به گزارش ایکنا از قم، نهم محرم سال 61 هجری امام حسین(ع) و یارانش در محاصره نیروهای دشمن قرارگرفتند؛ در این روز دشمن آب را به روی اهل‌بیت امام حسین(ع) و یاران او بسته بود.

راه‌ها همه تحت کنترل بود تا هیچ کس با امام حسین(ع) همراه نشود؛ تهدیدهای سپاه کفر جدی‌تر و حالت تهاجمی آنان به سوی خیمه‌ها بیش‌تر می‌شد؛این روز به دلیل این‌که بر اهل‌بیت(ع) سخت گذشت و شاید یکی از روزهای بسیار سخت و مصیبت‌بار برای خاندان پیامبر(ص) بود، به عنوان تاسوعای حسینی، موردتوجه شیعیان قرار گرفت.

در گزارش‌های تاریخی و مقاتل، گزاره هاو اخبار فراوانی پیرامون شخصیت و جایگاه حضرت عباس(ع) ذکرشده است که مطالعه آن‌ها مخاطبان را به سمت شناخت بیشتر این شخصیت بزرگوار سوق می‌دهد.

حضرت عباس (ع) برخودار از ویژگی‌ها و فضایل فراوانی بود که القاب و کنیه‌های آن حضرت، نشان‌گر برخی از آن هاست. ماه بنی هاشم، از جمال او حکایت دارد. سقای کربلا، از فداکاری عباس (ع) در رساندن آب به اهل بیت(ع) حکایت می‌کند؛ قهرمان علقمه و پرچم‌دار کربلا، شجاعتش را بازگو می‌کند؛ پاسدار حرم، گواه جانبازی او در راه اهل بیت (ع) است.

باب‌الحوایج، شکوه او را نزد خداوند، نشان می‌دهد و سرانجام، عبد صالح، حکایت از عظمت معنوی عباس بن علی (ع) دارد؛ ایشان بزرگ‌مردی است که آزادگی، غیرت و ولایت‌پذیری را باید از او آموخت، چرا که سرو بلند آزادی را بر بام تاریخ کاشت و پرچم صلابت، ایستادگی و شهادت را برای همیشه به اهتزاز درآورد.

زوایای شخصیتی حضرت عباس(ع)

حجت الاسلام والمسلمین سید محمد واعظ موسوی از اساتید حوزه علمیه در همین زمینه در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا گفت: روز تاسوعا منتسب به حضرت عباس (ع) است و ایشان در دودمان امامت از فاطمه بن حِزام مشهور به ام‌البنین دیده به جهان گشود و دارای کنیه ابوالفضل و لقب قمر بنی‌هاشم و صاحب لواء است.

وی افزود: اگرچه ایشان را بیشتر به شجاعت و وفاداری می‌شناسیم اما نباید از شخصیت معنوی، ممتاز و عبادت‌های شبانه ایشان غافل شد، چرا که در 35 سالگی اثر سجده بر پیشانی ایشان ظاهر بود و در محضر پدری عالم و برادرانش تحصیل علم و کمال نموده و به ‌مراتب بالای عرفان دست‌یافته است.

این استاد حوزه علمیه با بیان اینکه بزرگی و عظمت مقام عباس بن علی(ع) به گونه‌ای است که امامان معصوم(ع) در موارد متعدد بر فداکاری‌ها، جانبازی‌ها و عظمت شخصیت آن بزرگوار تأکید فرموده اند، یادآور شد: در روایات تاریخی آمده که امام صادق(ع) در وصف عمویش می‌فرمود: «انَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِيٍّ نافِذَ البَصيرَةِ صُلبَ الإيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِاللّه ِ و أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهيدَا»؛ عموی ما عباس بن علی، بصیرتی نافذ و ایمانی استوار داشت و همراه اباعبدالله جهاد کرد و به نیکویی از امتحان برآمد و شهید شد.

واعظ موسوی ادامه داد: هم‌چنین امام سجاد(ع) نیز در وصف ایشان فرموده‌اند: «خداوند عمویم را رحمت کند ایثار کرد و تلاش وافر نمود و خودش را فدای امام حسین(ع) کرد و با این کارش نهایت وفاداری و مردانگی را به منصه ظهور رساند».

وی با بیان اینکه باید در همه زمینه‌های انسانی از حضرت عباس(ع) الگو بگیریم تصریح کرد: توقیع شریفی نیز از امام زمان(عج) واردشده که فرموده اند: «سلام بر عباس هم درد برادر که جانش را فدای او ساخت و از دنیایش برای آخرتش توشه برداشته و با خود پیمان یاری امامش را بست و در این راه دو دستش بریده شد».

فداکاری و ولایتمداری حضرت عباس(ع) با رد امان نامه

در تاریخ آمده زمانی که شمر قصد رفتن به کربلا را داشت عبدالله بن ابی محل که برادرزاده ام‌البنین بود، از عبیدالله برای خواهرزاده‌های خودش یعنی حضرت ابوالفضل(ع) و سایر فرزندان ام‌البنین تقاضای امان‌نامه کرد و این امان‌نامه‌ها را به همراه غلام خود به سرزمین کربلا فرستاد.

البته بنا به روایتی شمر از قبیله مادر حضرت ابوالفضل(ع) یعنی طایفه بنی کلاب بود خودش امان‌نامه را برای حضرت ابوالفضل(ع) و برادرانش، عبدالله، جعفر و عثمان آورد ضمن این که آن‌ها را خواهرزاده خودش خواند امان‌نامه را در حضور امام حسین (ع) به آن‌ها داد.

حضرت عباس(ع) در جواب به شمر گفت: «بریده باد دست‌های تو و لعنت خدا بر تو و امان‌نامه‌ات.‌ای دشمن خدا، ما را دستور می‌دهی که از یاران برادر و مولایمان دست برداریم و سر در طاعت ملعونان و فرزندان ناپاک آنان درآوریم. آیا ما را امان می‌دهی، ولی برای فرزند رسول خدا امانی نیست؟»

واعظ موسوی در ادامه با ذکر این مطلب که حضرت ابوالفضل(ع) خودش را فدای دین و راه امام حسین (ع) کرد بیان کرد: نپذیرفتن این امان‌نامه حکایت از وفاداری و غیرتش نسبت به مولا و امام زمانش یعنی امام حسین (ع) دارد.

عضو سابق مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: حضرت عباس(ع) در شب عاشورا با فراهم نمودن آب برای اهل خیمه به دریای لشکر زد و به پیاده‌نظام خود دستور داد مشک‌های آب را پر کنند و آب را به خیمه‌ها برسانند تا عطش بچه‌های اهل بیت(ع) را برطرف کنند.

وی تصریح کرد:اوج فداکاری ایشان در روز عاشورا است که درعین‌حال با شکافتن دشمن وارد فرات شد و مشکش را پر کرد؛ آن حضرت وقتی در کنار آب بود مشتش را پر از آب کرد تا بخورد ولی به یاد لب‌تشنه حضرت علی‌اصغر(ع) و امام حسین(ع) افتاد، پس آب را داخل فرات ریخت و به آن لب نزد تا جوانمردانه وظیفه سقایت خودش را انجام دهد و همین نشان‌دهنده‌ی جهاد حضرت عباس (ع) با نفس خویش است.

این استاد حوزه علمیه در پایان با تأکید بر الگوگیری از شجاعت حضرت عباس(ع)، گفت: هنگام شهادت حضرت عباس (ع) برادرش امام حسین(ع) بر بالینش آمد و دلسوزانه او را در آغوش گرفت و فرمود: ای برادر با شهادتت کمرم شکست و پرچمی که باوجود تو برافراشته بود بر زمین ماند و دشمنان اهل بیت(ع) جرأت پیدا کردند و دیگر امنیتی برای خاندان عصمت و طهارت وجود نخواهد داشت که این سخنان امام حسین (ع) نشان از شجاعت و غیرت حضرت عباس نسبت به اهل بیت (ع) داشت.

تاسوعا روز محاصره کامل سپاه امام حسین(ع) بود

آیت‌الله سید هاشم بطحایی عضو مجلس خبرگان رهبری در گفت و گویی با خبرنگار ایکنا گفت: تاسوعا روز محاصره است و جنگی رخ نداده است، البته این محاصره در روز ششم محرم سال 61 هجری با ارسال نامه ای از عبیدالله به عمر سعد آغاز شد مبنی بر اینکه سپاهیانش میان امام حسین(ع) و آب فرات فاصله بیندازد طوری که قطره‌ای آب به امام نرسد که 500 سوار در کنار شریعه فرات مستقر شدند تا سپاه امام حسین به آب نرسد و در روز تاسوعا این محاصره کامل شد و لشکریان امام حسین(ع) آن شب آماده شهادت در روز عاشورا بودند.

وی با بیان اینکه این گونه تحریم‌ها و بی‌حرمتی کار پیروان شیطان و شیطان صفتان است و امروزه نیز در برخی کشورها وجود دارد، ادامه داد: در روز تاسوعا محاصره تشدید شد و سپاه کفر در بیابان لم‌یزرع، خاندان امام حسین(ع) و اصحابش را در محاصره قرار دادند.

یکه‌تاز میدان رزم

این استاد حوزه علمیه عنوان کرد: عباس بن علی فرزند ام البنین بود و از نظر علمی عالم، دانشمند تربیت‌شده مکتب امیر المومنین علی(ع) بود؛ تقوای ایشان نیز در حد اعلاء بود و ایشان در روز عاشورا با قطع شدن دست هایش ناله‌ای سر نمی‌دهد و می‌گوید از دینم، رهبر و پیشوایم دفاع می‌کنم و این نشان دهنده ولایت‌پذیری ایشان است.

وی با بیان اینکه روز تاسوعا منتسب به نام حضرت عباس(ع) است و در دنیای اسلام و جهان شیعه این روز را به یاد قمر بنی هاشم عزاداری کرده و با ایشان همدردی می‌کنند، افزود: حضرت عباس(ع) از نظر قدرت رزمی یکه‌تاز میدان و بسیار شجاع، دارای قدبلند و چهره‌ای زیبا بودند که به همین دلیل لقب قمر بنی هاشم را دارا بودند و این قدرت رزمی ایشان باید برای جوانان اهل غیرت و دیانت اسوه قرار گیرد.

مسئولیت‌های حضرت عباس(ع) در صحنه کربلا

آیت الله بطحایی با اشاره به اینکه امامت منصب مخصوصی است وبه هرکسی داده نمی‌شود، تصریح کرد: به عنوان مثال حضرت ابراهیم خلیل الله با پشت سر گذاشتن آزامایش‌های الهی به مقام امامت نائل شد و اگر بنا بود به 14 معصوم فرد دیگری اضافه شود حضرت عباس(ع) از این مقام برخوردار بود.

عضو خبرگان رهبری در خاتمه با اشاره به اینکه حضرت عباس(ع) سه مسئولیت در صحنه کربلا به عهده داشت، اظهار کرد: اولین مسئولیت ایشان تدارک آب برای خیمه‌ها بود و با توجه به اینکه فرات در محاصره دشمنان و سپاه 4 هزار نفری ابن زیاد بود، مسئولیت بسیار سنگین و مهمی بود؛ دیگر مسئولیت ایشان پرچمداری جبهه حق بود و مسئولیت سومش نگهبانی و حفاظت شبانه خیمه‌ها از حمله ناگهانی دشمن بود.

انتهای پیام