به گزارش سه شنبه شب ایرنا، حدود یک هفته پیش تیم فوتبال نیروی هوایی عراق برای دیدار با تیم الاتحاد الجزایر به این کشور سفر کرد و دیدار دو تیم در ورزشگاه منطقه «بلوغین» پایتخت برگزار شد اما اواخر این دیدار، برخی افراد شعارهایی در حمایت از صدام سر دادند و با توجه به حساسیتی که عراقی ها در خصوص این فرد داشتند، آن را توهین به مردم خود محسوب کرده و به نشانه اعتراض زمین بازی را ترک کردند.
پس از این اتفاق «محمد الامین زماموش » دروازه بان تیم فوتبال الاتحاد از طرفداران تیمش خواست وارد مسائل سیاسی نشوند و از مسئولان عراقی عذرخواهی کرد.
«عبدالله الهامل » نویسنده و شاعر الجزایری نیز در واکنش به این اتفاق در صفحه فیس بوک خود نوشت: کسانی که صدام خون خوار را قهرمان محسوب می کنند، لطفا از صفحه من خارج شوند، او جنایتکار بود.
«محمد نسیم بلقاید » مسئول فنی روابط خارجی جشنواره بین المللی فیلم وهران نیز در این خصوص گفت: بهار گذشته دیداری از عراق داشتم ، آنجا متوجه شدم مردم این کشور حتی حاضر نیستند نام صدام را بشنوند، نه در خیابان و نه هیچ جای دیگر، او در عراق با عنوان دیکتاتور ظالم معروف است.
«اسماعیل مهنانه » نویسنده و استاد فلسفه الجزایری نیز اقدام این تماشاگران انتقاد کرد و افزود: این کار در حقیقت تمجید از طاغوتیان و سرکشان بود.
پس از این اتفاقات و پیگیری این مساله از کانال وزارت خارجه دو کشور، بحث و جدل زیادی در خصوص علت این شعارها پیش آمد این رویداد باعث شد الجزایری ها چند دهه به گذشته بازگردند و بار دیگر یکی از پرونده های جنایت نظام صدام را بگشایند، این پرونده مرتبط با هدف قرار گرفتن هواپیمای حامل وزیر خارجه الجزایر توسط جنگنده های عراقی بود که با هدف میانجی گری میان ایران و عراق درحال عزیمت به تهران بود . در جریان این حمله «محمد الصدیق بن یحیی » وزیر خارجه الجزایر و همراهانش کشته شدند.
با اینکه 36 سال از این اتفاق می گذرد، هنوز برخی جزئیات این جنایت به دلایل مختلف فاش نشده است اما مردم الجزایر همچنان این وزیر فقید را به یاد دارند و از او به نیکی یاد می کنند.
«عبدالعزیز بوباکیر » استاد دانشگاه و نویسنده خاطرات «الشاذلی بن جدید » رئیس جمهوری آن زمان الجزایر در گفت و گوی اختصاصی با ایرنا به بیان حزئیات این فاجعه پرداخت و گفت: حمله عراق به ایران با تحریک برخی طرف های خارجی آغاز شد و هواپیمای حامل بن یحیی و هیات همراه با یک موشک هوا به هوای عراقی سرنگون شد. 'بن یحیی در راه پایان دادن به جنگ میان عراق و ایران، شهید شد.'
بوباکیر افزود: موضع گیری الجزایر از همان ابتدا مشخص بود، این کشور جهان اسلام و به ویژه ایران را عمق استراتژیک امت اسلامی و طرفی اثرگذار و سرمایه ای بزرگ برای مبارزه با رژیم صهیونیستی می دانست و اعتقاد داشت نباید اجازه داد چنین سرمایه ای تضعیف شود.
وی به نقل از الشاذلی گفت: الجزایر اعتقاد داشت جنگ میان ایران و عراق می تواند از طریق مذاکره به پایان برسد و به همین دلیل به دو کشور اعلام کرد آمادگی دارد برای جلوگیری از تداوم جنگ پا پیش بگذارد.
بوباکیر ادامه داد: صدام می گفت الجزایر باید به عنوان یک کشور عربی از عراق حمایت کند که این باعث تعجب رئیس جمهوری آن زمان الجزایر شد، الشاذلی وقتی به صدام گفت او سال 1975 به همت «هواری بومدین » رئیس جمهوری فقید الجزایر با شاه ایران توافقنامه ای در الجزایر در خصوص ترسیم مرزها امضا کرده است، صدام گفت من آن توافقنامه را پاره کرده ام.
وی خاطر نشان کرد: الشاذلی، وزیر خارجه را مامور میانجی گری میان دو کشور کرد و به او گفت 'تو سال گذشته موفق شدی بحث کارکنان سفارت آمریکا در تهران را حل و فصل کنی، این بار نیز انتظار شکست از تو ندارم، ایرانی ها به تو اعتماد دارند و باید صدام را قانع کنی توافقنامه امضا شده در سال 1975 در الجزایر را بپذیرد.'
بوباکیر درخصوص چگونگی اطلاع از سقوط هواپیمای بن یحیی نیز به نقل از رئیس جمهوری وقت الجزایر گفت: شب چهارم ماه می 1982 اطلاع داده شد، تماس برج مراقبت با هواپیمای ریاست جمهوری الجزایر که از نوع 'گرومن گلف استریم' بود، قطع شده است و به همین دلیل ستاد بحرانی در ریاست جمهوری برای پیگیری این موضوع تشکیل شد و سوالات زیادی در خصوص چگونگی این حادثه به وجود آمد که برخی از آن همچنان بدون پاسخ باقی مانده است.
آن زمان هر احتمالی وجود داشت، از جمله اینکه برخی کشورها که نمی خواستند جنگ میان ایران و عراق متوقف شود، این هواپیما را از مسیر اصلی اش خارج کردند یا اینکه هواپیما دچار نقص فنی شده و در فرودگاه دیگری فرود آمده یا اینکه ممکن است بار دیگر به الجزایر بازگشته باشد. پس از آن ستاد بحران با ایرانی ها، ترک ها و روس ها و همچنین سوری ها تماس برقرار کرد اما آن ها اطلاعات بسیار کمی در این خصوص داشتند و این اطلاعات نیز متناقض بود و تنها این خبر تایید شد که این هواپیما به تهران نرسیده و شاید در خاک ایران سقوط کرده است.
بوباکیر در ادامه به نقل از الشاذلی گفت، ایرانی ها اعلام کردند این هواپیما توسط دوفروند هواپیمای ناشناس هدف قرار گرفته است، علاوه بر این اطلاعاتی به ستاد بحران در الجزایر رسید که زمانی که هواپیمای بن یحیی در حال پرواز بود، دو هواپیمای عراقی نزدیک آن در آسمان بودند و از سوی دیگر اطلاعات دیگری حاکی از آن بود که سرهنگ معمر قذافی دیکتاتور پیشین لیبی وقتی متوجه تلاش الجزایر برای میانجیگری شد،«عبدالسلام جلود» را با یک فروند هواپیمای گرومن به تهران فرستاد تا مانع موفقیت میانجی گری الجزایر شود.
نویسنده خاطرات رئیس جمهوری وقت الجزایر به نقل از الشاذلی افزود: سوری ها تایید کردند یک هواپیمای گرومن در فرودگاه دمشق فرود آمده و پس از آن عازم تهران شده است. در هفتم ماه می، بن یحیی در قبرستان العالیه پایتخت دفن شد و روز بعد،«احمد طالب الابراهیمی » مسئولیت وزارت خارجه را بر عهده گرفت و از او خواسته شد پیگیری این پرونده را اولویت کار خود قرار دهد و او هم مقابل اعضای کمیته مرکزی حزب جبهه آزادیبخش ملی متعهد شد زوایای پنهان این حادثه و عاملان آن را کشف و اعلام کند.
بر اساس روایت بوباکیر از الشاذلی، کمیته ای به ریاست «صالح قوجیل » وزیر حمل و نقل وقت الجزایر که چند نظامی و چند نفر غیر نظامی عضو آن بودند، به محل سقوط هواپیما برای انجام تحقیقات میدانی و جمع کردن لاشه هواپیما و موشکی که آن را هدف قرار داده بود، اعزام شد. این کمیته موفق شد شماره سریال موشک شوروی را شناسایی کند و پس از آن، اعضای این کمیته به مسکو رفتند و این مساله را پیگیری کردند که این موشک با این شماره سریال و این ویژگی ها به چه کشوری فروخته شده است.روس ها ابتدا این دست و آن دست می کردند و به نوعی در تنگنا قرار گرفته بودند.
الشاذلی در ادامه گفت: به این کمیته گفتم به روس ها بگویید این مساله با آینده روابط ما با شما در ارتباط خواهد بود، اگر دوست ما هستید، نام کشوری که این موشک به آن فروخته شده است را به ما بدهید، ما قول می دهیم منبع این اطلاعات را ذکر نکنیم اما اگر از پاسخ به این سوال خودداری کنید، روابطمان را با شما قطع می کنیم.
آن زمان شوروی منافع زیادی در تداوم روابط با الجزایر داشت و در نهایت ناچار شد بگوید این موشک به عراقی ها فروخته شده است و اینگونه مشخص شد موشکی که هواپیمای بن یحیی را هدف قرار داده، توسط هواپیماهای عراقی شلیک شده است.
بوباکیر اضافه کرد: الجزایر به تلاش هایش برای برقراری صلح در منطقه ادامه داد و احمد طالب الابراهیمی را مامور پیگیری پرونده سقوط هواپیمای حامل بن یحیی کرد و او هم با صدام دیدار کرد و پس از بازگشتش گفت برای نخستین بار صدام را دید که از موضع ضعف سخن می گفت و از او خواست متخصصان فنی جلسه ای در الجزایر با متخصصان عراقی داشته باشند و جوانب مختلف این اتفاق را بررسی کنند و از او خواست به نتایج این تحقیقات اعتماد خواهد داشت.
الشاذلی اضافه کرد: صدام همچون گذشته دنبال فریبکاری بود و تلاش می کرد از مسئولیت شانه خالی کند هرچند ما می دانستیم موشکی که این هواپیما را سرنگون کرده، توسط عراقی ها شلیک شده است.
بوباکیر افزود: الشاذلی در دیدار با صدام با اعلام کرد عراق د زمان برگزاری کنفرانس جنبش عدم تعهد توافقنامه الجزایر را در مورد مرزها را امضا ولی علیه ایران اعلان جنگ کرد و از ما می خواهید در کنار شما بایستیم؟ ما اعتقادی به همبستگی نژادی نداریم شعار ما این است هرکس شروع به ستم کند، او ستمگر است.
بوباکیر از الشاذلی روایت کرد که او حقایق کمیته تحقیق الجزایری را با صدام در میان گذاشت و به او گفت این شما بودید که این هواپیما را سرنگون کردید. من دلایل کافی برای اثبات این مساله دارم، می دانم می خواستید هواپیمای عبدالسلام جلود را سرنگون کنید و به طور عمدی نمی خواستید هواپیمای بن یحیی را هدف قرار دهید، از شما می خواهم به این مساله اعتراف کنید زیرا اعتراف به اشتباه در جهان سیاست فضیلت محسوب می شود. خواهش می کنم مرا مقابل مردم الجزایر در تنگنا قرار ندهید زیرا من متعهد شده ام حقیقت را به آنها فاش کنم.
بوباکیر اضافه کرد : صدام در آن دیدار ساکت ماند و سرش را به نشانه اعتراف به این مساله پایین انداخت، سپس از من خواست میانجی گری را ادامه دهیم زیرا هیچ کشور دیگری شایسته تر از الجزایر برای این کار نیست.
بوباکیر در پایان گفت: الشاذلی مقابل کمیته مرکزی حزب جبهه آزادیبخش ملی الجزایر متعهد شده بود حقایق مرگ بن یحیی را فاش می کند اما این کار را نکرد، او اینگونه توجیه می کرد که اگر حقیقت را بگوید ممکن است احساسات ضد عربی مردم الجزایر تحریک شود زیرا ان زمان شماری از الجزایری ها به ویژه پس از حوادث ربیع بربری گرایش های ضد عربی داشتند و این کتمان حقیقت باعث سرزنش شدن او و خشم مردم نسبت به وی شد.
از سوی دیگر سرلشکر «خالد نزار» وزیر دفاع پیشین الجزایر در کتاب خاطرات خود صدام را دیکتاتور دانسته و گفته است: صدام عامل سقوط هواپیمای بن یحیی و 13 الجزایری همراه او بود زیرا وی نمی خواست هیچ عربی به میانجی گری میان یک عرب با غیر عرب بپردازد.
روایت وزیر دفاع پیشین الجزایر با روایت بوباکیر نویسنده خاطرات الشاذلی بن جدید رئیس جمهوری اسبق الجزایر در خصوص اینکه عامل سقوط هواپیمای بن یحیی ، عراق بوده، یکی است اما بوباکیر اعتقاد دارد نظام صدام تصور می کرد این هواپیما حامل یک هیات لیبیایی به مقصد تهران است و به اشتباه آن را هدف قرار داد.
اما وزیر دفاع پیشین الجزایر اعتقاد دارد صدام به عمد دستور سرنگونی این هواپیما را داد چون اعتقاد داشت هیچ عربی نباید در این نزاع که میان یک عرب و یک طرف غیر عرب است، میانجی گری کند و عرب ها در هر حال باید از هم حمایت کنند نه اینکه در درگیری ها ی که یک طرف آن عرب است، بی طرف بمانند.
شبد **2041**9122