری آمریکا خواهند داشت، اما عمده‌ی تلاش آنها معطوف به تشکیل ائتلاف‌های گسترده‌ای برای مقابله با ابتکارات و پیشنهادات او در این نشست خواهد بود.
از سوی دیگر پایگاه خبری بیزنس اینسایدر اعلام کرده است که «دونالد ترامپ» به هنگام سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل احتمالا با حضاری بدبین‌تر از سال پیش مواجه می‌شود که به این واقعیت واقفند که دیپلماسی دولت او مبتنی بر گرفتن- و نه دادن- است.
این تارنمای خبری آمریکایی، با اشاره به سخنرانی 26 سپتامبر(4 مهر) ترامپ در نشست مجمع عمومی سازمان در نیویورک نوشت، مواضع خشن و افراطی ترامپ در قبال ایران و شورای حقوق بشر و فلسطین، به تنش در رابطه خوشایند سال 2017آمریکا با سازمان ملل دامن زد. خستگی کشورهای عضو سازمان ملل از سیاست ارعاب و عدم تمایل به مصالحه دولت ترامپ، یکجانبه گرایی این دولت را غیرقابل قبول ساخته است.
ترامپ در سخنرانی سال گذشته در مجمع عمومی سازمان ملل از آمادگی‌اش برای کمک به سازمان ملل به منظور تحقق اهدافش سخن گفت و از همراهی خود با «آنتونیو گوترش»، دبیرکل سازمان ملل، در اجرای برنامه اصلاحات این سازمان خبر داد.
تصور می‌شود این بخش از سخنان سال گذشته ترامپ در سازمان ملل که «همانند رهبران سایر کشورها که همواره کشورشان را در اولویت قرار می‌دهند، من نیز همواه آمریکا را در اولویت قرار می‌دهم و خواهم داد»، بیش از دیگر بخش‌های سخنان او با همکاری بین دولت‌های کشورهای خودکفا و مستقل هماهنگ بود.
ترامپ در نشست امسال مجمع عمومی سازمان ملل با شرکت کنندگانی بدبین تر مواجه می‌شود که به این امر واقفند که دیپلماسی دولت او مبتنی بر گرفتن- و نه دادن- است.
رئیس جمهوری آمریکا در نشست سال گذشته مجمع عمومی، با وجود درخواست نزدیک‌ترین متحدان آمریکا، توافقنامه هسته‌ای ایران موسوم به برجام را رد کرد و از شورای حقوق بشر سازمان ملل نیز سرپیچی کرد و به این ترتیب، دست مجرمان را بازگذاشت. افزون بر این، سرانجام سفارت آمریکا در اسرائیل را از تل آویو به قدس منتقل کرد و اعضای سازمان ملل را به خاطر محکوم کردن این اقدام تهدید کرد. وی همچنین کمک مالی به آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل برای فلسطینی‌ها را متوقف کرد و تصمیم دارد سفارت فلسطین را از واشنگتن منتقل کند.
«جری راسل» که در حساب توئیتری اش خود را فعال مدنی، فارغ التحصیل رشته فلسفه و استاد دانشگاه در روابط بین الملل معرفی کرده نوشته است: «ظاهرا هدف از این نشست دست و پا کردن توجیهی تازه برای آغاز جنگی جدید از سوی امریکاست. در حالی که مطمئنیم قرار نیست کشوری به ما حمله کند، خودمان می خواهیم به کشوری دیگر حمله کنیم. فقط دنبال بهانه ای می گردیم و برای یافتن این بهانه ترامپ نشستی را در شورای امنیت برگزار کرده و ریاستش را هم خودش بر عهده گرفته است.»
به راه انداختن جنگ تجاری با چین، اعلام احتمال خروج از سازمان جهانی تجارت و تهاجم تمام و کمال به دیوان بین المللی کیفری لاهه که بیش از نیمی از اعضای سازمان ملل عضو آن هستند، از دیگر اقدامات ترامپ در سال گذشته است.
«فیل کولن»، فعال مدنی نیز نوشته است: «خدا به داد همه ما برسد. روشن است که شما (ترامپ) همانند جنگ لیبی دنبال بهانه ای برای جنگ با ایران می گردی. بدون این که دلیل واقعی بیاوری تا انجام چنین جنگی را توجیه کنی.» آمریکا این ماه ریاست دوره‌ای شورای امنیت سازمان ملل را به عهده دارد که با توجه به اختلاف نظر اعضا بر سر گنجاندن مساله وضعیت وخیم سیاسی نیکاراگوئه در دستور کار این شورا، هنوز برنامه کاری‌اش مشخص نشده است.
افزون بر این، قرار بود ترامپ ریاست نشست شورای امنیت درباره ایران و فعالیت‌های منطقه‌ای‌اش را به عهده داشته باشد که در حال حاضر قرار است به نشستی با طیف گسترده‌ای از موضوعات از جمله، منع اشاعه تسلیحات کشتار جمعی، پایبندی انگلیس و فرانسه به برجام و... تبدیل شود. ترامپ به این نتیجه رسیده که برگزاری نشستی با محوریت ایران احتمالا تبعات منفی دیپلماتیک به دنبال دارد و بیش از آنکه ایران را منزوی کند، آمریکا را در انزوا قرار می‌دهد.
در هر حال، در صورتی که ترامپ در نشست امسال مجمع عمومی دستور کار مثبت تر و مبتنی بر اهداف مشترک چندجانبه ارایه ندهد، کاهش نفوذ دیپلماتیک و جهانی آمریکا ادامه خواهد یافت.