به گزارش خبرنگار ساجد، رزمنده «محمدحسن دانشور» در سال ۱۳۶۴ از شهر ری نامه‌ای به امام خمینی (ره) نوشت.

متن نامه به شرح زیر است:

«بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام به امام زمان (عج) و با عرض سلام به رهبر انقلاب، حضرت آیت الله روح الله الموسوی الخمینی و با سلام به خانواده شهدا و با عرض سلام به رزمندگان اسلام و با عرض سلام به امت شهیدپرور و با عرض سلام به تمامی مسئولین مملکت.

اماما، هم اکنون که من برای شما نامه می‌نویسم، به فکر شما هستم. به خود خداوند قسم می‌خورم که شما بعد از خداوند در قلب من جای دارید نه در دل من.

اماما، هفت سال است که شما آمده‌اید؛ اما یک بار نتوانستم شما را ببینم. خیلی دلم می‌خواهد شما را ببینم و هر کاری هم می‌کنم نمی‌شود. من وقتی خواستم این نامه را بنویسم، اول کتاب سرگذشت‌های ویژه امام خمینی، جلد ۲ را خواندم، وقتی به آنجا رسیدم که نوشته بود: کودکی برای امام نامه نوشته بود و امام هم جواب نامه‌اش را نوشت، تصمیم گرفتم نامه‌ای بنویسم شاید که مورد لطف شما قرار بگیرم.

اماما، من و تمامی رزمندگان از شما متشکریم که خودتان مستقیماً فرماندهی جنگ را می‌کنید. اماما، پدر من معلول ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ است و من فرزند کسی هستم که تمام وجودش پر از علاقه به ائمه اطهار و شما است.

اماما، من در عملیات والفجر ۸ بودم. ناراحتم از این که چرا سالم برگشتم؛ یعنی هنوز من گناهکارم حتماً همین طور هست. هنوز پاک نشده‌ام. اماما! از شما می‌خواهم که برایم دعا کنید تا مقام شهادت را بفهمم و شهید بشوم.

اماما، مرا ببخشید که مزاحم وقت گران قیمت شما شدم. فقط یک مسئله، من دوچرخه‌ای خریدم به قیمت ۷۰۰ تومان و ۲۰۰ تومان خرجش کردم، شد ۹۰۰ تومان؛ چون دوچرخه‌ای دیگر داشتم از آن استفاده نکردم و حدود یک سال و نیم است، خوابیده و بعضی موقع‌ها استفاده می‌کنم، می‌خواستم ببینم خمسش چقدر می‌شود؟ و این پول را کجا بفرستم؟

خداحافظ شما

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

محمد حسن دانشور

۱۳۶۴»

انتهای پیام/ 900