محققین با همکاری انجمن پیوند سلول های بنیادی خون ساز آمریکا برنامه ای را برای مدیریت سمیت مربوط به کارتی‌سل ‌درمانی مدون کرده اند که رعایت و توجه به آن ها می تواند هم برای بیمار و هم برای مراقبین بیمار موثر باشد.
به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، تقریبا یک سال بعد از تصویب  کارتی‌سل درمانی برای کودکان مبتلا به لوکمیای لنفوبلاستیک حاد(ALL) بوسیله سازمان غذا و داروی آمریکا، محققین دانشگاه تگزاس دستورالعمل های درمانی را برای مدیریت کردن درمان های بالینی سرطان ارائه کرده اند. این دستورالعمل ها حاصل کار کارشناسان صاحب نظر در زمینه های مختلف برای شناسایی نشانه های اولیه از علایم سمیت مربوط به درمان و راه های مدیریت درمان است.
کارتی‌سل  ‌درمانی شامل برداشتن سلول های T بیماران، مهندسی آن ها و برگرداندن مجدد آن ها به بدن و جایی است که مورد حمله سلول های سرطانی قرار گرفته است. سال گذشتهFDA نخستین کارتی‌سل درمانی را برای کودکان و بالغین جوان مبتلا به لوکمیای میلوئید حاد مورد تصویب قرار داد و از آن زمان تحقیقات همواره بدنبال گسترده کردن استفاده از این درمان برای سایر سرطان ها بوده است.
کارتی‌سل ‌درمانی با نرخ پاسخ دهی قابل توجه در بین کودکان و بالغین مبتلا به لوکمیای میلوئید حاد همراه بوده است ولی هنوز هم این ایمنی درمانی سلولی خلاقانه با سمیت منحصربفرد و شدیدی همراه است که با مشکلات قلبی تنفسی و عصبی همراه است. به همین دلیل این درمان جدید نیاز به نظارت های پزشکی چند منظوره متنوع و ایجاد زیر ساخت های بالینی مرتبط برای تضمین نتایج بهینه برای بیماران است. همان طور که  کارتی‌سل ‌درمانی در حال فراگیرتر شدن است، دستورالعمل های درمانی، کارشناسان خبره و آگاه و سایر فاکتورها باید به منظور مدیریت راحت تر سمیت های که بدنبال استفاده از این درمان ایجاد می شود، در دسترس باشد.
در این راستا محققین دانشگاه تگزاس با همکاری انجمن پیوند سلول های بنیادی خون ساز آمریکا برنامه ای را برای مدیریت سمیت مربوط به کارتی‌سل ‌درمانی مدون کرده اند که رعایت و توجه به آن ها می تواند هم برای بیمار و هم برای مراقبین بیمار موثر باشد، این برنامه درمانی به اختصارCARTOX نام دارد. این برنامه بر بیش از 20 پروتکل تحقیقات سلول های افکتور ایمنی فعال و دو درمان مراقبتی استاندارد که در این دانشگاه در دست انجام است نظارت خواهد داشت .
پایان پیام/29