این گفته جسورانه کلر پری، وزیر حمل‌ونقل سابق بریتانیا در کنفرانس تولید وسایل‌نقلیه بدون راننده در سال 1393/۲۰۱۴ بود. اما او از نمونه‌های تولید شده خودروهای بدون راننده گوگل چیزی نگفته بود. او به اتوبوس‌های بدون راننده‌ای اشاره می‌کرد که قرار بود در سیستم حمل‌ونقل عمومی مناطق روستایی شروع به فعالیت کند. در واقع همان موقع که شرکت گوگل روی ساخت خودروهای بدون راننده کار می‌کرد و امیدوار بود در آینده‌ای نه چندان دور، حداقل صد نمونه از این خودروها را به جاده‌ها بفرستد، بریتانیا به تولید اتوبوس‌های بدون راننده می‌اندیشید.

یکی از محققان شرکت مابیلتی تینک‌لب (Mobility Thinklab) می‌گوید خودروهای بدون راننده محدودیت‌هایی دارند که به راحتی نمی‌توانند بر آنها غلبه کرده و باید این رویا را فراموش کنند. با این حال در بریتانیا، اعلام شده است یک شرکت اصلی اتوبوسرانی که البته نام آن فاش نشد، روی فناوری اتوبوس‌های بدون راننده سرمایه‌گذاری کرده و چهار شهر را برای آزمایش این اتوبوس‌ها در نظر گرفته است. در ضمن شرکت سیتی‌موبیل2 (CityMobil2) که بودجه آن از اتحادیه اروپا تامین می‌شود، برنامه‌ای آزمایشی برای سیستم‌های حمل‌ونقل خودکار در سراسر اروپا درنظر گرفته است. این برنامه مینی‌بوس‌هایی را هم شامل می‌شود که قبلا در ایتالیا مورد آزمایش قرار گرفته‌اند.

خودروهای بدون راننده از فناوری‌های مورد علاقه افراد فنی و مشتاق علم است، اما مردم عادی هنوز نمی‌توانند به این فناوری اعتماد کنند. با این حال، اتوبوس‌های بدون راننده می‌تواند آینده زندگی روزمره‌مان را متحول کند. توانایی داشتن سیستم حمل‌ونقل عمومی گسترده و قابل اعتماد که اجباری به استخدام راننده نداشته باشد، هم برای محیط‌زیست و هم برای اقتصاد یک کشور فوایدی عالی دارد.

محققان امیدوارند بتوانند به سیستم حمل‌ونقل عمومی بدون راننده بین سال‌های ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰ جامه عمل بپوشانند.

منبع: quantumrun.com

نادیا زکالوند

جام‌جم